Wat is dierenwelzijn? Behandel een dier zoals je zelf behandeld wilt worden

Ik heb mij gespecialiseerd in het humaan omgaan met slachtdieren en het vakbekwaam doden van dieren. Met mijn bedrijf MHS Consultancy help ik slachterijen om het dierenwelzijn binnen hun bedrijven te borgen.

Gek op dieren, maar ook op vlees
Ik ben zelf heel gek met dieren. Heb 4 konijnen, een kat, vissen en een schildpad thuis. Ik werk al sinds 1996 in de sector, sinds ik van de agrarische school afkwam. Ik ben begonnen in een slachterij waar ik zag dat varkens gebukt gingen onder veel stress, ongemak, angst en pijn. Mij verbaasde hoe mensen met dieren omgingen in een slachterij. Voor hen was het routine en er zat totaal geen gevoel voor het dier bij.

Dat inspireerde mij om te kijken hoe we dieren beter kunnen behandelen in een slachterij. Ik hou zelf erg van vlees, maar vind wel dat we dieren zo humaan mogelijk moeten behandelen tot het einde.

Verplaats je ‘ns in de positie van een dier dat pijn, angst en stress heeft. Zou jij als mens dit ook willen ondergaan?

Stress zoveel mogelijk verminderen
Dieren in een slachterij zullen altijd enige mate van stress hebben. Je haalt ze uit hun vertrouwde omgeving en ze worden opgedreven de vrachtwagen in. Vervolgens worden ze getransporteerd om weer uitgeladen te worden op de slachterij. Ze moeten dus in korte tijd veel verschillende dingen ondergaan die ze niet kennen. Allemaal impulsen die ervoor kunnen zorgen dat ze gestrest raken.

We kunnen echter als begeleiders van deze dieren wel een aantal dingen doen om die stress te verminderen. Denk hierbij aan zaken als alleen vakbekwaam personeel dat rustig en beheerst werkt met dieren laten omgaan. Rustig en kalm de dieren benaderen en opdrijven. Rustig met eventuele opdrijfmiddelen omgaan. Prikkers niet als primaire drijfmiddelen gebruiken maar alleen in uiterste nood. Omgevingsgeluid reduceren. Rustig rijden tijdens het transport. De dieren niet te lang nuchter zetten en zorgen dat ze bij water kunnen als ze ondergebracht zijn op de slachterij.

Te grote koppels drijven meest voorkomende fout
Ook moet je niet te grote koppels tegelijk drijven. Dit is de meest voorkomende fout die ik zie. Daar creëer je een hoop onrust en stress mee. Als je mij vraagt wat is dierenwelzijn tijdens transport en slacht is mijn antwoord: “Zorgen dat we de dieren zo rustig mogelijk houden met het absolute minimum aan stress, angst en ongemak en zorgen dat dieren geen pijn lijden tijdens het transport of slacht.“

Zijn er bepaalde zaken in het proces niet goed, zoals licht, objecten, of een verkeerde positie van de drijver, dan ondernemen we daarop ook gelijk actie

Ik zeg ook vaak tegen collega's en anderen die zich niet zo druk maken over dierenwelzijn: “Verplaats je ‘ns in de positie van een dier dat pijn, angst en stress heeft. Zou jij dat ook willen ondergaan?” Dat opent hun ogen.

Hoe weet ik of een dier zich prettig voelt? Ik kijk vooral naar hoe een dier zich gedraagt zodra het van de vrachtwagen komt of tijdens zijn verblijf op stal. En ik kijk naar de natuurlijke eigenschappen van de desbetreffende diersoort. Vertoont het dier zijn natuurlijke gedrag voor zover dit mogelijk is? Dan hoef ik geen actie te ondernemen en is het naar mijn mening tevreden en op zijn gemak.

Signalen dat iets mis is
Ik onderneem actie wanneer een dier tekenen vertoont van pijn, ongemak, stress en lijden. Enkele signalen daarvan zijn bijvoorbeeld stress, een afwijkende ademhaling, wonden, vechtgedrag, repelen (op elkaar rijden), niet zelfstandig meer kunnen lopen, niet meer willen of kunnen opstaan, bang zijn, dorst hebben, vocaliseren, afzonderen/achterblijven of weigeren om te lopen. Dit zijn een paar van de voorbeelden waar ik op let. Zie ik afwijkingen, dan handel ik daarnaar.

Een paar veel voorkomende acties die je in zulke situaties kunt doen: ter plekke doden van het dier of het met voorrang op anderen slachten. Zijn er bepaalde zaken in het proces niet goed, zoals licht, objecten, of een verkeerde positie van de drijver, dan ondernemen we daarop ook gelijk actie.

In Ghana heb ik zo ontzettend veel angst, ongemak, leed en pijn gezien, dat het bijna niet mogelijk is je dat voorstellen

Met Eyes on Animals in Ghana
In de afgelopen jaren ben ik een aantal keren naar Ghana geweest als vrijwilliger voor Eyes on Animals om slachterijpersoneel te trainen in het humaan omgaan met en bedwelmen van slachtdieren. Dierenwelzijn was er zelfs nog helemaal niet aan de orde. Ik heb daar zo ontzettend veel angst, ongemak, leed en pijn gezien, dat het bijna niet mogelijk is je dat voorstellen. Ik zag er dieren die het gewoon opgegeven hadden. Ze waren zo mishandeld dat slaan en schoppen niks meer uithaalde. Die dieren lagen levenloos op de grond en reageerden nergens meer op. Ze keken je aan met hun ogen en je wist gewoon dat ze hun lichaam en hun zin in leven opgegeven hadden.

Wat ik in Ghana meemaakte heeft in mijn 26 jaar ervaring in slachterijen de meest diepe indruk gemaakt op mij als mens. Daarom sta ik er nog meer voor dat mensen in slachthuizen goed getraind worden en zich bewust worden van het feit dat dieren net als wij ook emoties en gevoelens hebben. Ik zeg altijd: “Behandel een dier zoals jij ook behandeld wilt worden, met respect!!!”