image

Geen WC Eend, maar chloorkip. Hieronder gaat het over de Codex Alimentarius, met een video van een wel erg chargerende dame. Om de discussie van die dame los te maken en een illustratie te geven van de problematiek die de Codex ongemerkt op ons bord legt een vraag aan het foodlogforum over de Chloorkip.

De afgelopen maand is de discussie opgelaaid over het achteraf schoonmaken van een dier dat je eerst wat minder hygenisch behandeld (de VS aanpak) vs. gedurende het hele proces schoon werken (de EU-aanpak). Meat&Meal zet de boel keurig op een rijtje.

Als je kiphygiene nou via een wereldwijd geldende regulering wilt aanpakken, welke aanpak zou dan de voorkeur moeten hebben?

Hier botsen foodattitudes en uiteindelijk zelfs ethische visies op de manier waarop dieren kunnen worden gehouden en processen moeten worden uitgevoerd. Als de Codex een herenclub achter gesloten deuren is en burgers daar niets meer over te vertellen hebben, dan moet je je ernstig afvragen of de Codex wel grondwettelijk is: mogen we misschien zelf ook nog even zeggen wat we willen eten?

Ik heb die vraag niet in de publieksmedia of het 8-uur journaal gesteld horen worden.
Dit artikel afdrukken