Biotech: toch maar wel, in het belang van Europa?

Afgelopen week kwam de Convention on Biological Diversity (CBD) van de Verenigde Naties bijeen in een ad hoc meeting in het Spaanse Granada. Besproken werd o.m. het voorstel om het bestaande internationale moratorium op tests en verkoop van zg. terminator technologie op te heffen. Deze genetische technologie maakt zaaigoed steriel en zorgt ervoor dat boeren geen zaad overhouden om zelf te zaaien. Het zaad op zichzelf is kwalitatief hoogwaardig. Als het zich echter mengt met natuurlijk zaad, kan dit steriel worden. Vandaar de weerstand.
Australië, Nieuw Zeeland, de VS en Canada willen echter door met terminator-zaad. Het zou zorgen voor grotere oogsten (denk aan granen zoals tarwe en maïs en bonen zoals soya).
Of het voorstel het haalt, weten we in maart a.s. als het wordt voorgelegd aan de voltallige conventie van de CBD in Brazilië.

Deze voorstellen hebben het debat over genen-technologie weer doen opleven. Non-profit organisaties op het snij-vlak tussen wetenschap en bedrijfsleven waarschuwen dat Europa achterop gaat lopen. Er wordt teveel tegen gehouden. Prof. Mark van Montagus (European Federation for Biotechnology) stelt onomwonden vast dat Europa ver achterloopt in gentech landbouwareaal en daarmee de ontwikkeling van die techniek in handen speelt van een door de VS gedomineerde manier van werken. Ook Johan Vanhemelrijck, secretaris generaal van EuropaBio (een Europese instantie), sluit zich bij die visie aan.


Het is een boeiend vraagstuk voor overheden. Bedrijfsleven en overheden in Europa neigen naar het standpunt van de genoemde landen. Een uitzondering vormen Luxemburg, Griekenland en Oostenrijk. Een niet onbelangrijk deel van het Europese publiek is echter tegen genetisch gemodificeerd voedsel. De Italianen spannen de kroon.

Tegen de achtergrond van de discussie over de al dan niet terechte voorkeur voor natuurlijke voeding die direct met deze houding samenhangt, rijst een niet onbelangrijke vraag. Heeft het publiek iets te zeggen over het brood dat het wil eten?

Voor de Friends of the Earth is het een uitgemaakte zaak: ja, en dus geen door de Wereldhandelsorganisatie (WTO) en andere bestuurlijke organisaties opgelegde regelgeving. Hoewel ik sympathiek sta tegenover dit standpunt - de impact van gentech kan dramatisch blijken en voeding is tè belangrijk voor wie we zijn en hoe we ons voelen - is het de vraag of het realistisch is.
Ik zou bijna zeggen: word wat politieker, maar blijf trouw aan je overtuigingen.