De Dierenbescherming staat deze Lijdensweek stil bij het lijden van kreeften. In een polemisch persbericht haalt ze fel uit naar 'koks, vissers en andere belanghebbenden'. Deze stonden bij de opening van het kreeftenseizoen afgelopen donderdag 'in de rij om op basis van niet-wetenschappelijke argumenten te beweren dat kreeften geen pijn kunnen voelen en dat het daarom helemaal niet erg is om ze levend te koken.' Zie ter vergelijking de uitleg van bioloog G. Heerebout, die overigens humaan adviseert om kreeften te koelen voor het koken.
'Waarom kreeften volgens koks, vissers en andere belanghebbenden niet zouden lijden? Omdat ze geen geluid maken als ze de pan met kokend water ingaan. Onzin, een kreeft heeft geen longen en geen stembanden dus is helemaal niet in staat om geluid te maken. Dat wil echter niet zeggen dat hij ‘dus’ ook geen pijn ervaart.'
Hier tegenover stelt de Dierenbescherming verschillende 'internationale onderzoeken' die aan zouden tonen dat kreeften en krabben (en diverse inktvissen) wel degelijk pijn voelen en kunnen lijden. Zie de link in het persbericht.
Kreeften reageren op een vergelijkbare manier op pijnstillers als gewervelde dieren. Verder is aangetoond dat kreeften pijnlijke objecten en ervaringen kunnen herkennen en onthouden. Fysiologische studies tonen aan dat kreeften ernstig gestrest zijn als ze worden gehanteerd of uit het water worden gehaald...Het is slechts een kwestie van tijd voordat men moet erkennen dat ook kreeften, krabben en inktvissen pijn en stress kunnen ervaren en dat dit consequenties zal hebben voor de manier waarop met deze dieren wordt omgegaan…
Dit artikel afdrukken
'Waarom kreeften volgens koks, vissers en andere belanghebbenden niet zouden lijden? Omdat ze geen geluid maken als ze de pan met kokend water ingaan. Onzin, een kreeft heeft geen longen en geen stembanden dus is helemaal niet in staat om geluid te maken. Dat wil echter niet zeggen dat hij ‘dus’ ook geen pijn ervaart.'
Hier tegenover stelt de Dierenbescherming verschillende 'internationale onderzoeken' die aan zouden tonen dat kreeften en krabben (en diverse inktvissen) wel degelijk pijn voelen en kunnen lijden. Zie de link in het persbericht.
Kreeften reageren op een vergelijkbare manier op pijnstillers als gewervelde dieren. Verder is aangetoond dat kreeften pijnlijke objecten en ervaringen kunnen herkennen en onthouden. Fysiologische studies tonen aan dat kreeften ernstig gestrest zijn als ze worden gehanteerd of uit het water worden gehaald...Het is slechts een kwestie van tijd voordat men moet erkennen dat ook kreeften, krabben en inktvissen pijn en stress kunnen ervaren en dat dit consequenties zal hebben voor de manier waarop met deze dieren wordt omgegaan…
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
In de Middeleeuwen vonden we datgeen enkel dier pijn kon voelen. Ze schreeuwden wel, maar dat was slechts een mechanische reactie. Luchtverplaatsing, maar niet zoiets als onze pijn.
Het begin van de reactie van Heerebout lijkt erg veel op die oude teksten. Hij zou zich maar zo kunnen vergissen.
Er zijn nogal wat koks die laten zien hoe je de kreeft snel doodt vlak voor je hem kookt. Klein tikje, vlak achter de kop en dan meteen in de pan. Vergt wel vakmanschap.
@Dick,
De Dierenbescherming is voor het wegnemen van pijn EN stress, en daarom ook tegen het levend bewaren in aquaria in restaurants. Die koks kunnen als het aan de DB ligt alleen dode dieren kopen.
De vraag is in hoeverre je dieren mag laten lijden voor menselijk genot en of lagere diersoorten meer/minder lijden. Op de Serengeti is dierenleed dagelijkse kost. Waarom mogen wij niet wat de leeuw wel mag?
Er zit toch wel iets in het projectie-argument van Heerebout, tussen twee haakjes een zeer kannibalistische achternaam.
Lijden of leuk, het is in elk geval een fabel dat een kreeft die je in kokend water gooit meteen (of razendsnel) dood is.
Midas Dekkers heeft het aangetoond en ik stond er met mijn neus bovenop. Het was voor zijn tv-programma, paar jaar geleden. Hij kookte water in een grote glazen laboratoriumvaas zodat je zien kon wat er gebeurde.
Levende kreeft er in, camera draaide. De bedoeling was om te laten zien hoe lang zo'n beest beweegt. Dat was zo lang dat de regisseur het filmpje in moest korten. Zo lang hetzelfde, dan zapt de kijker weg.
Nou is bewegen niet hetzelfde als lijden, dus zoveel wijzer word je van het filmpje niet. Toch beter (voor je gemoed) lijkt het me, een kreeft die je wil eten of verkopen aan je gasten, te doden met een priem voordat je hem of haar in de kookpot doet.
Maar andere kwestie. Veel kreeften komen van ver met elastiekjes om hun scharen. Ik zie ze bij de groothandel in grote aantallen in bakken stromend water wachten op het einde. Eerste gedachte: ik doe ze de elastiekjes af. Meteen de zaak uit gezet. Tweede gedachte: lijdt het beest niet onder de elastiekjes? Weet u daar wat van, mevrouw en mijnheer de Dierenbescherming.
Een interessante discussie, een aantal opmerkingen.
Dieren die pijn hebben laten dat niet altijd duidelijk merken. Ongerief is soms lastig te zien en kan zich ook uiten in rustig in een hoekje gaan zitten. Katten doen dat bv.
Beweging betekent zeker niet altijd dat een dier nog leeft. De kip zonder kop, een spier die een schok krijgt. Allemaal beweging zonder leven.
Wat is leven eigenlijk precies: Hersenactiviteit? Dan heeft Heerebout gelijk. Kreeften hebben geheel andere hersenen dan zoogdieren.
Het zekere voor het ongewisse: de snelst mogelijke dood. Discussieren kan nog eindeloos.