Op Change.inc zegt Molenaar dat ze de "minder duurzame keuzes gewoon goedkoop of te goedkoop" vindt. Als voorbeeld geeft ze vliegen en bewerkte voeding die je gemakkelijk kunt klaarmaken of direct serveren. De verleiding van de aantrekkelijke prijs vindt ze "soms gewoon te groot".

Met andere woorden: het kan best een beetje minder en dat lukt door de te leuke, te vaak geconsumeerde en te onduurzame dingen duurder te maken.

Duurzaamheid is niet alleen een kwestie van innovatie, hetzelfde leven maar dan een beetje anders en nog steeds tegen de klippen op consumeren omdat het kan
Ze laat uit haar mond vallen dat ze niet vindt dat onduurzame of niet gezonde keuzes duurder hoeven te worden, maar wel dat de goede keuzes voordeliger moeten worden.

Kronkel
In die uitspraak zit een kronkel. Molenaar pleit voor een goedkoper leven, terwijl het nou juist veel duurder wordt en consumenten nu al spontaan in koopstaking gaan en duurder spul laten staan. Duurzaam is nog duurder en zal dus ook niet goedkoper kunnen worden, maar wordt domweg duurder. De 'foute' keuze zal dan ook nóg duurder worden terwijl die nu juist te goedkoop is.

Dat lijkt ze zelf ook aan te voelen en daarom zegt ze: "Persoonlijk vind ik dat het niet onverstandig is om consumenten te helpen door ze bepaalde keuzes niet te geven. Niet dat er straks niets meer mag, maar als iedereen daardoor een beetje bewuster kan leven, maakt dat al heel veel uit.” Een keuze die je niet hebt, misleidt en mist ook niemand. Als 'ie er niet was geweest, zou niemand ontevreden zijn nu we onze keuzevrijheid niet alleen van activisten tegen consumentisme maar ook van de Consumentenbond moeten beperken.

Prijzen veranderen gedrag
Onderwijl raast de markt verder en leren we hoe prijzen ons gedrag veranderen. Kaas en snoep prijzen zich uit de markt. De consumptie staakt. Als de foute keuze twee keer zo duur wordt en je koopt er dan ook maar de helft zoveel van, dan kan iedereen voorlopig weer even vooruit. Een halvering van de consumptie, dat is pas echt duurzaamheidswinst, net zoals we tijdens corona zagen. Het publiek hield geld over en de CO2 vloog omlaag. Die besparing uitgeven voor minder consumptie, is even duurzaam als ons gedrag tijdens de hoogtijdagen van de angst voor corona. Dat het voor bedrijven niet slechter hoeft uit te pakken, bewees BMW al. Minder en duurder laat bedrijven niet omvallen en heeft grote winst voor de natuur en klimaat omdat onze consumptie afneemt en we meer gaan genieten van wat wél kan en waar we dankbaar voor mogen zijn. Natuurlijk, voor mensen die nu al te weinig hebben om gezond rond te komen, moet uiteraard een vangnet worden gemaakt. En natuurlijk mag het ook niet zo zijn dat de één afzichtelijk rijk is - zoals met name in de VS en Nederland (met dank aan Jaap Seidell) - en de ander lekker tevreden moet zitten wezen met bijna niks.

Goede zaak dat ook de Consumentenbond, zij het nog aarzelend en onzeker, nadenkt over duurzaamheid als minder. Duurzaamheid is niet alleen een kwestie van innovatie, hetzelfde leven maar dan een beetje anders en nog steeds tegen de klippen op consumeren omdat het kan. Als het niet meer kan, kunnen we het niet meer willen.
Dit artikel afdrukken