We namen het bericht van foodwatch bijna integraal over met het doel er een gesprek over te laten ontstaan. Voor oplettende lezers voegden we toe dat foodwatch pleit voor invoering van Nutri-Score, het in opdracht van de Franse overheid ontwikkelde voedselkeuzelogo waar supermarkten in Nederland, België, Frankrijk en Duitsland voor hebben gekozen.
Stilletjes luidde onze gedachte en vraag: waarom heeft foodwatch geen problemen met de levensmiddelenhandel, maar wel met de -industrie? Daar komt nog eens bij dat het Nutri-Score-logo ook door fabrikanten wordt omarmd, in Nederland door Hak en internationaal door multinational Nestlé.
Die vraag bleef grotendeels liggen. Er gebeurde iets onverwachts. Coca-Cola nam contact op omdat foodwatch de zaken anders had voorgesteld dan ze zijn. foodwatch suggereerde dat Coca-Cola het ten grave gedragen Evolved Nutrition Logo op zijn frisdranken zou zijn gaan gebruiken.
Maar dat blijkt helemaal niet het geval. Coca-Cola heeft besloten voor het Britse voedselstoplicht te kiezen om te testen of het consumenten in verschillende Europese landen minder dikmakende keuzen laat maken. Het internationaal opererende bedrijf wil weten of het daar 1 logo voor kan gebruiken.
In het bericht zette foodwatch Coca-Cola nadrukkelijk in een kwaad daglicht. In samenspraak met PepsiCo en de FNLI (de belangenorganisatie van de Nederlandse levensmiddelenindustrie) zou het bedrijf een grote invloed hebben bij de keuze van een nieuw logo. Het zou de zaken in Den Haag zodanig naar zijn hand proberen te zetten dat het begraven Evolved Nutrition Logo alsnog een kans zou maken.
Dat blijkt onzin. Coca-Cola meldde ons na het uiteenvallen van de Evolved-coalitie te hebben gekozen voor het Britse stoplichtsysteem. Daar heeft het bedrijf nauwelijks ruchtbaarheid aan gegeven in de media.
Die keuze is pikant, want dat systeem gold tijdens de strijd tegen het Hollandse Vinkje en nog een tijd daarna als het ideale systeem dat foodwatch en de Consumentenbond als lichtend voorbeeld promootten.
"Een logo op verpakte producten zal ALTIJD een speledingetje worden van de voedingsindustrie. Een triomfantelijke trofee voor het sjoemelen met portiegrootte of het ceremonieel weglaten van een paar gram suiker, wat milligrammen zout of (nog erger) voor het weglaten van vetHet Vinkje was een zogeheten front-of-pack label dat aanvankelijk werd ontwikkeld door Unilever en na fusie met een door Albert Heijn ontwikkeld keuzelogo (het 'klavertje') uiteindelijk in de Nederlandse Warenwet werd opgenomen. Omdat de ontwikkeling van het Vinkje werd gestuurd vanuit een door bedrijfsleven opgerichte stichting, maakte foodwatch bezwaar vanwege belangenverstrengeling. Een goed logo moet door de overheid aangestuurd worden en niet door de industrie, vindt foodwatch. Onderwijl werft foodwatch bij het publiek krachtig om het logo waar ook supermarkten voor kiezen, geaccepteerd te krijgen.
Trouw laat lector Annet Roodenburg (HAS Den Bosch) aan het woord. Roodenburg buigt zich al jaren over de zeggingskracht en begrijpelijkheid van voedselkeuzelogo's voor consumenten. Ze vindt Nutri-Score niet ideaal en zou het liefst een
combinatie zien van Nutri-Score en het Zweedse Keyhole-logo (een variant van het verdwenen Nederlandse Vinkje, dat producten op hun dikmakende effecten rankt binnen hun eigen productgroep) zien. Roodenburg: “Ik ben voor een logo dat per productgroep oordeelt en zo productverbetering stimuleert, met een gradatie van A tot E, waarbij A gelijk staat aan de Schijf van Vijf.”
In gesprek met ons zegt Roodenburg zich "grote zorgen" te maken over Nutri-Score. Het logo loopt het levensgrote risico om net als het Vinkje te worden afgeschoten als het niet correspondeert met wat de Nederlandse Schijf van Vijf gezond noemt. Diverse diëtisten en andere critici hebben de tegenactie op sociale media al ingezet.
Op Foodlog sprak diëtist-journalist Karine Hoenderdos, die eerder oppositie voerde tegen het Vinkje, zich afgelopen voorjaar uit tegen Nutri-Score: "Een logo op verpakte producten zal ALTIJD een speledingetje worden van de voedingsindustrie. Een triomfantelijke trofee voor het sjoemelen met portiegrootte of het ceremonieel weglaten van een paar gram suiker, wat milligrammen zout of (nog erger) voor het weglaten van vet. Echt, ik vind dit zo zonde van de tijd en van het geld. Er zijn altijd partijen die beter worden van een logo, maar de consument is dat niet."
Begrijpt u het nog? We duiken de komende dagen in het onderwerp om uit te vinden wat er precies aan de hand is.
An eclair a day keeps the doctor away
— Piep Kuiken (@piep_kuiken) July 7, 2019
Aldus de #nutriscore pic.twitter.com/KDOz06lHpX
According to #Nutriscore - the insane French/Belgian nutritional ranking system which Nestle will now use throughout Europe - these pizza (B) and crisps (C) are in fact healthier than these trout (D), salmon (D) and sprat (D) pic.twitter.com/JkfysKyDLZ
— Shane (@scary_biscuits) July 15, 2019
Naast het bovenstaande, zijn inmiddels de volgende artikelen in onze serie verschenen:
- Annika de Jong, Verpakte Britse voedingsmiddelen 'het gezondst' (26 augustus 2019)
- Manon van Eijsden & Michelle van Roost, Top of Flop, welk voedselkeuzelogo werkt écht? (28 augustus 2019)
- Cécile Janssen, Siga, een logo dat laat zien hoe bewerkt voedsel is (2 september)
- Dick Veerman, 'Samen uit - samen thuis' en geen ge-HAK in het voedselkeuzeproces (9 september 2019)
- Context (met poll), Wat verwacht jij van een voedselkeuzelogo? (9 september)
- Dick Veerman, (Timo Hoogeboom, HAK:) 'Ik kan me niet voorstellen dat de Nederlandse overheid niet voor Nutri-Score zal kiezen'
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Het gebeurt maar zelden, dat ik mensen de moeite zie nemen om het voedsel-(kleuren)-logo en opdruk te lezen. Onderschat wordt ook wat de gemiddelde klant aan kennis heeft van additieven.
Zelfs op de achterkant van een vers stukje mooi gekleurd rood vlees staat een opsomming die buiten toegevoegd water, voor de meesten niet te begrijpen is, en duidelijk maakt dat je beter naar een slager gaat die een gezond contact met een kweker heeft.
Eigenlijk is er maar 1 product, dat een juist en overduidelijk zichtbaar label draagt: sigaretten.
Kleuren lijkt me goed, maar ik begrijp dat die niet additief-gebonden zijn. Boven is suiker 'rood', maar is dat nu vanwege het zeer hoge percentage of vanwege het additief op zich ? Wordt een percentage van 30 % zout ook rood ?
Bovenstaand logo-geworstel gaat de klant boven de pet.
Interessant zou daarom zijn een proef in een super om boven producten die additief-kritisch zijn een camera te hangen die registreert hoeveel klanten over een periode van een maand de moeite namen het product op additieven te controleren door een kort leesmoment en al dan niet het product terug te leggen (*), en die data te koppelen aan de verkoophoeveelheid van dat specifieke item gedurende dezelfde periode.
Ik vrees dat het resultaat schokkend zal zijn voor de logo-bedenkers. Mogelijk met een percentage van meer dan 90% die geen moeite ondernemen om stil te staan bij rood of rose.
'Iedereen weet toch dat er veel suiker in snoep en frisdrank zit !"
(*) Wat ook vanwege de prijs kan zijn..
Of is labeling ook een vorm van 'restricted liability' waar de fabrikant zich nu op kan beroepen. Zo van 'ik had je toch gewaarschuwd'.
Dat is dan ook het enige aspect van de kankersticker op sigaretten die in feite de sigaretten-industrie blij maakt.
Want binnenkort is de generatie uitgestorven 'die van niks wist' en miljoenen wil claimen.