1 min
Limburgse stroop van de boers Bleus uit Borgloon, knapkoek uit het Maasland van bakkerij Vandenbosch, Maaslander fruitwijn van huize Timmermans in Rotem en koffie uit het land van Loon van Maes uit Hasselt zijn sinds gisteren allemaal erkend als streekproduct. Privé-ondernemers kopen zich een stukje geschiedenis. Ik noem dat oneerlijke concurrentie.
Koffie uit het land van Loon!? Over nep en streek wordt hier al eens meer van gedachten gewisseld. Zie bijvoorbeeld deze legendarische Foodlog-thread, waarin Dick en Wouter het begrip "stereo monoloog" introduceerden :-)
Daarin stelde Wouter: "Iemand levert aan de AH een verpakking met daarop "Belgische Bonbons". Ze komen echter uit Amsterdam bv. Dan is de tekst misleidend."
Vandaag zou ik een gelukkig man moeten zijn. Het is Big Time voor Houthalen (mijn woonplaats) en Hasselt (mijn werkplaats)! Hasseltse jenever van het Houthalense bedrijf Massy is nu een streekproduct, schrijft het Belang van Limburg. Nu moet je weten dat in Hasselt momenteel zelfs een soap-drama rond 'Hasselt Jeneverstad' wordt ingeblikt, hier ieder jaar nog grootse jeneverfeesten doorgaan, maar dat in Hasselt nauwelijks nog een druppel jenever wordt gestookt. Ondanks een heus jenevermuseum.
De Hasseltse Jenever is vooral een marketingverhaal. Goed gedaan, daar niet van. Maar de Confrerie, de vereniging die instaat voor de bescherming en promotie van de Hasseltse Jenever, geeft het zelf toe op haar website: "Het klinkt misschien nogal vreemd, maar 30 jaar geleden associeerde je Hasselt niet meteen met Jenever. Dat u en ik dat nu wel doen, heeft te maken met de "Confrérie van de Hasseltse Jenever. Wij zijn er om de Jenever culinair te promoten. En dat heeft zijn vruchten afgeworpen." Hasselt is goed in zichzelf te verkopen. Ze noemt zich zelfs 'De Hoofdstad van de Smaak'. Hasselaren hebben als bijnaam... Dikke Nek...
Hasselt scoorde nog met de Hasseltse speculaas van bakkerij Bikkems uit Hasselt. De andere bakkers zullen lachen; niet dus. Iedere Hasseltse bakker heeft zijn eigen recept voor zijn Hasseltse speculaas. En strikt genomen zou nu een Hasseltse bakker enkel nog Hasseltse Speculaas mogen verkopen naar het recept van Bikkems. Bikkems heeft met alle andere bakkers al jàààren ruzie... Geen bakker die er dus maar aan denkt om zijn recept te volgen.
"Streek" is een leeg begrip. En er moet ingegrepen worden. Sta ik hier alleen met dit standpunt?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_02_480_289_84_s_c1.jpg)
Het 'Tutske', de echte Hasseltse graanjenever, is dan eindelijk een feit. Zie Hasselt Lokaal
Steven, als mensen liever een nieuwe Breitling aanschaffen en de rest van het jaar murk eten, dan is er nog een lange weg te gaan. Goed eten kost geld. Dat geld is de bron van het inkomen voor de ambachtelijke productent. Dus een hogere prijs voor de artisanale producten aan de hoeve, bij de goede slager, melkveehouderij etc, daarvan leven mensen die meestal géén Breitling met bijpassende zonnebril en mobiele telefoon als ideaal hebben.
Lizet, da's precies het punt dat ik wil maken. Een hoeveproduct dat dicht in de buurt wordt verkocht, moet goed zijn, anders krijg je het niet kwijt. En vooral een hoop gedonder met je klanten. En voor kwaliteit willen best heel wat mensen betalen.
Maar dat laatste kun je beter niet in de communicatie opnemen, want
"Om na te gaan hoeveel het een gezin kost om regelmatig inkopen te doen op de hoeve, heeft Test-Aankoop een reeks prijzen in alle onderzochte voedselcategorieën vergeleken. De resultaten zijn heel duidelijk voor het fruit en de groenten. Die kosten tussen 34 en 56% minder op de hoeve dan in de supermarkt. Voor vlees kan de winst oplopen van 10 tot 20%, maar van zodra het om bereide producten gaat (patés, vleessalades, enz.), blijkt de supermarkt goedkoper te zijn. Kijken we naar de zuivelproducten, dan stellen we vast dat enkel de eieren goedkoper zijn op de hoeve. De rest is variabel vooral door het feit dat het vaak artisanale bereidingen zijn en daardoor ook duurdere."
@Steven. Ik ken time-out alleen bij het boksen en daar van afgeleide betekenissen in discussies. Dat zal ook wel niet bedoeld worden.
Wat ik vind van de streekproducten? Ik reed het afgelopen weekend door het Duitse land tussen Dillenburg, Eifel, Keulen. Overal bij de boerderijen waren producten te koop. Zonder fratsen. Aardappelen, eieren, vlees,groente en fruit vom Hof. Kleine appels van de oude bomen. En in het hotel kregen we die ook bij het ontbijt. Dat voelt ouderwets goed aan.
In Dillenburg zelf twee echte groentenwinkels en een kraam op de markt. Slagers met 'Eifel'wild en vlees. Bioladen, Naturkostladen. Met overal de herkomst van het product bij. Dat was prettig. Deze pompoenen kwamen daarvandaan, die wortels daarvandaan. Landsaanduiding, geen streekaanduiding. En dan is Duitsland opeens weer erg groot. Dan wil ik weten of die pompoenen in Hessen of in Pommern grootgeworden zijn. En biologisch wil ik ook graag weten. Maar een vlaggetje met kreet dat het omdát het uit die streek komt zo goed is, en dus gezond, tja, daar kan ik buiten.
Ik krijg jeuk van glanzende foldertjes met ronkende teksten en recepten erop. Ik wil graag dat de verkoopster of verkoper geïnformeerd is en mij vertelt over de producten die ik kan kopen. En dan wed ik dat die meer over de 'streek'producten kan vertellen als zij of hij bij onkel Siggi, of tante Trude op de Hof geweest zijn.
Zoals vroeger die slager in Leiden, die zelf slachtte, en dan een discussie aan ging met de klanten: dit is van die koe van dat weilandje, maar ik heb ook nog van die koe die naast het spoor stond, die was wat vetter, die andere wat ouder. Je mocht zelf uitzoeken wat hij voor je ging afsnijden, uitbenen. En nee, hij had niet altijd alles, want zo'n koe, die moest eerst op vóór hij weer ging slachten. Hij had nog heerlijke riblappen om te stoven, maar geen biefstuk. En nee, van dat stoofvlees ging hij geen gehakt draaien, voor gehakt moest je maar een andere dag terugkomen. Tja, Jarrel, zal nu wel in het bejaardentehuis zitten... Dat waren mooie tijden.
Maar dan het Ahrtal, daar was het wijnfeest op z'n Valkenburgs, Volendams en Markens. brrrr. Met federweisser en federroter, met uientaart uit de fabriek. Heel erg streekgebonden, heel erg streekproducten. Heel erg voor de toeristen. Ze maken er uitstekende wijn, maar in oktober moet je er niet per ongeluk verzeild raken in de weekenden. Was dat schrikken.
En de Vlaamse mogen het dan opeten?