In de sheets is de nog magere invulling van het akkoord te lezen, maar staat al wel een ronkend communicatieplan voor de dag waarop het akkoord wordt gepresenteerd. Dat bestaat uit een ‘kippenvel-video’ die moet laten zien hoe belangrijk het akkoord is. In een ochtendkrant moet een groot interview met de verantwoordelijke staatssecretaris Paul Blokhuis komen en 's avonds moet hij in een talkshow aanschuiven om het akkoord nog eens toe te lichten.
Het Preventieakkoord moet verzuim en ziekte door roken, alcoholgebruik en overgewicht terugdringen zodat de zorgkosten niet verder oplopen. Dat is een mooi doel, maar het proces dat tot een akkoord moet leiden blijkt taai. “Een sterk eindresultaat staat voorop. Om dat te bereiken hebben we iets meer tijd nodig dan we hadden ingeschat,” mailde de staatssecretaris zijn gesprekspartners op 17 oktober. Met die woorden stelde hij de presentatie van het akkoord uit. Nu staat de ondertekening van het akkoord gepland op 12 november.
Vooral problematisch alcoholgebruik en overgewicht zijn gevoelige onderwerpen aan de akkoordtafels, met name als prijsafspraken aan de orde komen. Aan de ene kant staat de levensmiddelenindustrie die benadrukt dat prijsafspraken niet eens toegestaan zijn omdat dat de marktwerking belemmert. Aan de andere kant staan patiëntenverenigingen en zorgorganisaties die juist pleiten voor forse prijsverhogingen en aanvullende maatregelen.
Blokhuis moet een balans zien te vinden tussen de verschillende partijen zonder dat deelnemers afhaken en zodanig dat hij toch met een ambitieus akkoord voor de dag kan komen. Hij heeft immers hoge verwachtingen gewerkt. De NRC sprak anoniem met onderhandelaars aan de tafels waaraan het Preventieakkoord wordt voorbereid. De algemene teneur doet vermoeden dat het niet of nauwelijks zal aansluiten bij de woorden "een sterk eindresultaat". De staatssecretaris bevindt zich dus in een kwetsbare positie waarin hij gezichtsverlies kan leiden.
Boven het akkoord-in-de-maak zweeft de grote vraag wie verantwoordelijk is voor onze gezondheid? Zijn burgers zelf verantwoordelijk voor een gezondere leefstijl, of moeten de overheid en de levensmiddelenindustrie hen helpen door met harde ingrepen hun leefomgeving gezonder te maken? De vraag is bovendien of bedrijven daar aan willen meewerken.
Volgens hoogleraar Voeding en Gezondheid Jaap Seidell "is het duidelijk dat levensmiddelenfabrikanten, supermarkten, horeca en cateraars geen afspraken willen maken die hun geld kosten en daarom benadrukken ze dat ze de keuzevrijheid van de consument niet willen beknotten." Dat is heldere taal. Blokhuis lijkt er wijs aan te doen de verwachtingen in de media alvast te temperen.
Update, 30 oktober 2018, 23:00 uur: de staatssecretaris temperde vandaag de verwachtingen
Stas Blokhuis over het preventieakkoord: ''Het kan zo zijn dat we op sommige onderdelen minder ver gaan dan ik zou willen'' omdat ook de voedingsindustrie akkoord moet gaan.
— foodwatch NL (@foodwatch_nl) October 29, 2018
De voedingsindustrie zit niet in de regering maar regeert toch... schikbarend.https://t.co/P1IXQEqhcV
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
(Roken Hasna #8)
Niet praten, niet via allianties, maar gewoon in de wet vastleggen zoals in Frankrijk.
Het is voor alle inzittenden van een voertuig verboden te roken in de aanwezigheid van een kind jonger dan 18 jaar (artikel L3512-9 volksgezondheid).
De Franse wetgeving verbiedt roken op openbare plaatsen en dus ook in die waar minderjarigen zijn (sport- of culturele centra) en op schoolterreinen (openbaar en privé), inclusief speelplaatsen.
Houd tabaksverkooppunten uit de buurt van de belangrijkste plekken waar jongeren naartoe gaan
Artikel L. 3512-10 volksgezondheid verbiedt de vestiging van tabaksverkooppunten rond openbare en particuliere scholen, opleidingscentra en vrijetijdscentra voor jongeren (afstand vastgesteld door de prefectuur) .
Bron: Tabac et jeunes
De Hartstichting, KWF Kankerbestrijding en het Longfonds (samen Alliantie Nederland Rookvrij) lanceren een online platform met als doel meer rookvrije kinderruimtes. Dat meldt de alliantie op de website. Op rookvrij.nl kunnen mensen met een druk op de knop aangeven welke speelplekken, sportvelden en schoolpleinen in de buurt rookvrij moeten worden.
Volgens de alliantie zijn 8 op de 10 Nederlanders van mening dat plekken waar kinderen sporten rookvrij moeten worden, zodat kinderen niet in de verleiding gebracht worden om te roken.
Belooft weinig goeds: zelden zo'n nietszeggend interview gezien.
Het is net of je naar de nieuwe variant van het spelletje "Geen Ja, geen Nee" zit te kijken.
Blokhuis loopt over van ambitie en hoop, maar valt werkelijk op niet één concreet antwoord te betrappen, en "lekt" zelfs niet de - uitgestelde! - datum van zijn "preventie-akkoord".
Dit "preventie"-gepolder gaat voornamelijk voorkómen dat er effectieve maatregelen genomen worden, en de belangen van de industrie geschaad zouden kunnen worden.
Exact hetzelfde wat je ziet met de vrome wens van "goede zorg" van collega Bruins na het overhaast sluiten van ziekenhuizen, en de "goede veiligheid" die staats Visser zegt te wensen bij defensie, waar inmiddels zelfs met dubbele porties Chroom-6 gewerkt blijkt te worden.
Gepolder, traineren, uitstel, afstel:
de beproefde "tafel"-tactieken die na Alders' "brede maatschappelijke megastallen-discussie", en
later ook bij de Schipholherrie, de gaswinning en nu ook weer het klimaat zo succesvol effectief zijn gebleken in niet-effectief zijn.
We zitten zolang het nog duurt, opgezadeld met de pappen & nathouden-corpocratie van Rutte3, met faalhazen en jokkebrokken die hun oor meer te luisteren leggen bij zorgverzekeraars, curators en de spindokters van pa Polman & Co dan bij echte dokters.
"Aan de ene kant staat de levensmiddelenindustrie die benadrukt dat prijsafspraken niet eens toegestaan zijn omdat dat de marktwerking belemmert." Aldus de industrie. Een neoliberaal idee.
Voedingsindustrie: "Maar meneer Blokhuis, u weet niet wat de gezonde keuze is"
Blokhuis: "Zeker wel: niet roken, niet drinken, geen suiker"
Voedingsindustrie: "Als je dat met mate doet, is er niks aan de hand"
Blokhuis: "Maar mensen doen dat niet met mate"
Voedingsindustrie: "Maar daar kunnen wij niks aan doen"