Dure koe
Jarenlang onderwijs werpt zijn vruchten af. Ze heeft altijd geleerd dat dit soort vlees niet alleen heel slecht is voor het milieu, maar ook heel veel ruimte kost. Een koe heeft enorm veel eten nodig om uiteindelijk maar een beetje vlees te kunnen produceren. De ruimte die een koe inneemt kan niet gebruikt worden voor het telen van lekkere groenten en vleesvervangers, zoals ze op Aarde nog steeds heten.
In vijf jaar tijd stierven bijna twee miljard mensen. Een voor Letto onbegrijpelijk getalHet zoogdiervlees is een gift van Aarde, meegekomen met de laatste zending om het 50-jarige bestaan van de Marskolonie te vieren. ‘Eigenlijk onbegrijpelijk dat Aarde nog steeds zoveel inefficiënt vlees eet’, denkt Letto. Haar pentavader, die nog op Aarde is geboren, heeft erover verteld op school. Zelfs na de jaren met extreme droogte, zo’n 20 Marsjaren geleden (meer dan 40 aardse jaren) volgde ramp na ramp.
Maar het was te laat om de effecten op het klimaat op tijd te stoppen
Het einde van onze aarde
Eerst begonnen de droge jaren, waardoor de woestijn oprukte naar het noorden en het zuiden. Zelfs Parijs werd onder stuivend zand bedolven. De droge jaren waren een gevolg van klimaatverandering, die deels werd veroorzaakt door een niet duurzame landbouw met veel stikstofdepositie en uitstoot van broeikasgassen. Aarde was al eerder overgegaan op een duurzaam landbouwsysteem. Voedsel werd veel meer circulair geproduceerd en bovenal grondgebonden. Maar het was te laat om de effecten op het klimaat op tijd te stoppen. Na de klimaatramp verspreidde zich een ziekte die via varkens oversprong op de mens. In vijf jaar tijd stierven bijna twee miljard mensen. Een voor Letto onbegrijpelijk getal. De Marskolonie telde zelf nu net iets meer dan 50.000 mensen.
De toekomst van Mars
De Marsmensen hebben een volledig circulaire landbouw opgezet, zonder de inefficiënte vleesproductie van zoogdieren. Meelwormen, sprinkhanen, andere insecten en zelfs vissen vormen een belangrijk onderdeel van het landbouwsysteem. Letto is vooral dol op de meelwormchips, lekker knapperig. De meelwormen hebben een belangrijke rol, doordat zij de plantenresten eten die mensen niet kunnen eten.
Letto wil later meelwormenkweker worden. Daarnaast zou ze op zoek willen gaan naar vroeger leven op Mars of willen werken voor een waterfabriek. Of allemaal, daar is genoeg tijd voor. Ze hoopt wel 150 jaar te worden, meer dan 300 aardse jaren.
Waarom mensen veel ouder worden op Mars is nog een groot raadsel. Mogelijk heeft het te maken met de lagere zwaartekracht. Maar wat vast ook verschil maakt is het duurzame eten. Een uitgebalanceerde voeding dat bestaat uit vooral groenten en insecten, en aangevuld is met een klein beetje kweekvlees. Het zijn mooie ingrediënten waarmee je de meest smakelijke maaltijden mee klaar kunt maken.
Voedselresten, als die er al zijn, worden samen met de niet-eetbare delen gevoerd aan de meel- en regenwormen. Beide maken ze er mest van voor de planten. De meelwormen vormen voor Letto haar meest geliefde snack, gefrituurd, dat dan weer wel. Letto glipt snel weg. Wat het zoogdierenvlees betreft, ze denkt dat ze er maar niet van zal eten.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
2.500.000 dooien per 5 jaar door minder bestuivers hakken er ook aardig in. Dat schijnt nu te gebeuren en is nog ‘aan de lage kant’ volgens de onderzoekers.
Ik denk dat het krankjorum is.
Dames en heren, Wieger schetst een beeld van een mogelijke toekomst en laat zien hoe het denken en de gewoontes van mensen worden bepaald door hun context.
Het is duidelijk dat het gevoelens oproept.
Ik zou de vraag willen herhalen die Carolien Makkink al stelde: is het beeld u- of dystopisch?
Ik denk dat het verhaal non-binair is door de mix van vegan en leven op Mars.
"De aarde gaat het niet redden" Wat een onzin. De aarde gaat minstens door totdat de zon een rode reus wordt of dat ze eerder door een foute brief uit de ruimte gaat sneven. Mars is geen optie, het geeft het aardse leven geen enkele kans.
#1 Hoopvol of wanhopig, Carolien? Ik stel iets anders voor, namelijk "pisnijdig". Dat word ik in ieder geval van wéér een geïsoleerde linkerhersenhelft die een podium krijgt om zijn verwrongen en geamputeerde narratief de wereld in te spuien. Als je zo'n prachtplaneet als onze Aarde gewoon opgeeft omdat je haar op sterven na dood hebt gemarteld, zonder zelfs maar serieus te overwegen, laat staan te probéren om dat martelen te staken en Moeder Aardes zelfhelend vermogen te ondersteunen, verdien je helemaal geen tweede kans op een andere planeet...
Bah, bah en nog eens bah! En dan heb ik me nog niet eens opgewonden over alle stomme taalfouten in dit walgelijke "sprookje"...