Het bijvoeglijk naamwoord vers wordt in de context van voedsel nogal eens onjuist gebruikt in plaats van ‘onbewerkt’. Vers kan als zelfstandig naamwoord worden gebruikt (‘(deel van) een gedicht’), maar betekent als bijvoeglijk naamwoord in engere zin ‘kortgeleden’. Een herinnering kan vers in het geheugen liggen. Verse krachten in een sportteam zijn recent ingebracht. Een verse blik op de zaak is een nieuwe (recente) blik. Vers kan in precies dezelfde betekenis worden gebruik als het over voedsel gaat. Een stuk fruit kan kortgeleden (vers) geplukt zijn, en brood noem je vers gebakken als dat kortgeleden is gebeurd.

Vers is niet hetzelfde als onbewerkt
Maar vers wordt, zoals al gezegd, in relatie tot voeding ook vaak gebruikt als onbewerkt. Zo wordt met verse groente meestal onbewerkte groente bedoeld. Oorspronkelijk is die connotatie wellicht ontstaan omdat groente die onbewerkt (‘vers’) in de winkel ligt niet lang geleden geoogst kan zijn. Maar door het woord vers in relatie tot voeding in 2 betekenissen te gebruiken ontstaat verwarring, vooral ook omdat het in de ene context een gezonde connotatie heeft, maar in andere weer niet. Vers fruit, verse groente en verse vis zijn gezond, omdat het over onbewerkte producten gaat. Maar verse (recent gefrituurde) frites zijn bewerkt en helemaal niet zo gezond. En over versgebakken brood en gezondheid kun je een hele boom opzetten. De verwarring over wat gezond en wat ongezond is als het gaat om voeding is al groot genoeg. Het zou mijn voorkeur hebben om zo precies mogelijk te zeggen wat je bedoelt: vers is recent bewerkt (gebakken, geplukt, gesneden, gefrituurd) en onbewerkt is onbewerkt.

In Wat is ...? gaan we met bekende en minder bekende mensen op zoek naar wat hen motiveert om te ontdekken of we elkaar van daaruit weer kunnen vinden. Waarom we dat doen lees je in De ontdekking van de ander.

Dit artikel afdrukken