Verrotte tomaten, oudbakken brood, beschimmelde kaas, verkleurde leverworst, ijsbergsla met bruine glazige randjes…..nee, bedorven producten zijn niet meer vers.
Maar al die andere producten die enthousiast ‘vers’ worden genoemd, zijn die dat wel?
Vers is in de ogen van veel consumenten gezond. Dus hoe verser we eten, des te gezonder we eten.
Vers verkoopt.

Verse roomboterspritsen? Spaanse fuet, gemaakt van vers vlees? Winegums gemaakt van vers fruit? Allemaal een gezond imago omdat ze vers heten.
Omdat we de consument niet wilden misleiden, hadden we bij Ahold indertijd, toen ik er werkte, een eigen definitie ontwikkeld. Die luidde:
‘Een product is vers als er in supermarkten geen vergelijkbaar product is in dezelfde productcategorie dat verser is, onafhankelijk van de houdbaarheid’.

Alle haring is ingevroren geweest, maar er is niks verser in supermarkten. Daarom mogen ze hun haring vers noemen. Dat ze in een gasverpakking zitten, doet daar niks aan af
Er waren uitzonderingen. De belangrijkste was het diepvriesproduct. Verse slagroomsoesjes uit de diepvries? Verse garnalen uit de diepvries? Nee dus!
Deze definitie was niet voor 100% werkbaar, maar we kwamen er een heel eind mee. Laten we een paar voorbeelden eens bekijken.

Verse melk? Die melk is gepasteuriseerd, dus bewerkt. Ongepasteuriseerde melk is verkrijgbaar op sommige boerderijen, maar niet in supermarkten. Dat is verboden, omdat ongepasteuriseerde melk gevaarlijk kan zijn. Verser dan gepasteuriseerde melk is dus niet verkrijgbaar.

Verse pizza? Een bewerkt product, maar verser dan verse pizza is er niet in supermarkten. Van diepvries hadden we al vastgesteld dat dit een aparte categorie producten is, waarmee we de verse pizza’s niet hoeven te vergelijken.

Verse haring? Nadat haring is gevangen, wordt hij ontdaan van ingewanden, gepekeld en ingevroren. Dat invriezen moet wettelijk, want anders is haring gevaarlijk omdat er haringworm in kan zitten. Alle haring is daarom ingevroren geweest. Er is niks verser in supermarkten en we mogen de haring vers noemen. Dat ze in een gasverpakking zitten, doet daar niks aan af.

Maar twee dagverse producten
Vers brood, gemaakt van diepvriesdeeg in de bake-off? Dat er een industrieel proces aan vooraf gaat, met deegmachines en diepvriestunnels, is prima. De bakker hoeft echt niet tot zijn ellebogen in het deeg staan te kneden om vers brood te maken. Moderne tijden doen geen afbreuk aan de definitie vers.

Over 'dagvers' zeiden we bij Albert Heijn tegen elkaar: "Er zijn eigenlijk maar twee dagverse producten: brood en de krant."
Je kunt die andere producten ook best vers noemen. Leg roomboterspritsjes naast de definitie. Er is niks verser in de winkel dan die roomboterspritsjes. Die mag je dus vers noemen.

Er blijven onduidelijke producten. Wat te denken van droge kattenbrokjes, bereid met vers vlees.

Was er maar een wettelijke bepaling voor vers. Maar die is er niet. Ik weet niet hoe het nu is, maar de definitie werkte indertijd goed. Niet voor 100%. Het hielp wel.

In Wat is ...? gaan we met bekende en minder bekende mensen op zoek naar wat hen motiveert om te ontdekken of we elkaar van daaruit weer kunnen vinden. Waarom we dat doen lees je in De ontdekking van de ander.

Dit artikel afdrukken