1 min
Consumenten gaan een beetje gezonder eten door wat ze lezen op voedingslabels. En nog iets. Levensmiddelenproducenten maken hun producten wat gezonder als op een product moet staan wat er in zit. Dat zou blijken uit een nieuw onderzoek naar het effect van voedingslabels.
"Onze bevindingen leveren nieuw bewijs over wat zou kunnen werken, en wat niet, bij het implementeren van voedseletikettering", zegt onderzoeksleider Dariush Mozaffarian in het onderzoek.
Door etikettering, het verplicht vermelden van ingrediënten en andere belangrijke informatie op de verpakking, gaan consumenten daadwerkelijk (een beetje) minder of anders eten en past de levensmiddelenindustrie de productsamenstelling van sommige producten aan.
Dat is de conclusie van een meta-analyse van 60 interventiestudies over het gedragseffect onder consumenten van verschillende soorten labels en etiketten op voedingsmiddelen. De studie is uitgevoerd door onderzoekers van de Friedman School of Nutrition Science and Policy aan de Tufts University in Massachusetts en is gepubliceerd in het American Journal of Preventive Medicine.
Minder calorieën en vet, meer groente
Volgens de onderzoekers zetten voedingslabels - ingrediëntendeclaraties, icoontjes, symbolen of logo's - op restaurantmenu’s en voedselverpakkingen consumenten aan tot een lagere consumptie van vet (10,6%) en het eten van meer groente (13,5%). De calorie-inname nam met 6,6% af. Het gebruik van voedingslabels bleek geen significant effect te hebben op de inname van eiwitten, koolhydraten, verzadigd vet, fruit en granen.
De verplichting om bijvoorbeeld transvetten op het etiket te zetten leidde ertoe dat de levensmiddelenindustrie 64% minder transvet in producten ging gebruiken. Ook bracht de industrie de hoeveelheid natriumzout met 9% terug. Voor de hoeveelheid calorieën, eiwitten, vezels, (on)verzadigde vetten, suiker of cholesterol namen de onderzoekers geen significante effecten waar.
Toegevoegde suikers
Dat suggereert volgens Mozaffarian dat het voor levensmiddelenfabrikanten gemakkelijker is iets te doen aan additieven in hun producten dan aan de natuurlijke componenten zoals vetten of caloriewaarde. "Ik ben benieuwd wat dit gaat betekenen voor de toegevoegde suikers, die sinds kort in de VS verplicht op het etiket moeten staan", voegt hij toe.
Informatie belangrijker dan vorm
De onderzoekers keken ook of het etikettype, soort logo en de plaats op de verpakking nog van invloed waren. Dat bleek niet het geval. Dat betekent volgens de onderzoekers dat consumenten de algemene aan- of afwezigheid van informatie relevanter vinden dan het type voedsellabel, aldus FoodNavigator.
Dit artikel afdrukken
Door etikettering, het verplicht vermelden van ingrediënten en andere belangrijke informatie op de verpakking, gaan consumenten daadwerkelijk (een beetje) minder of anders eten en past de levensmiddelenindustrie de productsamenstelling van sommige producten aan.
Dat is de conclusie van een meta-analyse van 60 interventiestudies over het gedragseffect onder consumenten van verschillende soorten labels en etiketten op voedingsmiddelen. De studie is uitgevoerd door onderzoekers van de Friedman School of Nutrition Science and Policy aan de Tufts University in Massachusetts en is gepubliceerd in het American Journal of Preventive Medicine.
Minder calorieën en vet, meer groente
Volgens de onderzoekers zetten voedingslabels - ingrediëntendeclaraties, icoontjes, symbolen of logo's - op restaurantmenu’s en voedselverpakkingen consumenten aan tot een lagere consumptie van vet (10,6%) en het eten van meer groente (13,5%). De calorie-inname nam met 6,6% af. Het gebruik van voedingslabels bleek geen significant effect te hebben op de inname van eiwitten, koolhydraten, verzadigd vet, fruit en granen.
De verplichting om bijvoorbeeld transvetten op het etiket te zetten leidde ertoe dat de levensmiddelenindustrie 64% minder transvet in producten ging gebruiken. Ook bracht de industrie de hoeveelheid natriumzout met 9% terug. Voor de hoeveelheid calorieën, eiwitten, vezels, (on)verzadigde vetten, suiker of cholesterol namen de onderzoekers geen significante effecten waar.
Toegevoegde suikers
Dat suggereert volgens Mozaffarian dat het voor levensmiddelenfabrikanten gemakkelijker is iets te doen aan additieven in hun producten dan aan de natuurlijke componenten zoals vetten of caloriewaarde. "Ik ben benieuwd wat dit gaat betekenen voor de toegevoegde suikers, die sinds kort in de VS verplicht op het etiket moeten staan", voegt hij toe.
Informatie belangrijker dan vorm
De onderzoekers keken ook of het etikettype, soort logo en de plaats op de verpakking nog van invloed waren. Dat bleek niet het geval. Dat betekent volgens de onderzoekers dat consumenten de algemene aan- of afwezigheid van informatie relevanter vinden dan het type voedsellabel, aldus FoodNavigator.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Toen dat hele etikettenbesluit in aantocht was ( 1978-79), kreeg ik de opdracht dat allemaal te regelen. Ook voor een Duitse worst in glazen pot, waar we overigens veel van verkochten. Doch.. vlg de ingrediënten declaratie moesten we "Innereien"= orgaanvlees, darmen e.d. gaan vermelden. NIET dus.. en hebben de receptuur aan laten passen, waardoor het product wel duurder werd ( ja, die "afval"producten werden er niet voor niets aan toegevoegd).
Michel #2, over het onderwerp hebben we in het verleden al zo vaak geschreven dat we geen aandacht hebben besteed aan de uitzending.
Wel ontvingen we een klacht over de uitzending van het bedrijf Tasty Basics dat zich onheus vindt neergezet door de KvW in de uitzending die #1 linkt.
Misschien is etiketten lezen vanuit de functie die stoffen in een product hebben toch nog wat lastig en is dat ook weer nieuws.
Overigens: marktonderzoekers in food weten: consumenten lezen de etiketten van nieuwe producten en van producten waar 'iets mee is'. Vertrouwen ze een product dan nemen ze het gewoon mee. En dat is natuurlijk ook logisch. Omdat er heel geluiden gaan over voeding en 'iets mis', is het niet onlogisch dat etiketten in de belangstelling staan.
Michel (#2), er is een verschil tussen de ingrediëntenlijst en de voedingswaardedeclaratie: bij de ingrediënten staat wat de fabrikant erin gestopt heeft (allerlei fruit, wat sapjes en zetmeel). De voedingswaarde geeft de (geanalyseerde) nutriëntensamenstelling (vet, eiwit, koolhydraten, vezels). Je mag er dus van uitgaan dat die 15,7% suikers klopt.
#1 Vraagje; In de uitzending van de Keuringsdienst van Waarde heeft rond 21:55 de presentator een pot babyvoeding in zijn handen. Helaas zit ie met ze vingers voor het gehalte suiker. Maar hier is het etiket te lezen. Deze bevat 15,7 gram per 100 gram product aan suiker. Moet ik uit de uitzending opmaken dat er dus nog meer suiker in zit, en die 15,7 gram niet klopt?
Of gaat het erom dat er door deze "truc" op de ingrediëntenlijst het woord suiker niet hoeft worden vermeld.
Redactie is er toevallig een onderwerp over deze uitzending op Foodlog waar deze vraag beter op zijn plek is?
"Ik ben benieuwd wat dit gaat betekenen voor de toegevoegde suikers, die sinds kort in de VS verplicht op het etiket moeten staan".
Daar heeft de laatste uitzending van de Keuringsdienst van Waarde hopelijk een goede bijdrage aan geleverd, want daarin werd uit de doeken gedaan hoe de fabrikanten toegevoegde suikers vermommen als gezonde fruitextracten.
Zouden gevangenisstraffen helpen om dit soort bewuste belazerijen eens een keer een halt toe te roepen?