Wat is vers? Levensmiddelenmicrobioloog en WUR-hoofddocent Ralf Hartemink ziet tal van tegenstrijdigheden, maar weet niettemin wel precies wat hijzelf vers noemt maar jij misschien niet.
Vers is zo’n begrip dat vrijwel iedereen begrijpt, maar tegelijkertijd ook iedereen anders opvat. Wat voor de consument lastig is, is juist heerlijk voor de marketeer. Zolang er geen (waren)wettelijke definitie is voor vers, kun je als marketeer inspelen op de gevoelens van de consument, zonder al te veel gevaar voor juridische claims. Alhoewel, als je een pakje poedersoep ‘vers’ gaat noemen zullen de meeste consumenten dat zien als misleiding. Toch rekken marketeers het begrip wel erg op.
Vers, volgens een serie woordenboeken, staat voor net geoogst, of net bereid, of niet bewerkt, of niet bedorven. Dat zijn vier totaal verschillende, maar ook tegenstrijdige begrippen.
Net geoogst zal duidelijk zijn en weinig discussie oproepen. Maar vers brood? Gemaakt van oude ingrediënten (graan is al maanden eerder geoogst) en zwaar bewerkt. Maar wel net bereid...
Verse melk? Is dat melk direct uit de koe? Of rauwe gekoelde melk uit een machine? Of gepasteuriseerd en gehomogeniseerd uit een pak? Of juist UHT? Waarom is gepasteuriseerd wel ‘vers’ en gesteriliseerd niet? Wat maken die paar graden verhitting uit op het vers zijn? De rest van het proces is volledig gelijk. Maar toch zal niemand een pak UHT melk vers noemen. Raar eigenlijk.
Marketeers gaan nog verder met : ‘vers bereid’, of van ‘verse ingrediënten’ etc. Met name die laatste, een pizza van verse ingrediënten, is een lastige. Want wat is dan weer vers voor ieder ingrediënt? Een deegbal die net gemaakt is zal door vele mensen als vers gezien worden. Maar de knoflookolie of gedroogde oregano? Niemand zal dat als ‘vers’ bestempelen, maar we geloven de pizzabakker wel...
Maar ook vers bereid is erg vaag; terugkomend op het pakje gedroogde soep dat niemand als vers zal zien. Maar aangelengd met kokend water kan een restaurant het zo maar aanbieden als ‘vers bereid’.
Wat vind ik vers? Eigenlijk een beetje van alles. Voor brood vooral als het net uit de oven komt. Diepvriesgroenten zie ik ook vaak als vers(er) dan groente van de supermarkt. Ondanks dat ze ouder en al bewerkt zijn. Ook kijk ik als microbioloog misschien iets vaker naar vers in de zin van onbedorven.
Kortom, ook al weet ik misschien meer van proceskunde, microbiologie of chemie, ik blijf ook maar een consument met mijn eigen persoonlijke opvattingen.
Vers is gewoon een raar begrip.
Dit artikel afdrukken
Vers, volgens een serie woordenboeken, staat voor net geoogst, of net bereid, of niet bewerkt, of niet bedorven. Dat zijn vier totaal verschillende, maar ook tegenstrijdige begrippen.
Net geoogst zal duidelijk zijn en weinig discussie oproepen. Maar vers brood? Gemaakt van oude ingrediënten (graan is al maanden eerder geoogst) en zwaar bewerkt. Maar wel net bereid...
Verse melk? Is dat melk direct uit de koe? Of rauwe gekoelde melk uit een machine? Of gepasteuriseerd en gehomogeniseerd uit een pak? Of juist UHT? Waarom is gepasteuriseerd wel ‘vers’ en gesteriliseerd niet? Wat maken die paar graden verhitting uit op het vers zijn? De rest van het proces is volledig gelijk. Maar toch zal niemand een pak UHT melk vers noemen. Raar eigenlijk.
Marketeers gaan nog verder met : ‘vers bereid’, of van ‘verse ingrediënten’ etc. Met name die laatste, een pizza van verse ingrediënten, is een lastige. Want wat is dan weer vers voor ieder ingrediënt? Een deegbal die net gemaakt is zal door vele mensen als vers gezien worden. Maar de knoflookolie of gedroogde oregano? Niemand zal dat als ‘vers’ bestempelen, maar we geloven de pizzabakker wel...
Maar ook vers bereid is erg vaag; terugkomend op het pakje gedroogde soep dat niemand als vers zal zien. Maar aangelengd met kokend water kan een restaurant het zo maar aanbieden als ‘vers bereid’.
Wat vind ik vers? Eigenlijk een beetje van alles. Voor brood vooral als het net uit de oven komt. Diepvriesgroenten zie ik ook vaak als vers(er) dan groente van de supermarkt. Ondanks dat ze ouder en al bewerkt zijn. Ook kijk ik als microbioloog misschien iets vaker naar vers in de zin van onbedorven.
Kortom, ook al weet ik misschien meer van proceskunde, microbiologie of chemie, ik blijf ook maar een consument met mijn eigen persoonlijke opvattingen.
Vers is gewoon een raar begrip.
In Wat is ...? gaan we met bekende en minder bekende mensen op zoek naar wat hen motiveert om te ontdekken of we elkaar van daaruit weer kunnen vinden. Waarom we dat doen lees je in De ontdekking van de ander.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik kan hier geen speld tussen krijgen. Wel een aanvulling. Zullen we wat stevigere regels maken in de waren wetten zodat list en bedrog uitgesloten gaan worden. Met een uniforme QR code direct keurige ingrediënten lijst en gebruiksaanwijzing zonder marketing opsmuk met nuttige neutrale voedingsrichtlijnen.
Dat gepasteuriseerde melk "vers" genoemd wordt, en houdbare melk niet, heeft te maken met de bederfelijkheid ervan, die de "versheid" belangrijk maakt.
Als je van fabriekspoeder, water en wat extra ingredienten een soep maakt, is het eindproduct beperkt houdbaar. Daarmee is de versheid van de soep ineens interessant geworden, en maakt het uit dat de soep vanmorgen gemengd is, en niet eergisteren.
Hetzelfde geldt voor meel en brood, bliktomaten en pizza, en b.v. vlees uit de vriezer. De klok begint te tikken wanneer houdbaar in bederfelijk verandert, en dat maakt het begrip "vers" voor mij bruikbaar, al is het bepaald niet nauwkeurig :-)