Wereldleiders komen deze maand bijeen bij de VN in New York om afspraken te maken om de oceanen van de wereld te redden van overexploitatie. De internationale wateren - 95% van de oceaan - hebben immers nog geen bescherming. Een nieuw VN-verdrag moet daar verandering in brengen.
Over dit verdrag - het VN-Verdrag voor de internationale wateren ofwel Biodiversity Beyond National Jurisdiction (BBNJ) - is meer dan 10 jaar onderhandeld. Het is nog steeds geen gelopen race; het moet nog worden ondertekend.
De internationale wateren zijn de gebieden buiten nationale jurisdictie (de 200-mijlszone van landen). Ze omvatten 95% van de oceaan (in volume) en bieden de wereldbevolking onschatbare waarde op ecologisch, economisch, sociaal, cultureel, wetenschappelijk en voedselzekerheid gebied. Deze gebieden, waar het wemelt van het leven, zijn kwetsbaar voor groeiende bedreigingen, waaronder vervuiling, overexploitatie en de effecten die al zichtbaar zijn van klimaatverandering. De toenemende vraag naar mariene hulpbronnen in de komende decennia – voedsel, mineralen of biotechnologie – dreigt dit probleem te verergeren.
Omdat ecosystemen in internationale wateren slecht gedocumenteerd zijn, zouden soorten kunnen uitsterven, zelfs voordat ze worden ontdekt. Onderzoek eerder dit jaar suggereert dat tussen 10% en 15% van de mariene soorten al met uitsterven wordt bedreigd door klimaatverandering. Het beschermen van de oceanen van de wereld is ook belangrijk voor de menselijke bevolking, aangezien zoveel mensen afhankelijk zijn van de zeeën voor voedsel, inkomen en vrijetijdsbesteding.
Het verdrag kwam traag tot stand, en is ook nog eens 2 jaar uitgesteld door de Covid-19 beperkingen. Er was ook onenigheid over wat er in het juridische verdrag zou moeten worden opgenomen. De bijeenkomst in New York deze maand is de vijfde en laatste zitting, waarin landen beogen het verdrag te ondertekenen, met een deadline voor het einde van het jaar.
Gaat het lukken?
De basis is bemoedigend. Als het lukt om overeenstemming bereiken over dit ambitieuze verdrag voor de internationale wateren, zal het leiden tot betere instandhouding en een duurzamer gebruik van gezamenlijke oceaanbronnen. Ook zal het ervoor zorgen dat mogelijke voordelen eerlijk worden verdeeld over toekomstige generaties.
Een flinke groep wereldleiders, inclusief de Europese Unie, heeft eerder dit jaar in Brest onder leiding van Emmanuel Macron de High Ambition Coalition opgericht. Als het aan hen ligt, zal er dit jaar nog een ambitieus verdrag liggen.
Dit artikel afdrukken
De internationale wateren zijn de gebieden buiten nationale jurisdictie (de 200-mijlszone van landen). Ze omvatten 95% van de oceaan (in volume) en bieden de wereldbevolking onschatbare waarde op ecologisch, economisch, sociaal, cultureel, wetenschappelijk en voedselzekerheid gebied. Deze gebieden, waar het wemelt van het leven, zijn kwetsbaar voor groeiende bedreigingen, waaronder vervuiling, overexploitatie en de effecten die al zichtbaar zijn van klimaatverandering. De toenemende vraag naar mariene hulpbronnen in de komende decennia – voedsel, mineralen of biotechnologie – dreigt dit probleem te verergeren.
Slechts 1,2% van de volle zeeën is beschermdTwee derde van 's werelds oceaanoppervlak wordt momenteel beschouwd als internationale wateren, hetgeen betekent dat alle landen het recht hebben om daar te vissen, te varen en onderzoek te doen. Maar slechts 1,2% van deze volle zeeën, zoals ze ook worden genoemd, is beschermd. Hierdoor blijft het zeeleven buiten die 1,2% kwetsbaar voor klimaatverandering, overbevissing en scheepvaartverkeer, maar ook voor nieuwe dreigingen als diepzeemijnbouw. In maart 2022 had de International Seabed Authority, die deze activiteiten reguleert, al 31 contracten uitgegeven om in de diepzee onderzoek te doen naar mineralen.
Omdat ecosystemen in internationale wateren slecht gedocumenteerd zijn, zouden soorten kunnen uitsterven, zelfs voordat ze worden ontdekt. Onderzoek eerder dit jaar suggereert dat tussen 10% en 15% van de mariene soorten al met uitsterven wordt bedreigd door klimaatverandering. Het beschermen van de oceanen van de wereld is ook belangrijk voor de menselijke bevolking, aangezien zoveel mensen afhankelijk zijn van de zeeën voor voedsel, inkomen en vrijetijdsbesteding.
Het verdrag kwam traag tot stand, en is ook nog eens 2 jaar uitgesteld door de Covid-19 beperkingen. Er was ook onenigheid over wat er in het juridische verdrag zou moeten worden opgenomen. De bijeenkomst in New York deze maand is de vijfde en laatste zitting, waarin landen beogen het verdrag te ondertekenen, met een deadline voor het einde van het jaar.
Een flinke groep wereldleiders, inclusief de Europese Unie, heeft eerder dit jaar in Brest onder leiding van Emmanuel Macron de High Ambition Coalition opgerichtDe nieuwe tekst omvat eisen voor:
- Gebiedsgerichte beheertools en beschermde mariene gebieden (MPA's). Er is brede steun bij het VN Verdrag voor de Internationale Wateren om een netwerk van zeer beschermde en goed beheerde MPA's op te zetten om te verzekeren dat de oceaan de middelen blijft geven waarvan zoveel mensen afhankelijk zijn. De bescherming van gebieden is gericht op veerkracht tegen klimaatverandering, instandhouden van ecosysteemfuncties en gezonde visbestanden. Een handvol landen wilde een commercieel visserijverbod uitsluiten van de overeenkomst, als gevolg van de aanhoudende druk van de visserijsector om beschermingsdoelen af te zwakken. Nu moeten afgevaardigden het nog eens worden over de omgang met andere regionale organisaties die al specifieke activiteiten op volle zee beheren, zoals de Internationale Zeebodemautoriteit en regionale organisaties voor visserijbeheer (RFMOs). Dat laatste is broodnodig om bijvoorbeeld afspraken te maken over bodemtrawlvisserij in gevoelige gebieden.
- Milieueffectbeoordelingen. Afgevaardigden zijn het erover eens dat alle betrokken landen en bedrijven milieueffectbeoordelingen moeten uitvoeren voordat mogelijk milieubelastende activiteiten in internationale wateren worden gestart, zoals mijnbouw op de zeebodem, olie- en gasexploratie of diepzeebodemtrawlen. Landen moeten nu beslissen over de rol van internationale wetenschappelijke beoordeling van milieueffectanalyses, en over hoe landen goed kunnen samenwerken om menselijke activiteiten te voorkomen die het leven in de zee in volle zee kunnen schaden.
- Capaciteitsopbouw en overdracht van mariene technologie. Staten erkennen over het algemeen dat ontwikkelingslanden extra middelen nodig hebben, zoals toegang tot de nieuwste wetenschappelijke gegevens en betere apparatuur om MPA's te controleren. Ze moeten nu afspreken hoe die steun eruit ziet, bijvoorbeeld financieel, technologisch of wetenschappelijk. Dit komt niet alleen de landen die deze steun ontvangen ten goede, maar versterkt ook de inspanningen van de wereldgemeenschap om internationale afspraken na te komen, zoals de VN-doelstellingen voor duurzame ontwikkeling, en om tegen 2030 ten minste 30% van de oceaan te beschermen.
- Mariene genetische rijkdommen (MGRs). Er moet nog worden afgesproken wie toegang heeft (en onder welke voorwaarden) tot het materiaal van planten, dieren en andere organismen die commercieel of wetenschappelijk waardevol zijn. Hoe gaan landen, de particuliere sector en anderen de voordelen delen, die voortvloeien uit het gebruik van die mariene genetische rijkdommen? En hoe te regelen dat dit op een eerlijke manier gebeurt?
Gaat het lukken?
De basis is bemoedigend. Als het lukt om overeenstemming bereiken over dit ambitieuze verdrag voor de internationale wateren, zal het leiden tot betere instandhouding en een duurzamer gebruik van gezamenlijke oceaanbronnen. Ook zal het ervoor zorgen dat mogelijke voordelen eerlijk worden verdeeld over toekomstige generaties.
Een flinke groep wereldleiders, inclusief de Europese Unie, heeft eerder dit jaar in Brest onder leiding van Emmanuel Macron de High Ambition Coalition opgericht. Als het aan hen ligt, zal er dit jaar nog een ambitieus verdrag liggen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Afgelopen week tekenden 67 landen (inclusief de VS, Rusland en China) het VN-Verdrag voor de internationale wateren. Het ‘High Seas akkoord’ werd op 5 maart 2023, na 17 jaar onderhandelingen, door de VN aangenomen. Het verdrag moet de biodiversiteit en de duurzaamheid van de internationale wateren waarborgen. Na het tekenen moet het verdrag nog door alle landen geratificeerd worden. “De komende maanden moet duidelijk worden of ook tenminste 60 landen het zullen ratificeren, pas dan treedt het echt in werking”, aldus De Standaard. België maakt zich hard voor het naar Brussel halen van het secretariaat van het verdrag, aangezien al 180 landen er een diplomatieke vertegenwoordiging hebben.
Nog een artikel: mijnbouw-op-volle-zee-het-lijkt-er-op-korte-termijn-echt-van-te-gaan-komen-tot-grote-afschuw-van-wetenschappers uit scientias over diepzee-mijnbouw: door stijgende vraag naar metalen en zeldzame aarden (oa nodig voor de verduurzaming) willen bedrijven hun pijlen richten op de diepzee, waar deze materialen nog ruimschoots voorhanden zijn. Verduurzaming door 'onverduurzaming'.
#8 Christien, in le Monde staat het wat anders: als het aan het eind van dit jaar niet lukt, komt het in de la: teveel belangen die tegen werken. De vierde sessie van afgelopen maart 2022 had de laatste moeten zijn, vervolgens deze vijfde: "certains experts craignent que si le traité sur la haute mer n’est pas conclu d’ici à la fin de l’année, cet objectif soit hors d’atteinte. Les délégations s’opposent toujours sur le processus de création de ces aires protégées, ainsi que sur les modalités d’application de l’obligation d’études d’impact environnementales avant une nouvelle activité en haute mer. « Quelle occasion ratée… », a regretté sur Twitter Klaudija Cremers, chercheuse à l’Institut du développement durable et des relations internationales (Iddri) qui, comme plusieurs ONG, a un siège d’observateur des négociations."
Update: het is nog niet helemaal gelukt volgens de BBC . Voor het einde van het jaar gaan ze proberen weer bij elkaar te komen.
Of het lukt tot een akkoord te komen, is nog de vraag, schrijft de NRC vandaag in een artikel over de VN-top over de 'oceaannoodtoestand'. Ondanks de groeiende consensus "over de noodzaak om zeker 30 procent van de oceanen – en ook van het land – een beschermde status te geven."
"Door het onvermogen van de wereldgemeenschap om goed voor de oceanen te zorgen, verliezen ze hun weerbaarheid. Sinds het begin van de onderhandelingen twintig jaar geleden, zijn zeker 120 zeedieren toegevoegd aan de lijst met ernstig bedreigde soorten. De oceanen worden in hoog tempo leeggevist en tot in de Marianentrog, de diepste plek op aarde, zijn plastic zakken gevonden. Van al het afvalwater wordt 80 procent onbehandeld in zee geloosd. De toenemende concentratie CO2 in oceanen leidt tot verzuring van het water met grote gevolgen voor koralen en schaaldieren, en hittegolven in het zeewater kunnen ernstige schade aanrichten."