Stop de onterechte negatieve beeldvorming en houding jegens boeren. Geef boeren de ruimte en het vertrouwen terug om te doen waar ze goed in zijn, namelijk voedsel produceren. Goed dat minister Schouten de situatie zeer serieus neemt! #IkSteunDeBoer https://t.co/PK8ohlbsjD
— Jaco Geurts (@JacoGeurts) November 17, 2018
Het werkelijke probleem lijkt eerder de te hoge kostprijs te zijn, cq. het onvermogen van de Nederlandse boerenstand om voldoende opbrengsten te genereren. Anders dan in Frankrijk, komt dat in ons land omdat ze het grootste deel van hun oogst en productie als grondstof naar het buitenland verkopen en ondanks hun intensieve teelt een te hoge kostprijs hebben. Het leeuwendeel van hun productie belandt in Europese landen. Daar krijgen hun producten echter geen bijzondere waarde omdat ze moeten concurreren met óf lokale grondstoffen (die een grotere emotionele waarde hebben voor consumenten) óf met even goede grondstoffen die goedkoper geproduceerd worden in derde landen. Ook vlees met twee en drie sterren van de Dierenbescherming kan aanmerkelijk goedkoper in andere landen gemaakt worden.
Zolang dat verleden blijft drukken, zal de emotionele last blijven bestaan.Oude keuze past niet meer
De druk op boeren is te groot. Daar mag beslist niet lichtvaardig over geoordeeld worden. We moeten ons echter ook realiseren dat de belangrijkste oorzaak voor de emotionele problemen waarin boeren verkeren niet de maatschappelijke druk is. De maatschappelijke druk is het gevolg van opschalingen en landbouwpraktijken die op hun beurt weer het gevolg zijn van de markteconomie en de positie die Nederlandse boeren internationaal hebben weten te verwerven door hun keuze voor export in het verleden. Die keuze paste destijds bij de na-oorlogse markt in de eerste 30-35 jaar na WO II. Nu past die niet meer bij een groot deel van de boeren, maar zitten ze met bedrijven en een houding die er nog steeds voor ingericht zijn.
Zolang dat verleden blijft drukken, zal de emotionele last blijven bestaan. In dat opzicht moet Geurts zich afvragen of zijn tweet en de houding die daaruit spreekt, de boerenstand helpt in rustiger vaarwater te komen.
Eervol stoppen
Het zou beter zijn om eindelijk eens openlijk te beginnen met nadenken over de vraag hoe boeren die bedrijfseconomisch niet meer mee kunnen en die geen commercieel-economische vaardigheden hebben, geholpen kunnen worden om hun bedrijven eervol en zonder grote financiële lasten te beëindigen. Ook de minister van Landbouw vindt het belangrijk dat boeren door kunnen naar de toekomst. De werkelijkheid is wat prozaïscher: voor verreweg het merendeel van de bedrijven is in onze contreien geen plaats meer omdat de productiekosten voor agrarische grondstoffen die boerenondernemers geen meerwaarde weten mee te geven, domweg te hoog zijn. Geurts, de coalitie en de minister zouden er goed aan doen, hun kop voor die vervelende waarheid niet in het zand te steken als ze boeren van dienst willen zijn.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Om een klein groepje onnozelen te vriend te houden, stelt onze overheid een enorme regeldrift ten toon.
En natuurlijk wil het buitenland daar niet voor betalen. Die vinden onze producten zonder die Haagse bemoeizucht die niets aan kwaliteit of smaak toevoegen ook prima. Varkens en kalveren ca €0,20,- en koeien en stieren ca €0,40 cent per kilo Nederlandse regeldrift tov onze EU collega's. Hier naar kijkende is het niet gek dat veel boeren het niet zien zitten. Nederland ondermijnd zelf de concurrentie positie van zijn veehouders.
En in deze is niet meegenomen wat de kosten zijn van mensen die al die onzin onderzoeken,bedenken,uitvoeren en controleren.
Edwin, ik denk zo langzamerhand dat je daar gelijk in hebt. Den Haag koos voor het verzinnen van regels om het aantal boeren 'door de markt' te laten reguleren; dat blijkt meer en meer een onverantwoordelijke vorm van beleid.
En even over de sterren.
Het buitenland zit helemaal niet te wachten op stierenvlees met een meerprijs. Die willen betalen voor smakelijke kwaliteit en niet voor een papieren.
Verdien model of niet Dick, bij vele speelt er toch ook in hoge mate een gevoel mee van: maatschappelijk niet geaccepteerd zijn!
Iedere dag in allerlei media vernemen dat je slecht voor je dieren zorgt, het milieu naar de gallemiezen helpt of een fraudeur bent en ook nog eens daardoor met, in hun ogen, onnodige wetgeving lastig gevallen wordt gaat je niet in de koude kleren zitten.
De categorie die zich daarboven kunnen stellen gaan door.
Komt vervolgens de overtreffende trap: controle en handhaving.
Ik heb hier meermaals mijn persoonlijk relaas opgetekend maar wanneer er in een anderhalf jaar tijd er maandelijks (en daar zitten ook onschuldige tussen!) een controle plaats vind waarbij er bij iedere controle 'tekortkomingen' genoteerd worden dan krijgt je gevoel van eigenwaarde een (zo niet) nog grotere beuk.
Ik heb het boek van Lizzy niet gelezen, zal in de toekomst misschien nog wel een keer gebeuren, maar in deze discussie mag de politiek echt wel een hand in eigen boezem steken een soort van mea culpa uitspreken.
Het aantal regels is dusdanig hoog dat je eigenlijk altijd de pineut bent en het onmogelijk goed genoeg kunt doen. En vaak nog tegenstrijdige regels ook.
Wel leuk voor controleurs. Scoringkans praktisch 100%.