Er zijn vele redenen te bedenken om flink cynisch te worden over de voedingswetenschappen. Daarom is elke poging tot klare taal welkom. Het Britse medische tijdschrift BMJ brengt grote geesten bij elkaar voor een stand van zaken.
Altijd maar die controverses, die richtingenstrijden en vooringenomenheid. Dat eeuwig in twijfel trekken van oude wijsheden door nieuwlichters. Die verwevenheid met de commerciële belangen van het bedrijfsleven. Die voortdurende verwarring: dan is dit weer niet goed voor je, dan dat weer niet.
De paniek is begrijpelijk. Het is ingewikkeld, tijdrovend en duur om met goed onderzoek aan te tonen wat het effect van voeding op de gezondheid is. Soms is het gewoon onmogelijk iets zinnigs te beweren, maar wordt het toch gepoogd. En dat in een tijd waarin de voeding de gezondheid bedreigt en er schreeuwende behoefte is aan duidelijkheid.
Tijd om de zaken eens op een rijtje te zetten, dacht Fiona Godlee, de hoofdredacteur van het BMJ, voorheen het British Medical Journal. Ze nodigde experts van beide zijden van de discussies uit om gezamenlijk een serie artikelen te schrijven met de intentie een compleet beeld te geven van de stand van zaken in de voedingswetenschappen.
En een fantastische serie is het geworden, dit Food for Thought. We kunnen allemaal met een gerust hart op vakantie – uitprinten die pdf en mee naar het strand - want een fijnere afsluiting van de discussie en een mooiere analyse van de sterke en zwakke punten kunnen we ons niet wensen.
De serie begint letterlijk bij de Egyptenaren en behandelt alle actuele onderwerpen. Na een leerzaam historisch overzicht van de ontwikkelingen in de voedingswetenschappen (geschreven onder meer door Darius Mozaffarian, voormalig Harvard-hoogleraar) zijn de thema’s: vet, koolhydraten, voeding en ziekte, voeding en diabetes, voeding en het microbioom, personalised nutrition, honger in de 21ste eeuw, overheidsbeleid en obesitas.
Stijl en toon van de artikelen zijn, zoals we dat kennen van de betere schrijvers onder wetenschappers, eloquent, doch helder en vol beschaafde autoriteit. Maar ook opvallend goed leesbaar, er wordt duidelijk voor een breed publiek geschreven.
Ook voor wie de ontwikkelingen in deze branche volgt, bevat de serie nieuws. Het spannendste artikel is wellicht Role of the gut microbiota in nutrition and health, over het microbioom. Het onderzoek naar wat voeding doet met de darmflora en wat dat oplevert voor de rest van het lichaam is duizelingwekkend Razend interessant wat daar nog te ontdekken valt, maar ook wat er al bekend is.
Aan de serie is meegewerkt door louter zwaargewichten, onder wie Walter Willett, Arne Astrup, David Ludwig, Frank B. Hu en Luc Tappy. Mannen die in de polemiek niet zelden tegenover elkaar staan. Het is een heel vreedzame gedachte dat ze kennelijk zo fijn hebben kunnen samenwerken. De geïnteresseerde leek profiteert van die bundeling van krachten. Zo moet het.
Dit artikel afdrukken
De paniek is begrijpelijk. Het is ingewikkeld, tijdrovend en duur om met goed onderzoek aan te tonen wat het effect van voeding op de gezondheid is. Soms is het gewoon onmogelijk iets zinnigs te beweren, maar wordt het toch gepoogd. En dat in een tijd waarin de voeding de gezondheid bedreigt en er schreeuwende behoefte is aan duidelijkheid.
Tijd om de zaken eens op een rijtje te zetten, dacht Fiona Godlee, de hoofdredacteur van het BMJ, voorheen het British Medical Journal. Ze nodigde experts van beide zijden van de discussies uit om gezamenlijk een serie artikelen te schrijven met de intentie een compleet beeld te geven van de stand van zaken in de voedingswetenschappen.
En een fantastische serie is het geworden, dit Food for Thought. We kunnen allemaal met een gerust hart op vakantie – uitprinten die pdf en mee naar het strand - want een fijnere afsluiting van de discussie en een mooiere analyse van de sterke en zwakke punten kunnen we ons niet wensen.
De serie begint letterlijk bij de Egyptenaren en behandelt alle actuele onderwerpen. Na een leerzaam historisch overzicht van de ontwikkelingen in de voedingswetenschappen (geschreven onder meer door Darius Mozaffarian, voormalig Harvard-hoogleraar) zijn de thema’s: vet, koolhydraten, voeding en ziekte, voeding en diabetes, voeding en het microbioom, personalised nutrition, honger in de 21ste eeuw, overheidsbeleid en obesitas.
Stijl en toon van de artikelen zijn, zoals we dat kennen van de betere schrijvers onder wetenschappers, eloquent, doch helder en vol beschaafde autoriteit. Maar ook opvallend goed leesbaar, er wordt duidelijk voor een breed publiek geschreven.
Ook voor wie de ontwikkelingen in deze branche volgt, bevat de serie nieuws. Het spannendste artikel is wellicht Role of the gut microbiota in nutrition and health, over het microbioom. Het onderzoek naar wat voeding doet met de darmflora en wat dat oplevert voor de rest van het lichaam is duizelingwekkend Razend interessant wat daar nog te ontdekken valt, maar ook wat er al bekend is.
Aan de serie is meegewerkt door louter zwaargewichten, onder wie Walter Willett, Arne Astrup, David Ludwig, Frank B. Hu en Luc Tappy. Mannen die in de polemiek niet zelden tegenover elkaar staan. Het is een heel vreedzame gedachte dat ze kennelijk zo fijn hebben kunnen samenwerken. De geïnteresseerde leek profiteert van die bundeling van krachten. Zo moet het.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Klinkt spannend, maar waarde recensent, kunt u een voorbeeld geven van wat zo een geweldige indruk op u maakte? Iets uit de inhoud van een van de artikelen?
Ik moet bekennen dat ik alleen nog maar gebladerd heb, maar vermoed wel te begrijpen waarom Huib niet op details ingaat: er is weinig en zeker weinig nieuws te melden omdat consensus voedingswetenschap heel weinig spannends oplevert.
Wél nieuw is het microbioom als geaccepteerd veld van aandacht. Terecht, maar ook daar weten we nauwelijks iets opzienbarends met enige mate van zekerheid te zeggen.
Dick Veerman: 'weinig nieuws, weinig spannends, nauwelijks iets opzienbarends'. Je maakt je recensent belachelijk. Waarom druk je dan zijn stukje af?
"Wél nieuw is het microbioom als geaccepteerd veld van aandacht. Terecht, maar ook daar weten we nauwelijks iets opzienbarends met enige mate van zekerheid te zeggen." Of het terecht is?! Je kunt je er mooi in verstoppen! Vaak roept men dan hier niet. Weet je gelijk waar die zit!
Wouter #3, geenszins. Dit is nieuws: een poging tot staken van het geraas in de voedingswetenschappen. Dat is wat Huib schrijft.
Of het gaat lukken? Ik ben sceptisch. Waarom? Omdat alles begint met de vraag: 'wat willen we weten en waarom?' en we ons ook moeten afvragen 'wat kunnen we met wat we weten, als we eindelijk eens gaan bepalen wat we wilden weten?'