Onderzoekers van de universiteit van Kansas stelden datagestuurd vast welk voedsel ’hyper-palatable’ (‘hyper-smakelijk’) mag heten. Ze ontdekten dat 62% van de in de VS verkochte levensmiddelen overeten stimuleert omdat ze te lekker zijn.
Hotdogs, brownies en pretzels bevatten eenduidig te identificeren combinaties van suiker, vet, zout en koolhydraten. Deze ingrediënten worden in zodanige combinaties gebruikt dat ze voor een optimale smakelijkheidservaring zorgen. Stoppen met eten is daarom moeilijk. Voor dit soort hyper-smakelijk, vaak ultra-processed, voedsel bestond nog geen wetenschappelijke definitie, aldus Tera Fazzino van de Kansas University.
Die definitie is er nu wel in de vorm van een aantal hyper-smakelijke samenstellingen van ingrediënten. Op basis van literatuuronderzoek identificeerden de onderzoekers drie clusters: combinaties waarvan (1) minstens 25% van de calorieën uit vet bestaan en zout 0,3% van het gewicht vormt (zoals hotdogs), (2) minstens 20% van de calorieën afkomstig zijn uit vet en 20% uit suikers (zoals brownies) en (3) minstens 40% van de calorieën uit koolhydraten en 0,2% van het gewicht uit zout bestaat (zoals pretzels). Er zijn volgens de onderzoekers dus drie hyper-smakelijke producttypen.
Het merendeel (70%) van die producten is hoog in vet en zout; 25% is hoog in vet en suiker en 16% hoog in koolhydraten en zout. Een kleine 10% van de producten is vermoedelijk extra aantrekkelijk omdat ze in meer dan één categorie tegelijk vallen. Opvallend is bovendien dat 49% van de producten dat met een label ‘zonder’, ‘verminderde’ of ‘laag in’ suiker, vet, zout of calorieën wordt aangeprezen hyper-smakelijk blijkt.
Het onderzoek is verschenen in het wetenschappelijke tijdschrift Obesity. De onderzoekers vinden dat ze een eerste stap hebben gezet om 'HPF's' (hypersmakelijke producten) in het dagelijkse aanbod te kunnen identificeren om daarmee de ergste 'dooreters' die schadelijk zijn voor de volksgezondheid eruit te vissen. Ze suggereren dat regulering van te vermijden voedsel op basis van hyper-smakelijkheid zou kunnen plaatsvinden.
Met andere woorden, 'veel te lekker' zou een criterium kunnen zijn voor een waarschuwend voedselkeuzelogo of zelfs het weren van bepaalde producten uit het aanbod. In Nederland wordt op dit moment overwogen de Nutri-Score in te voeren. Dat logo is gebaseerd op reductie van suiker, zout en vet en beloont de aanwezigheid van overige voedingsstoffen in industriële producten.
Dit artikel afdrukken
Die definitie is er nu wel in de vorm van een aantal hyper-smakelijke samenstellingen van ingrediënten. Op basis van literatuuronderzoek identificeerden de onderzoekers drie clusters: combinaties waarvan (1) minstens 25% van de calorieën uit vet bestaan en zout 0,3% van het gewicht vormt (zoals hotdogs), (2) minstens 20% van de calorieën afkomstig zijn uit vet en 20% uit suikers (zoals brownies) en (3) minstens 40% van de calorieën uit koolhydraten en 0,2% van het gewicht uit zout bestaat (zoals pretzels). Er zijn volgens de onderzoekers dus drie hyper-smakelijke producttypen.
Met andere woorden, 'veel te lekker' zou een criterium kunnen zijn voor een waarschuwend voedselkeuzelogo of zelfs het weren van bepaalde producten uit het aanbodMet die drieledige definitie in de hand, bekeek het team onderzoekers vervolgens de 7.757 voedingsmiddelen waaruit de Amerikaanse Food and Nutrient Database for Dietary Studies (FNDDS) bestaat. Bij elkaar opgeteld blijken de drie typen hyper-smakelijke producten goed te zijn voor 62% van het totale aanbod aan levensmiddelen in de Verenigde Staten.
Het merendeel (70%) van die producten is hoog in vet en zout; 25% is hoog in vet en suiker en 16% hoog in koolhydraten en zout. Een kleine 10% van de producten is vermoedelijk extra aantrekkelijk omdat ze in meer dan één categorie tegelijk vallen. Opvallend is bovendien dat 49% van de producten dat met een label ‘zonder’, ‘verminderde’ of ‘laag in’ suiker, vet, zout of calorieën wordt aangeprezen hyper-smakelijk blijkt.
Het onderzoek is verschenen in het wetenschappelijke tijdschrift Obesity. De onderzoekers vinden dat ze een eerste stap hebben gezet om 'HPF's' (hypersmakelijke producten) in het dagelijkse aanbod te kunnen identificeren om daarmee de ergste 'dooreters' die schadelijk zijn voor de volksgezondheid eruit te vissen. Ze suggereren dat regulering van te vermijden voedsel op basis van hyper-smakelijkheid zou kunnen plaatsvinden.
Met andere woorden, 'veel te lekker' zou een criterium kunnen zijn voor een waarschuwend voedselkeuzelogo of zelfs het weren van bepaalde producten uit het aanbod. In Nederland wordt op dit moment overwogen de Nutri-Score in te voeren. Dat logo is gebaseerd op reductie van suiker, zout en vet en beloont de aanwezigheid van overige voedingsstoffen in industriële producten.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik hou niet van voedsel dat niet uitnodigt tot dooreten.
Tsja Jos, het is toch wat. De wetenschap is op pad om je toch een beetje te bemoederen, dat zie je.
Beetje wiskunde A statistiek toepassen op een database, stukje over schrijven en we noemen het wetenschap. Niks diepgaande hypothese, nieuwe inzichten, baanbrekende artikelen of kennis. Neen, elke Havo of VWO student kan dit. Ik suft door. Doei.
Wouter, het is inderdaad eenvoudig en ik kan het ook vanachter mijn bureau. Maar het is tevens een weerslag van hoe voedingsleer-mensen denken en hoe de industrie goed verkopende spullen samenstelt. Waarom is er iets mis mee? Klopt het niet? Is het irrelevant?
In combinatie met Kevin Hall's onderzoek kon het weleens heel interessant zijn om een verder proefje te doen.
@Wouter. Op het gebied van voeding en gezondheid zijn er überhaupt niet vaak (nooit?) nieuwe inzichten en baanbrekende artikelen te lezen. Ik neem aan dat jij jezelf geen Havo of vwo scholier noemt?