Recent onderzoek liet zien dat extra antioxidanten uit supplementen of voeding, zoals bepaalde groenten, geen effect hebben op ziekte of veroudering, en die zelfs kunnen verergeren.
Theorieën zoals de algemeen aanvaarde ‘free radical theory of aging’ opperen dat cellen (en het DNA daarin) beschadigd worden door afvalstoffen van de oxidatieve processen, vooral als de verbranding niet optimaal verloopt door stressfactoren en de afvalstoffen niet opgeruimd worden.
Mithormesis
De vrije radicalen of ROS (‘reactive oxygen species’) die vrijkomen zouden moeten worden afgevangen door extra antioxidanten. De Duitse medisch onderzoeker Michael Ristow bestrijdt dat idee al bijna een decennium. Hij stelt daar nu het idee van de mithormesis tegenover.
Dat houdt in dat de mitochondriën, de ‘energiecentrales’ van de cellen, juist goed blijven functioneren als ze onder druk worden gezet en meer ROS aanmaken. Er ontstaat een soort trainings- of gewenningseffect door een lichte vergiftiging.
In twee recente studies zet Ristow zijn bevindingen over mitohormesis uiteen. Eén daarvan heeft als uitkomst dat calorierestrictie (waardoor een verminderde beschikbaarheid van glucose in de cel ontstaat) en lichamelijke belasting door beweging de gezondheid en de levensduur van de cel verlengt.
Autofagie
Ristow concludeert, in lijn met de bevindingen van anderen, dat ROS geen afvalstoffen zijn die moeten worden opgeruimd, maar noodzakelijke signaalmoleculen die de gezondheid en een langer leven bevorderen. Antioxidanten ondermijnen hun werking juist.
Het opruimen van afvalstoffen uit de cel, de zgn. autofagie, zou volgens een andere studie nog verbeterd kunnen worden door calorierestrictie te combineren met toevoeging van resveratrol. Dat is een plantaardige polyfenol en komt voor in oa. druivenschillen. Het heeft een magische klank gekregen omdat het in rode wijn zit, dat om die reden gezond zou zijn.
Calorierestrictie en resveratrol? Dat klinkt gek genoeg als gastronomie en de Franse Paradox, kleine porties en rode wijn. De studie werd echter uitgevoerd met ratten.
Dit artikel afdrukken
Theorieën zoals de algemeen aanvaarde ‘free radical theory of aging’ opperen dat cellen (en het DNA daarin) beschadigd worden door afvalstoffen van de oxidatieve processen, vooral als de verbranding niet optimaal verloopt door stressfactoren en de afvalstoffen niet opgeruimd worden.
Mithormesis
De vrije radicalen of ROS (‘reactive oxygen species’) die vrijkomen zouden moeten worden afgevangen door extra antioxidanten. De Duitse medisch onderzoeker Michael Ristow bestrijdt dat idee al bijna een decennium. Hij stelt daar nu het idee van de mithormesis tegenover.
Dat houdt in dat de mitochondriën, de ‘energiecentrales’ van de cellen, juist goed blijven functioneren als ze onder druk worden gezet en meer ROS aanmaken. Er ontstaat een soort trainings- of gewenningseffect door een lichte vergiftiging.
In twee recente studies zet Ristow zijn bevindingen over mitohormesis uiteen. Eén daarvan heeft als uitkomst dat calorierestrictie (waardoor een verminderde beschikbaarheid van glucose in de cel ontstaat) en lichamelijke belasting door beweging de gezondheid en de levensduur van de cel verlengt.
Autofagie
Ristow concludeert, in lijn met de bevindingen van anderen, dat ROS geen afvalstoffen zijn die moeten worden opgeruimd, maar noodzakelijke signaalmoleculen die de gezondheid en een langer leven bevorderen. Antioxidanten ondermijnen hun werking juist.
Het opruimen van afvalstoffen uit de cel, de zgn. autofagie, zou volgens een andere studie nog verbeterd kunnen worden door calorierestrictie te combineren met toevoeging van resveratrol. Dat is een plantaardige polyfenol en komt voor in oa. druivenschillen. Het heeft een magische klank gekregen omdat het in rode wijn zit, dat om die reden gezond zou zijn.
Calorierestrictie en resveratrol? Dat klinkt gek genoeg als gastronomie en de Franse Paradox, kleine porties en rode wijn. De studie werd echter uitgevoerd met ratten.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik vind de titel niet echt bij het stuk passen.
Dat calorierestrictie en beweging goed zijn voor de gezondheid en levensduur is bij nascholing onder orthomoleculair therapeuten al heel lang algemeen gedachtengoed. De suikervrij en koolhydraten beperkt dieet ideologie komt ook meer uit de hoek van de alt. geneeskunde dan regulier, waar men nog niet doordrongen is van het kwaad dat geraffineerde suiker heet. Dat is wat anders dan het innemen van extra anti-oxidanten.
Ik kan de schrijver die deze twee zaken door elkaar haalt niet helemaal volgen. Wie legt het mij nog een keer uit? Levensverlenging en celverjonging kunnen toch afhankelijk zijn van meerdere factoren? En cellen bestaan uit meer dan alleen mitochondriën.
Ikzelf zie er aanmerkelijk jonger uit (huid) als ik hoge dosis vitamine C neem. Heb ik geen wetenschappelijk artikel voor nodig, alleen een spiegel :-).
Mijn moeder krijgt bepaalde antioxidanten voorgeschreven om het begin van Macula Degeneratie af te remmen. Toch nuttig dacht ik; of toch niet?
Dat reactive oxygen species, vrije radicalen, of bijvoorbeeld reactive nitrogen species een belangrijke rol spelen, is volgens mij geen nieuws. Zo werd in 1998 de Nobelprijs uitgereikt voor de ontdekking van de booschapperfunctie van stikstofoxide (NO), ook een radicaal. Denk aan het pilletje onder de tong voor angina patienten (nitroglycerine). Opnieuw dus, het gaat om de balans. Teveel ROS, of RNS, of dergelijke oxidanten, is niet goed, te weinig ook niet. Tegen het teveel heeft het lichaam niet voor niets verschillende anti-oxidant enzymen.
Het artikel wordt trouwens echt verwarrend als vervolgens resveratrol erbij wordt gehaald, wat toch echt een sterke anti-oxidant is.
Ik lees in Kris Verburgh (KV) zijn boek dat niet (althans niet zozeer) de anti-oxidanten het zijn, maar het het lichttoxische is van bijvoorbeeld groene thee, dat de gezondheid bevordert. Ook lees ik bij hem over het gezondheidseffect die (een juiste toepassing van) calorie-restrictie heeft. Dit nieuwe onderzoek van Ristow concludeert -zoals ook in bovenstaand artikel wordt gezegd- in lijn met de bevindingen uit eerdere onderzoeken (zoals -voeg ik daaraan toe- de onderzoeken waarnaar KV verwijst). Het is uiteraard nodig dat eerdere onderzoeksresultaten door nieuw (en gedegen) onderzoek bevestigd worden. Dat wegens de te bereiken hoge graad van betrouwbaarheid. Niet dat als die vast staat dat altijd iemand van zijn geloof in het ongeloofwaardige afbrengt. Dat ongeloofwaardige heeft vaak een magische aantrekkingskracht. Voorbeelden daarvan zijn het vertrouwen in de gezondheid van wijn (om zijn resveratrol, of om waarom dan ook) en het vertrouwen in het orthomoleculaire ge-aprioreerde uitgangspunt (#1).
Als je dit soort artikelen leest wordt je haast bang van groente en fruit. Maar neeh oor, net als Paulien heb ook ik enorme verbeteringen in en op mijn lijf gezien, zelfs afvallen, door mijn dagelijkse menu voornamelijk uit groente en fruit te laten bestaan. Ik eet en geniet heerlijk van al die antioxidanten die erin zitten SAMEN met aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaalle andere gezonde stofjes die SAMENwerken om je lijf gezond te maken en houden. Het gaat bij gezond eten niet om 1 stofje, het gaan om alles bij elkaar, je kan ook geen spijker in de muur slaan als je geen hamer hebt en als je een spijkerpistool hebt heb je meestal een stopcontact nodig.