‘Vers’ betekent voor iedereen wat anders. Zo heeft de een het over een onbewerkt natuurproduct en de ander over vers gebrande noten, verse friet of brood vers uit de oven. Eigenlijk is de term ‘vers’ dus niet echt bruikbaar meer in de communicatie als het om het thema gezondheid gaat. De term is omdat vele snelle marketeers ermee aan de haal gegaan zijn bezoedeld. Het gaat immers in de levensmiddelenwereld meer om het creëren van een vers imago, dan streven naar echte versheid. Voor mij als gezondheidspuritein zijn er twee criteria om voeding vers te noemen, namelijk:

1. Dat het product nauwelijks bewerking heeft ondergaan. Hierdoor is de gezondheidswaarde van de losse componenten hetzelfde gebleven en zijn er geen nieuwe (vaak ongewenste en ongezonde) stoffen ontstaan.
2. Dat de natuurlijke context bewaard is gebleven.

Punt 1 betekent dus dat ingevroren groente naar mijn mening nog steeds vers genoemd kan worden en voorgekookte groente in een glazen pot of blik niet. Door het koken kan de voedingswaarde van de losse componenten in het product beïnvloed worden. Als je nog hoger gaat verhitten zoals bij bakken en branden kunnen zelfs nieuwe voor de gezondheid ongewenste stoffen ontstaan zoals advanced-glycation-end-products (AGE’s) en polycyclische aromatische koolwaterstoffen. Invriezen zorgt niet voor beïnvloeding van de voedingswaarde van de losse componenten van een producten en er ontstaan ook geen nieuwe stoffen door, hartstikke vers dus!

Punt 2 gaat er over dat alle stoffen die van nature in een product zitten er nog steeds in zitten. Zo kun je naar mijn mening een fruit- smoothie ‘vers’ noemen en vruchtensap niet. Aan vruchtensap zijn (geheel of gedeeltelijk) de vezels immers onttrokken, waardoor de natuurlijke context veranderd is. Ik denk dat dit een duidelijk criterium is, al zal niet iedereen het eens zijn over de component water. Zijn de losse componenten van gedroogd fruit nog steeds in hun natuurlijke context of wordt dit veranderd door het onttrekken van water. Ik vind zelf van wel.

Deze twee criteria zijn voor mij dus heilig om een product ‘vers’ te mogen noemen en als dit niet zo is zie ik het alleen als window dressing uit het oogpunt van productmarketing.

In Wat is ...? gaan we met bekende en minder bekende mensen op zoek naar wat hen motiveert om te ontdekken of we elkaar van daaruit weer kunnen vinden. Waarom we dat doen lees je in De ontdekking van de ander.

Dit artikel afdrukken