De rechtbank vernietigde die toverdaad gisteren. Dat lijkt een streep door bewuste politiek die onder de groene en rode colleges van gedeputeerden is ingezet: de industrie moest voldoende ruimte houden, terwijl boeren moesten wijken. De industrie kreeg op papier uitstoot toegerekend die in rechten werd omgezet. Met die rechten kon uitstoot worden toegelaten die er voordien niet was, maar uitbreiding van uitstoot mogelijk moest maken. Dat gebeurde in diverse zaken. De meest recente die in het nieuws kwam was Saint Gobain Isover in Etten-Leur.
Het Brabantse statenlid Hermen Vreugdenhil reageert opgetogen op twitter. Hij strijdt al jaren voor gelijke behandeling voor boeren en industrie.
De Amercentrale een vergunning geven voor een extra emissie van 500ton Nox en 50ton Nh3 zonder dat ze er recht op hadden. Het kon en gebeurde in Brabant en de rechter zet daar nu een streep door. Ik wil een fundamenteel onderzoek hoe dit zo heeft kunnen gebeuren. pic.twitter.com/6zlBwsQx9m
— Hermen Vreugdenhil (@H_Vreugdenhil) December 8, 2021
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
De Provincie is toch in beroep gegaan tegen deze uitspraak?
Moet ik daar uit concluderen dat zij het belangrijker vind om haar financiele positie te verbeteren i.h.k.v. latente-stikstofruimte die er op aangekochte vee-bedrijven kan zitten i.p.v. de stikstofdepositie te laten dalen?
Dank, Nico.
Bedoel je overigens de fysische of de chemische eigenschappen van NH3, of allebei?
Heb je vast al eens opgeschreven, maar graag nog even kort herhalen.
Ben benieuwd naar je nieuwe artikel.
#44, Wouter, droge depositie wordt niet gemeten maar berekend, zowel op basis van ondeugdelijk onderzoek als met volslagen negeren van de fysische eigenschappen van NH3. Over hoe de droge depositie van NOx wordt berekend tast ik volledig in het duister.
Methodologisch is het bepalen van droge depositie een uitdaging van ongekende omvang. Hoeveel N wordt er door de huidmondjes van pakweg 20 verschillende plantensoorten in een habitat opgenomen. Hoeveel N plakt er aan het oppervlak van bladeren, en belangrijker nog, wat gebeurt daarmee als het er met een beetje regen afspoelt - komt het in de grond beschikbaar voor opnamen of ontsnapt het grootste deel van de NH4 uit de oplossing als NH3.
Waar de UvA mee bezig is weet ik niet, het onderzoeksprotocol is geheim. Maar het zou mooi zijn als ze bakjes kattegras of ander groen tussen de heideplanten zouden zetten om te zien of er uberhaupt N wordt opgenomen. Hopelijk komen ze snel met duidelijke resultaten, maar een bakje kattegras is geen complex habitattype.
Een kennislacune die al lang had kunnen worden ingevuld is de enorme accumulatie van N in natuurbodems, die je van alle kanten om je oren flapt. Dat zou een aanwijzing kunnen zijn voor de omvang van N depositie, maar er is geen enkele datareeks van grondmonsters beschikbaar. Een overheid die bereid is miljarden aan natuur te besteden kan grootschalige monstering gemakkelijk bekostigen.
Ik stuur binnenkort nog wel een artikel naar Foodlog om de boel een beetje verder op scherp te zetten.
#43, Johan dat kan inderdaad niet. Een dergelijke vorm van extern salderen is in strijd met 6:3. Als een plan of project een significant negatief effect heeft op de natuurlijke kenmerken van een gebied (waarbij die natuurlijke kenmerken zijn gedefinieerd in het Sweetman.Arrest als zijnde beperkt tot de habitattypen en habitats van soorten die de aanleiding zijn geweest voor de selectie van het gebied), zijn er de volgende mogelijkheden: 1) je probeert BINNEN het project mitigerende maatregelen te vinden om het effect niet significant te maken; 2) als dat niet lukt en het belang van het project rechtvaardigd geen ontsnapping via 6:4, dan is over en uit; 3) kan 6:4 wel worden toegepast dan moet er compensatie van de "schade" plaatsvinden. Extern salderen komt in dit traject niet ter sprake.
De Nederlandse wetgeving en niet te vergeten het bestuursrecht gaan, vriendelijk gezegd, merkwaardig om met Europeesrechtelijke verplichtingen. Een voorbeeld daarvan werd gegeven door Mr van Buuren van de ABRvS die opmerkte: "U kunt nu wel voortdurend aan de Habitatrichtlijn refereren, maar "wij" hebben de Natuurbeschermingwet. Daarbij doelbewust negerend dat zelfs na implementatie in nationale wetgeving de richtlijnverplichtingen niet buiten werking worden gesteld en onverkort van kracht blijven.
Ik zou het enorm op prijs stellen als het Nederlandse "externe salderingsbeleid" ter beoordeling aan het Hof Justitie van de Europese Unie zou worden voorgelegd.
Er zit veel onverkwikkelijkheid verstopt in de uitvoering van de Vogel- en Habitatrichtlijn. Het zijn "richtlijnen" en geen "verordeningen" die onverkort en onversneden van kracht zijn. De reden is dat de instelling van Natura2000 gebieden van invloed kan zijn op eigendoms- en gebruiksrecht van burgers. Daar mag de EU zich niet in mengen. De richtlijnen moeten vanwege de rechten van burgers zo nauwkeurig als mogelijk worden omgezet in nationale wetgeving. Het laat dan echter de mogelijkheid open dat Lidstaten meer doen dan de richtlijnen voorschrijven (bij een verordening kan dat niet). Over dat "meer" zou duidelijkheid moeten bestaan en het zou onderworpen moeten worden aan politieke besluitvorming.
Nooit gebeurd en zie het resultaat.
Hermen, is het je bekend dat in de zaak Amercentrale de provincie zich liet vertegenwoordigen door de landsadvocaat van de boevenclub Pels Rijcken (HB), die ook het PAS verdedigde?
Weet je zeker dat de provincie nu niet ook haar spaargeld kwijt is?