1 minVan Adams Appel, het wetenschapsprogramma van de Rijksuniversiteit Groningen dat TV Noord wekelijks uitzendt, ontving ik dit filmpje over Voeding en Duurzaamheid. Als je dacht dat food miles een issue waren, wat je eet is dat nog veel meer. Een aardappel kost lang niet zoveel energie en grondoppervlakte als pasta. Het is even slikken, maar uiterst verhelderend.
Let op de man van de natuurvoedingswinkel, die al net zo praat als de supermarktman die hij niet wil zijn. Rede en emotie, het zijn twee verschillende zaken.
Het filmpje is gemaakt n.a.v. de promotie van milieuonderzoeker en voedingsdeskundige dr. Winnie Gerdens. Zij heeft een rekenmodel ontwikkeld om de energiekosten en het grondbeslag van verschillende voedingsmiddelen met elkaar te kunnen vergelijken. De aflevering is gisteravond uitgezonden en wordt op zondag 1 april herhaald.
Raak je helemaal bevangen door milieuschuld en realiseer je je dat 'biologisch' slechts een vage schim is van echte milieutechnische duurzaamheid rond voedsel, kijk dan even in het Groen Kookboek dat Gerdens in 2000 al publiceerde. Zelfs als je er niet uit gaat koken: het laat je weer heel anders tegen voedsel aankijken. Blader er dus even doorheen.
Ik kreeg het in karnemelk gestoofde rundvlees aanbevolen. Geen straf, wat mij betreft! Ik drink er een late Grüner Veltliner bij, maar doe daarmee wel weer meteen het effect teniet. Vlees - met z'n inefficiënte voedingswaarde-omzetting - is natuurlijk ook niet echt duurzaam. Kennelijk proberen ze me te verleiden. Sorry, maar dan ga ik ook voor de sport.
Mijn geliefde pommes boulangères met peterselie en gefrituurde salie van eigen dakterras dan maar?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Meten is eten, zegt Winnie Gerdens. Maar, al ben ik geen doctor of professor of wetenschapper of zo, ze gaat toch wel heel erg vlug over de impact van vlees-consumptie heen. Ook in haar Groen Kookboek.
Het doet me denken aan de onheuse discussie omtrent Food Miles, die tot dusver door niemand beter is verwoord en neergeschreven dan Ed Acrewoods op zijn blog : http://ed.acrewoods.net/node/177 . Als het je je niet moedig genoeg voelt om het hele artikel te lezen (wat je WEL zou moeten doen...) type dan 'friend of the earth' in je browser onder 'zoeken in deze pagina'. Dan kom je uit bij een stukje waarin FOTE worden beticht... de noodzakelijke klimaatinspanningen naar onderen te willen afronden, omdat het publiek en de politiek het anders toch niet zouden slikken. Hiertoe gaven ze de opdracht bij het bestellen van een klimaatstudie. Enfin, lees het zelf na, maar dit soort gemanipuleer vermoed ik ook in Winnie Gerdens haar studie (al las ik die niet want die staat niet online; of ik vind ze niet;)
Stoom effe op naar Momenteel zijn de import van soja en tarwe de belangrijkste handelsstromen van voedergewassen naar de Belgische veeteeltsector. Hoewel de netto invoer van voedergewassen jaarlijks nog steeds stijgt, bleef het totale landgebruik in het buitenland voor productie van deze gewassen sedert 1975 ongeveer constant rond de 2.5 miljoen ha, zo’n 250 % van de totale in België beschikbare landbouwoppervlakte. Dit is het gevolg van een verhoogde opbrengst per ha van voedergewassen waardoor meer geproduceerd kan worden op eenzelfde landbouwoppervlakte. Het jaarlijks landgebruik voor productie van soja is momenteel ongeveer 500 000 ha, voor zonnebloemen 250 000 ha en voor lijnzaad 200 000 ha.
Zeer leerzaam!
Zeker, de Maleier is iets anders gewend en heeft daar een hele infrastructuur voor. Dat is de culturele component die ervoor zorgt dat er inefficiency blijft bestaan. Bovendien willen we die pasta en jij je Yung Chow Fan hier. Dat is de welvaart bepaalde component. En zolang er voldoende hulpmiddelen zijn is dat ook geen probleem. Het zou daarom interessant zijn daar wat meer over te horen van Winnie Gerbens.
En als de Maleiers aan de aardappels moeten, zitten we weer met de vraag: hebben ze daar de akkers wel voor? ;-)
Je stelt dat je op basis van deze feiten kunt handelen, Dick, maar dat geldt voor ons consumenten in het Westen, die in de winkel de keuze hebben uit aardappelen, pasta of rijst. Maar wat moeten die Maleiers met hun sawahs? Door de vorming zijn ze geschikt voor het verbouwen van rijst, maar aardappels, no way - daar is de grond veel te nat voor. Gewoon rijst blijven verbouwen, dus. Ondertussen met de nek aangekeken worden omdat ze zulk milieu-onvriendelijk voedsel verbouwen.
We zien 'feitenmateriaal', zonder de onderliggende factoren. Watergebruik? Als de badkuip voor de rijst komt van regenwater of bron, en de emmer water voor de aardappels uit leidingen, dan vraag ik mij af of we wel eerlijk aan het vergelijken zijn.
Maar dat 'feitenmateriaal' gaat wel een eigen leven lijden. Voor je het weet wordt je door een milieuterrorist voor de winkel met pek en veren ingesmeerd omdat je met een baal rijst onder je arm de winkel uit komt. "Ban de rijst! Koop aardappels!"
Moet ik toch nog in het vliegtuig naar Peking stappen om daar een Yung Chow Fan te eten......
Feiten zijn wat mij betreft ook verhelderend als je er niet op kunt handelen (kan in dit geval overigens wel degelijk, alleen maken we die keuze niet - deels om culturele, deels om welvaartsredenen).
Wat ontbreekt in het filmpje is een perspectief op ' hoe erg is het nou eigenlijk?' Het feit dat voor een kopje rijst een ouderwest groot ligbad water nodig is, is confronterend. Niettemin is het altijd zo geweest en was het geen probleem in relatie tot de beschikbare hulpmiddelen.
Maw de vraag die nog openstaat (ik heb de promotie van Gerbens nog niet gelezen) hoe schaars zijn de genoemde middelen nu echt?
Ik ben het met je eens, Eric, dat het anders te suggestief blijft.
Een aardappel is ook een uitheems product, het kwam oorspronkelijk uit zuid amerika