image

Dick Veerman e.a. stellen hier regelmatig dat de taal ontvoerd is door de grote voedselproducenten en grootwinkelbedrijven. Woorden als 'ambachtelijk', 'Toscaans', 'echt', 'origineel', 'authentiek' zouden hun betekenis hebben verloren door het overmatig gebruik voor niet ambachtelijke, Toscaanse, echte, originele, authentieke producten.

Dit zou betekenen dat leveranciers van echt-echte producten niet meer uit hun woorden zouden kunnen komen. Een proef op de som: vanmiddag liep ik langs slager-traiteur Broekhof in Haarlem, die een soort lokale saucijzenkoning is en zijn bakworsten maakt van scharrelvarken, gasconnerund, -kalf en lozerelam van Lindenhoff. Op de toonbank lag een stapeltje weggeefboekjes waarin alle saucijzensoorten beschreven werden met sierlijke letters en op duur papier, bijeengehouden door echt worsttouw. Zie hieronder een spread uit het boekje en hierboven een kwatrijn.

Inderdaad, Albert Heijn schrijft op dezelfde suggestief-ambachtelijke manier, gelardeerd met pomodori en haricots verts:

image

Toch kreeg ik, het boekje lezend, trek in die saucijzen die ik niet had gekocht. Waarom? Het feit dat ik het boekje in een authentiek echt aandoende kleinschalige slagerij-traiteur met hartelijke bediening kreeg, zorgde ervoor dat ik de tekst op een andere manier interpreteerde. 'Ambachtelijk' betekent dan opeens weer ambachtelijk. Heeft iemand hier de worsten van Broekhof gegeten? Zijn ze inderdaad echt echt?

De mooiste tekst uit het boekje gaat over de kaneelsaucijs:

Oud-Hollandsch recept, nieuw leven ingeblazen door Wim Broekhof. Zeer mooie combinatie van zacht lamsvlees en kaneel. Bijzonder smakelijk bij gekaramelliseerde lof.

Ook daar geloof ik nu het "Oud-Hollandsch" van, met s-c-h.
Dit artikel afdrukken