2 min
Wat is vers? Voor kookboekenschrijfster en culinair journaliste Karin Luiten betekent een vers bakkie thee met zelfgebakken verse appeltaart puur geluk. Koken doe je liever 'zonder pakjes & zakjes', niet alleen de titel van een van haar boeken. Pakjes en zakjes zijn ook het tegenovergestelde van echt vers, zegt ze.
Ja alles, alles kan een mens gelukkig maken
de zon die doorbreekt
een vers kopje theeeeee!
Een oud liedje waarvan vooral die lange uithaal met dat verse kopje thee bij ons thuis nog immer een gevleugelde uitspraak is. Dat zit ‘m vooral in dat verkneukelwoordje ‘vers’. Vers is goed, vers is fijn, van vers word je blij. Haal jij even vers brood? Dan doen we een ontbijtje met verse jus en een kakelvers eitje van de kippen van de buurvrouw. Of vraag eens in het rond of er behoefte is aan een vers bakkie koffie, dan roept iedereen meteen ‘jaa, lekker!’ Vooral in combinatie met zelfgebakken appeltaart, vers uit de oven. Puur geluk, dankzij vers.
Diepvries soms verser dan vers
Afgelopen zomer heb ik voor het eerst doperwten uit eigen tuin gegeten. Versgedopt, onvergetelijk lekker. Maar na twee weken was het op, over en voorbij. Dus gelukkig maar dat er ook diepvriesdoperwten bestaan. Die heb ik altijd in huis want een handje van die frisgroene knikkers kan een gerecht in een mum van tijd oppeppen. Ze smaken en ogen een stuk verser dan doperwten uit pot of blik, dat is sneue, grijzige, slappe hap. ‘Vriesvers’ klinkt als een gelikte marketingterm van gehaaide industriëlen, maar levensmiddelen die snel na de oogst worden ingevroren, blijken toch echt beter hun smaak, structuur en vitamines te behouden dan ‘verse’ ingrediënten die gestaag wegkwijnen door vervoer, verblijf in de winkel of de vergetelheid van de eigen koelkast.
Soms is vers ook een regelrechte dooddoener. Toen ik jaren geleden met mijn uitgeverij brainstormde over de beoogde titel van mijn kookboek ‘Zónder pakjes & zakjes’ waren de meningen verdeeld. Een negatieve titel, fronsten de verkoopleider en de marketingmanager in koor, dat bekte niet lekker. Een positieve titel was veel beter voor de verkoop. Maar wat is de positieve variant van zonder pakjes en zakjes? Koken met verse spullen? Dank je de koekoek. Elk kookboek gaat uit van verse ingrediënten, geen enkele zichzelf respecterende receptenschrijver propageert poedermixen of kant-en-klaar fabrieksvoer. Dus die titel, die bleef. En bleek gelukkig helemaal niet ongunstig voor de verkoop, integendeel.
Toch krijg ik nog regelmatig de vraag wat ik precies versta onder pakjes en zakjes. Mogen tomaten uit blik wel? Natuurlijk! Zeker in de winter zijn ingeblikte pomodori, geoogst op hun smakelijkste hoogtepunt, te prefereren boven knetterharde verse tomaten uit de kas.
Maar toch verheug ik me nu alweer op volgend jaar, als ik opnieuw doperwten ga zaaien in mijn moestuin. Echte verse doperwten, wat kan een mens daar intens gelukkig van worden.
Dit artikel afdrukken
de zon die doorbreekt
een vers kopje theeeeee!
Een oud liedje waarvan vooral die lange uithaal met dat verse kopje thee bij ons thuis nog immer een gevleugelde uitspraak is. Dat zit ‘m vooral in dat verkneukelwoordje ‘vers’. Vers is goed, vers is fijn, van vers word je blij. Haal jij even vers brood? Dan doen we een ontbijtje met verse jus en een kakelvers eitje van de kippen van de buurvrouw. Of vraag eens in het rond of er behoefte is aan een vers bakkie koffie, dan roept iedereen meteen ‘jaa, lekker!’ Vooral in combinatie met zelfgebakken appeltaart, vers uit de oven. Puur geluk, dankzij vers.
Diepvries soms verser dan vers
Afgelopen zomer heb ik voor het eerst doperwten uit eigen tuin gegeten. Versgedopt, onvergetelijk lekker. Maar na twee weken was het op, over en voorbij. Dus gelukkig maar dat er ook diepvriesdoperwten bestaan. Die heb ik altijd in huis want een handje van die frisgroene knikkers kan een gerecht in een mum van tijd oppeppen. Ze smaken en ogen een stuk verser dan doperwten uit pot of blik, dat is sneue, grijzige, slappe hap. ‘Vriesvers’ klinkt als een gelikte marketingterm van gehaaide industriëlen, maar levensmiddelen die snel na de oogst worden ingevroren, blijken toch echt beter hun smaak, structuur en vitamines te behouden dan ‘verse’ ingrediënten die gestaag wegkwijnen door vervoer, verblijf in de winkel of de vergetelheid van de eigen koelkast.
Soms is vers ook een regelrechte dooddoener. Toen ik jaren geleden met mijn uitgeverij brainstormde over de beoogde titel van mijn kookboek ‘Zónder pakjes & zakjes’ waren de meningen verdeeld. Een negatieve titel, fronsten de verkoopleider en de marketingmanager in koor, dat bekte niet lekker. Een positieve titel was veel beter voor de verkoop. Maar wat is de positieve variant van zonder pakjes en zakjes? Koken met verse spullen? Dank je de koekoek. Elk kookboek gaat uit van verse ingrediënten, geen enkele zichzelf respecterende receptenschrijver propageert poedermixen of kant-en-klaar fabrieksvoer. Dus die titel, die bleef. En bleek gelukkig helemaal niet ongunstig voor de verkoop, integendeel.
Toch krijg ik nog regelmatig de vraag wat ik precies versta onder pakjes en zakjes. Mogen tomaten uit blik wel? Natuurlijk! Zeker in de winter zijn ingeblikte pomodori, geoogst op hun smakelijkste hoogtepunt, te prefereren boven knetterharde verse tomaten uit de kas.
Maar toch verheug ik me nu alweer op volgend jaar, als ik opnieuw doperwten ga zaaien in mijn moestuin. Echte verse doperwten, wat kan een mens daar intens gelukkig van worden.
In Wat is ...? gaan we met bekende en minder bekende mensen op zoek naar wat hen motiveert om te ontdekken of we elkaar van daaruit weer kunnen vinden. Waarom we dat doen lees je in De ontdekking van de ander.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Tedje, ik hoef ze niet zelf te maken, als ik een mix koop, koop ik dat bij de Peperbol in A'dam(via internet). Dat zijn alleen kruiden, zitten geen smaakstoffen enz in, geen msg, zelfs geen zout. En kerrie, dat kan je zelf wel mixen, ik heb alle kruiden daarvoor staan en als ik daar behoefte aan heb gooi ik gewoon van alles wat, zo op het oog en gevoel, in de pan en lukt altijd, maar ik gebruik voornamelijk Garam Massala, een indiase kerriemis van de toko.
En ja, wat Hellofresh bij de ingrediënten doet, dat ga ik niet weggooien om met mijn eigen dingen te vervangen, daar is HF te duur voor, maar ook daar zit niet zo gek veel onnodige toevoegingen in plus dat je vaak niet de juiste ingrediënten dan hebt, of de samenstelling niet goed kruigt.
Astrid en Karin, sinds enkele jaren zijn wij hier mixen als kerrie en ras-el hanout en dergelijke zelf aan het maken. Een wereld van verschil! Tegenwoordig kun je overal verse gember en geelwortel kopen en met wat googlen ook de andere (gedroogde) kruiden, die nog niet gemalen zijn. En ja, ook daar zit verschil (leeftijd en kwaliteit) in, maar in poedervorm gaat sowieso alles snel heen. Mijn dochter is afgestudeerd als gastronoom en zij gooit alles vlak voor het koken in de vijzel, ze wil helemaal geen poeders meer in huis hebben.
Dank voor je uitgebreidere uitleg Karin, dat was eigenlijk precies wat ik al vermoedde.
Wat versta ik onder pakjes & zakjes? Het kortste antwoord: onzinnige poedermixen die weinig meer bevatten dan zout, suiker, smaakversterker en bindmiddel. Het uitgebreide antwoord (daar was in dit artikel geen plek voor) kun je hier lezen. Met kruiden als kerrie is natuurlijk niks mis (al is er wel veel smaakverschil tussen merken!), maar 'gehaktkruidenmix' met 99% zout is wat mij betreft dan weer tamelijk onzinnig en dus overbodig. Smaakmakers idem dito: niks mis mee. Zelf mayo of tomatenketchup maken kan uiteraard altijd, maar er bestaan ook prima kant en klare versies van. Dat moet je lekker zelf weten. En ik moet de eerste persoon nog tegen komen die zelf ketjap maakt.
#1 Astrid,
Karin stelt o.a. >> . Elk kookboek gaat uit van verse ingrediënten, geen enkele zichzelf respecterende receptenschrijver propageert poedermixen of kant-en-klaar fabrieksvoer. <<
Hieruit kun je enigszins uit afleiden dat kruiden gewoon kunnen, maar dus geen spaghetti met mix van ...
En ze stelt nergens dat jij of ik iets 'moet'.