1 min
Uit archeologisch onderzoek blijkt dat de mens al ruim een miljoen jaar aan kannibalisme doet. Recent onderzoek door Britse antropologen toont aan dat onze voorouders elkaar soms opaten als eerbetoon aan de overledenen.
In Europa, waar op veel verschillende prehistorische vindplaatsen onderzoek is uitgevoerd, is bewijs gevonden dat kannibalisme teruggaat tot de vroegste menselijke bewoners. Zo'n 20% van de archeologische vindplaatsen, van Homo antecessor tot Neanderthaler, toont aanwijzingen van kannibalisme, wat suggereert dat het geen ongewone praktijk was.
Er zijn 3 redenen te benoemen om elkaar op te eten, volgens New Scientist. De meest voor de hand liggende reden is voedselvoorziening. In tijden van voedselschaarste kan kannibalisme helpen te overleven. Dat deden bijvoorbeeld nog in 1972 de passagiers van het neergestorte vliegtuig in de Andes die hun doden opaten om in leven te blijven (recent nog verfilmd in Society of the Snow). Al was een prehistorische mens niet de meest voedzame maaltijd die je je kunt voorstellen. Naar schatting van de Britse antropoloog James Coles zou een prehistorisch mens zo'n 144.000 kcalorieën opleveren. De grootste caloriebronnen waren vetlagen (50.000) en spieren (32.000). Grotere dieren leverden veel meer op: een mammoet leverde al 3,6 miljoen calorieën op alleen uit de spieren.
Het eten van mensen kan ook een begrafenisritueel zijn, blijkt uit een recente studie van botten uit de Magdalénien-periode. Menselijke botten werden vaak apart van dierlijke resten bewaard en hadden unieke markeringen die wijzen op rituele handelingen. In deze gevallen was het kannibalisme mogelijk een manier om respect en liefde voor de doden te tonen.
De derde reden voor kannibalisme is van culturele aard. In sommige samenlevingen werd kannibalisme beoefend als deel van sociale of culturele normen, los van overleving of rituelen. Dat was bijvoorbeeld het geval bij sommige prehistorische Scandinavische samenlevingen, maar ook nog in de 20e eeuw, bij het Braziliaanse Wari'-volk. "Het idee is dat ze het hele lichaam opeten," zegt Silvia Bello. "Dan verbranden ze wat nog overblijft, inclusief de botten, die vervolgens fijngemaakt worden, gemengd met honing en dat wordt ook opgegeten." Voor de Wari' is het laten ontbinden van het lichaam van een dierbare "oneerbiedig".
Volgens de antropologen moeten we onze negatieve opvattingen over kannibalisme overboord gooien. Kannibalisme kan naar huidige maatstaven gelden als een vorm van duurzame voeding. Onze moderne houding en respect voor menselijk leven is echter slecht verenigbaar met de gedachte dat de ene mens als voedsel voor de andere kan dienen.
Dit artikel afdrukken
Er zijn 3 redenen te benoemen om elkaar op te eten, volgens New Scientist. De meest voor de hand liggende reden is voedselvoorziening. In tijden van voedselschaarste kan kannibalisme helpen te overleven. Dat deden bijvoorbeeld nog in 1972 de passagiers van het neergestorte vliegtuig in de Andes die hun doden opaten om in leven te blijven (recent nog verfilmd in Society of the Snow). Al was een prehistorische mens niet de meest voedzame maaltijd die je je kunt voorstellen. Naar schatting van de Britse antropoloog James Coles zou een prehistorisch mens zo'n 144.000 kcalorieën opleveren. De grootste caloriebronnen waren vetlagen (50.000) en spieren (32.000). Grotere dieren leverden veel meer op: een mammoet leverde al 3,6 miljoen calorieën op alleen uit de spieren.
Voor de Wari' is het laten ontbinden van het lichaam van een dierbare "oneerbiedig"Veel van de in de oudheid als voedsel geconsumeerde individuen blijken kinderen zijn. Ook bij onze naaste verwanten, chimpansees en bononos, komt kannibalisme voor als een manier van territoriumverdediging en groepsdynamiek. Agressieve chimpansees vallen geïsoleerde jongen van rivaliserende groepen aan en eten ze op om zo de groepsgrootte te beheersen en in balans te houden met de leefomgeving.
Het eten van mensen kan ook een begrafenisritueel zijn, blijkt uit een recente studie van botten uit de Magdalénien-periode. Menselijke botten werden vaak apart van dierlijke resten bewaard en hadden unieke markeringen die wijzen op rituele handelingen. In deze gevallen was het kannibalisme mogelijk een manier om respect en liefde voor de doden te tonen.
De derde reden voor kannibalisme is van culturele aard. In sommige samenlevingen werd kannibalisme beoefend als deel van sociale of culturele normen, los van overleving of rituelen. Dat was bijvoorbeeld het geval bij sommige prehistorische Scandinavische samenlevingen, maar ook nog in de 20e eeuw, bij het Braziliaanse Wari'-volk. "Het idee is dat ze het hele lichaam opeten," zegt Silvia Bello. "Dan verbranden ze wat nog overblijft, inclusief de botten, die vervolgens fijngemaakt worden, gemengd met honing en dat wordt ook opgegeten." Voor de Wari' is het laten ontbinden van het lichaam van een dierbare "oneerbiedig".
Volgens de antropologen moeten we onze negatieve opvattingen over kannibalisme overboord gooien. Kannibalisme kan naar huidige maatstaven gelden als een vorm van duurzame voeding. Onze moderne houding en respect voor menselijk leven is echter slecht verenigbaar met de gedachte dat de ene mens als voedsel voor de andere kan dienen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Interessant, die culturele en religieuze achtergronden bij kannibalisme, maar elkaar opeten heeft toch ook wel nadelen.
Ik haat het, slecht omgaan met eenheden. Die gekke Amerikanen hebben het over Calorie en calorie. Ik praat liever over kcal (of nog beter kJ), met kleine c dus. Maar in het taalgebruik wordt gedaan alsof kcal gelijk is aan een calorie, terwijl er echt een factor duizend bij zit.
1 kg vlees is ongeveer 3000kcal of te wel 3000 Calorie (met hoofdletter C).
4,5kg komt dan overeen met 13.500kcal of te wel 13.500 Calorie.
Ik denk dat wel dertig tot zestig kannibalen kunnen eten van een volwassen man.
Calories are referred to as either small (lowercase “c”) or large (uppercase “C”), with 1 large Calorie equalling 1,000 small calories. Scientifically,1 kcal or kilocalorie is equivalent to 1 large Calorie or 1,000 calories. In other words, 1 kcal = 1 Cal = 1,000 cal
Joep Goossens Joep, toch zegt de bron dat echt. Zie ook dit artikel in Nature van Cole.
Daarin legt hij uit hoe hij tot zijn berekening komt: In order to obtain the calorie values for each body component, the percentage values had to be converted back to real weights (in grams). The calorie conversion was attained through the ratio 4:4:9, where 1 gram of protein equals 4 calories, 1 gram of carbohydrate equals 4 calories and 1 gram of fat equals 9 calories.
[..] Prior to this study, only one published estimate of the nutritional value of the human body seems to have been made. Garn and Block claimed that a 50 kg male would yield 30 kg of edible muscle mass, which in turn would yield around 4.5 kg of protein or 18,000 calories.
Cole combineerde in zijn onderzoek de totale gemiddelde gewichten en caloriewaarden (vet en eiwit) voor elk lichaamsdeel uit gepubliceerde analyses van de chemische samenstelling van vier mannelijke individuen en kwam uit op "19,951 calories per 24.897 kg muscle mass".
Maar spierweefsel is natuurlijk niet het enige eetbare onderdeel van het menselijk lichaam. Uit etnografisch en archeologisch onderzoek is bekend dat andere lichaamsdelen werden gegeten waaronder longen, lever, hersenen, hart, zenuwweefsel, beenmerg, genitaliën en huid. Cole gebruikt daarom de volledige voedingswaarde van het menselijk lichaam (eiwit + vet).
Maar .... ik had beter kcal kunnen gebruiken in het artikel, om de verwarring te vermijden. In het Nederlands is dat de gebruikelijke term, aldus Wikipedia: Duizend calorieën zijn gelijk aan een kilocalorie (kcal). Dit wordt bij voeding soms geschreven als Calorie, met een hoofdletter, maar ook wel zonder hoofdletter. Men redeneert dat de nadelen van deze slordigheid beperkt zullen zijn, omdat de factor duizend zo groot is dat meestal direct te zien is wat bedoeld was. Het gaat bijvoorbeeld om hoeveelheden per dag, per 100 gram of per portie, waarbij hoeveelheden van minder dan 1 kcal verwaarloosbaar zijn.
In het Engels doen ze het iets anders: If the “c” in calories is uppercase, it indicates a large calorie, and if it’s lowercase, it indicates a small calorie.
To avoid confusion between large and small calories, it’s thought that the term kilocalorie — the prefix “kilo” meaning 1,000 — was created to refer to a large calorie (Healthline.com).
Foutje,
"Naar schatting van de Britse antropoloog James Coles zou een prehistorisch mens zo'n 144.000 calorieën opleveren"
Dat is 144 kcal wat overeenkomt met 20g boter. (bron: AH boter)
In de dierenwereld is kannibalisme bij de carnivoren heel gewoon, het ontbreekt hen aan zelfbewustzijn. Hadden onze verre voorouders misschien een veel lager zelfbewustzijn dan de hedendaagse mens?