1 min
De verantwoordelijkheid voor overgewicht moet niet exclusief bij de consument worden gelegd. Dat is de centrale gedachte in de essaybundel `De obesogene samenleving`. De overgewichtproblematiek hangt namelijk samen met de consumptiesamenleving. De sociale leefomgeving van consumenten heeft vergaande invloed op hun voedingskeuzes. Consumenten genieten weliswaar keuzevrijheid, maar raken tevens het spoor bijster door de enorme hoeveelheid vaak tegenstrijdige voedingboodschappen die ze ontvangen.
Consumenten ontvangen dagelijks een bombardement aan reclame voor vette, zoete en zoute levensmiddelen. De ongezonde keuze is vaak de meest voor de hand liggende keuze. Bovendien is het aantal verkooppunten van voedsel en drank zo enorm, dat de afstand tot deze producten nooit ver is. Treinstations, pompstations, warenhuizen, stadions en scholen: allemaal verkopen ze voedsel, en dat blinkt zelden uit in culinair raffinement en gezonde voedingswaarde. Fabrikanten en reclame zijn niet als enige verantwoordelijk voor de overgewichtproblematiek. maar als we deze problematiek willen aanpakken, moet hun rol kritisch worden bekeken en er niet exclusief worden gehamerd op de individuele verantwoordelijkheid van de consument.bron: Voeding Nu p.29
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Tsja, Pepita, Leonardo begon al in de 15e eeuw met reclame voor de 'uomo universale' - het is nog steeds zeldzaam. Het zal wel een elitair ideaal wezen ;-)
@Dick: Die mensen zijn er alleen zo weinig. En wetenschappers gaan diep, niet breed. Juist mijn bezwaar....
Alweer eens Hans: er zijn mensen nodig die twee, drie of liefst vier kanten tegelijk op kunnen kijken.
The hungry gene zal wel niet in het boek van de Maatschappijwetenschappers genoemd worden. Ze wilden JUIST een niet-beta perspectief geven op obesitas, met een flinke verongelijkte ondertoon. Hoe interessant sommige hoofdstukken zullen zijn, eenzijdigheid is fnuikend.
Waarom worden er niet multidisciplinaire MENSEN gezocht/gekweekt ipv multidisciplinaire boeken, teams, projecten, instituten, e.d.? De meesten participanten in zo'n multi-omgeving zingen hun eigen lied en daarmee basta....
Zie hier voor het boek en hier voor een beschrijving.