De aarde gaat het niet redden. Daarom denkt ecoloog Wieger Wamelink van de WUR in duurzame oplossingen elders. Onder meer op Mars.
Letto kijkt stiekem al naar de met voedsel beladen tafels. Ze mag daar helemaal niet zijn, maar ze kon zich niet bedwingen. Naast de verse groenten zijn er groentepasteitjes, insectenburgers, chips van meelwormen en kweekvlees. Maar daar kwam ze niet voor. Er is vlees van een zoogdier! Dat heeft ze nog nooit gezien, laat staan gegeten. Letto ruikt de geur van het vlees en wordt bijna misselijk, zoiets heeft ze nog nooit geroken.
Dure koe
Jarenlang onderwijs werpt zijn vruchten af. Ze heeft altijd geleerd dat dit soort vlees niet alleen heel slecht is voor het milieu, maar ook heel veel ruimte kost. Een koe heeft enorm veel eten nodig om uiteindelijk maar een beetje vlees te kunnen produceren. De ruimte die een koe inneemt kan niet gebruikt worden voor het telen van lekkere groenten en vleesvervangers, zoals ze op Aarde nog steeds heten.
Het einde van onze aarde
Eerst begonnen de droge jaren, waardoor de woestijn oprukte naar het noorden en het zuiden. Zelfs Parijs werd onder stuivend zand bedolven. De droge jaren waren een gevolg van klimaatverandering, die deels werd veroorzaakt door een niet duurzame landbouw met veel stikstofdepositie en uitstoot van broeikasgassen. Aarde was al eerder overgegaan op een duurzaam landbouwsysteem. Voedsel werd veel meer circulair geproduceerd en bovenal grondgebonden. Maar het was te laat om de effecten op het klimaat op tijd te stoppen. Na de klimaatramp verspreidde zich een ziekte die via varkens oversprong op de mens. In vijf jaar tijd stierven bijna twee miljard mensen. Een voor Letto onbegrijpelijk getal. De Marskolonie telde zelf nu net iets meer dan 50.000 mensen.
De toekomst van Mars
De Marsmensen hebben een volledig circulaire landbouw opgezet, zonder de inefficiënte vleesproductie van zoogdieren. Meelwormen, sprinkhanen, andere insecten en zelfs vissen vormen een belangrijk onderdeel van het landbouwsysteem. Letto is vooral dol op de meelwormchips, lekker knapperig. De meelwormen hebben een belangrijke rol, doordat zij de plantenresten eten die mensen niet kunnen eten.
Letto wil later meelwormenkweker worden. Daarnaast zou ze op zoek willen gaan naar vroeger leven op Mars of willen werken voor een waterfabriek. Of allemaal, daar is genoeg tijd voor. Ze hoopt wel 150 jaar te worden, meer dan 300 aardse jaren.
Waarom mensen veel ouder worden op Mars is nog een groot raadsel. Mogelijk heeft het te maken met de lagere zwaartekracht. Maar wat vast ook verschil maakt is het duurzame eten. Een uitgebalanceerde voeding dat bestaat uit vooral groenten en insecten, en aangevuld is met een klein beetje kweekvlees. Het zijn mooie ingrediënten waarmee je de meest smakelijke maaltijden mee klaar kunt maken.
Voedselresten, als die er al zijn, worden samen met de niet-eetbare delen gevoerd aan de meel- en regenwormen. Beide maken ze er mest van voor de planten. De meelwormen vormen voor Letto haar meest geliefde snack, gefrituurd, dat dan weer wel. Letto glipt snel weg. Wat het zoogdierenvlees betreft, ze denkt dat ze er maar niet van zal eten.
Dit artikel afdrukken
Dure koe
Jarenlang onderwijs werpt zijn vruchten af. Ze heeft altijd geleerd dat dit soort vlees niet alleen heel slecht is voor het milieu, maar ook heel veel ruimte kost. Een koe heeft enorm veel eten nodig om uiteindelijk maar een beetje vlees te kunnen produceren. De ruimte die een koe inneemt kan niet gebruikt worden voor het telen van lekkere groenten en vleesvervangers, zoals ze op Aarde nog steeds heten.
In vijf jaar tijd stierven bijna twee miljard mensen. Een voor Letto onbegrijpelijk getalHet zoogdiervlees is een gift van Aarde, meegekomen met de laatste zending om het 50-jarige bestaan van de Marskolonie te vieren. ‘Eigenlijk onbegrijpelijk dat Aarde nog steeds zoveel inefficiënt vlees eet’, denkt Letto. Haar pentavader, die nog op Aarde is geboren, heeft erover verteld op school. Zelfs na de jaren met extreme droogte, zo’n 20 Marsjaren geleden (meer dan 40 aardse jaren) volgde ramp na ramp.
Maar het was te laat om de effecten op het klimaat op tijd te stoppen
Het einde van onze aarde
Eerst begonnen de droge jaren, waardoor de woestijn oprukte naar het noorden en het zuiden. Zelfs Parijs werd onder stuivend zand bedolven. De droge jaren waren een gevolg van klimaatverandering, die deels werd veroorzaakt door een niet duurzame landbouw met veel stikstofdepositie en uitstoot van broeikasgassen. Aarde was al eerder overgegaan op een duurzaam landbouwsysteem. Voedsel werd veel meer circulair geproduceerd en bovenal grondgebonden. Maar het was te laat om de effecten op het klimaat op tijd te stoppen. Na de klimaatramp verspreidde zich een ziekte die via varkens oversprong op de mens. In vijf jaar tijd stierven bijna twee miljard mensen. Een voor Letto onbegrijpelijk getal. De Marskolonie telde zelf nu net iets meer dan 50.000 mensen.
De toekomst van Mars
De Marsmensen hebben een volledig circulaire landbouw opgezet, zonder de inefficiënte vleesproductie van zoogdieren. Meelwormen, sprinkhanen, andere insecten en zelfs vissen vormen een belangrijk onderdeel van het landbouwsysteem. Letto is vooral dol op de meelwormchips, lekker knapperig. De meelwormen hebben een belangrijke rol, doordat zij de plantenresten eten die mensen niet kunnen eten.
Letto wil later meelwormenkweker worden. Daarnaast zou ze op zoek willen gaan naar vroeger leven op Mars of willen werken voor een waterfabriek. Of allemaal, daar is genoeg tijd voor. Ze hoopt wel 150 jaar te worden, meer dan 300 aardse jaren.
Waarom mensen veel ouder worden op Mars is nog een groot raadsel. Mogelijk heeft het te maken met de lagere zwaartekracht. Maar wat vast ook verschil maakt is het duurzame eten. Een uitgebalanceerde voeding dat bestaat uit vooral groenten en insecten, en aangevuld is met een klein beetje kweekvlees. Het zijn mooie ingrediënten waarmee je de meest smakelijke maaltijden mee klaar kunt maken.
Voedselresten, als die er al zijn, worden samen met de niet-eetbare delen gevoerd aan de meel- en regenwormen. Beide maken ze er mest van voor de planten. De meelwormen vormen voor Letto haar meest geliefde snack, gefrituurd, dat dan weer wel. Letto glipt snel weg. Wat het zoogdierenvlees betreft, ze denkt dat ze er maar niet van zal eten.
In Wat is ...? gaan we met bekende en minder bekende mensen op zoek naar wat hen motiveert om te ontdekken of we elkaar van daaruit weer kunnen vinden. De introductie tot de duurzaam voedselreeks vind je hier. Waarom we dit doen lees je in De ontdekking van de ander.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Hier moet ik even over nadenken...
Is dit een utopische of een dystopische toekomstvisie? Geven we de Aarde op en gaat een select mensengezelschapje op Mars opnieuw beginnen?
Moet ik hier hoopvol of wanhopig van worden?
Ik vraag mij af hoe Wamelink denkt dat die mensen op Mars hun kilojoules aan voedsel kunnen krijgen, duurzaam, als de Aarde onleefbaar is geworden. Op Aarde gebeurt dat mbv landbouw, door het vastleggen van zonne-energie in graan, plantaardige massa, op grote oppervlaktes. Hoe moet dat op Mars? Hebben ze tegen die tijd zéér efficiente planten of zoiets (maar 1% van de zonne-energie wordt hier op aarde omgezet?), Mars staat ook nog eens verder van de zon af.
Dat we hier op Aarde met dat duurzaamheidsgedoe te laat zijn, dat kan ik mij wel indenken, we komen er al niet eens uit, en allerlei eigenbelangen werken tegen. Dat met die planetaire grenzen wordt niet begrepen. Een selecte groep rijkeren gaat het nog wel een tijdje uithouden, maar ook in het rijke 'westen' gaan gaten vallen.
Een ziekte (Wamelink zinspeelt op een zoönose via varkens, maar kippen kan ook, vogelgriep, die en passant ook de wilde vogels decimeert) die heel veel mensen doodt? De laatste pandemie, Covid, viel heel erg mee. Een warmer klimaat gaat ook op de gezondheid werken, maar met airco's en aanpassen is daar wel wat aan te doen; pech voor de armere helft.
En nog iets: Wamelink zinspeelt op het einde der Aarde, maar Letto krijgt nog steeds voedsel van Aarde. De Aarde is dan kennelijk nog niet ten einde, ze zijn daar nog steeds onduurzaam, met een sterk veranderd klimaat en 2 miljard doden door een ziekte, en op Mars kan je niet duurzaam rondkomen?
Misschien nog redding: aarde wit verven .
Dr. Ir. Wamelink, ja wel, denkt de antropoceen wordende Aarde te verruilen voor Mars met –63° en een atmosfeer bestaande uit 95% koolstofdioxide zoals op Aarde 4 miljard jaar geleden. Verder wat sneufjes stikstof, koolstofmonoxide, argon, methaan en een pictogram zuurstof.
En de bewoners van deze planeet maar wijsmaken dat de 0,028% koolstofdioxide in onze atmosfeer desastreus is en omlaag moet omdat anders ons voortbestaan ten einde loopt.
Volg de geldstromen en de angstopklopperij.
Hij zoekt waarschijnlijk nog een potje met geld om het volgende schooljaar door te komen op de uni of zo.
#1 Hoopvol of wanhopig, Carolien? Ik stel iets anders voor, namelijk "pisnijdig". Dat word ik in ieder geval van wéér een geïsoleerde linkerhersenhelft die een podium krijgt om zijn verwrongen en geamputeerde narratief de wereld in te spuien. Als je zo'n prachtplaneet als onze Aarde gewoon opgeeft omdat je haar op sterven na dood hebt gemarteld, zonder zelfs maar serieus te overwegen, laat staan te probéren om dat martelen te staken en Moeder Aardes zelfhelend vermogen te ondersteunen, verdien je helemaal geen tweede kans op een andere planeet...
Bah, bah en nog eens bah! En dan heb ik me nog niet eens opgewonden over alle stomme taalfouten in dit walgelijke "sprookje"...