Tomaten uit de Alpen

Er werd mij ooit verteld door een Westlandse teler dat ze daar aardig zaken doen met Noord-Italië. En dan vooral met de blekere types. Ik bedoel de tomaten, niet de Italianen. Dieprode, vol smakende tomaten worden daar namelijk met zuidelijk Italië geassocieerd, en de band met dat gebied is onder de noordelijke bevolking niet onverdeeld positief. Met bleke tomaten bevestig je jezelf als noorderling, zoiets. Zou dit ook de reden zijn, vroeg ik me af, waarom fabrikant Rodolfi Mansueto uit de provincie Parma, ik vond zijn naam op de zijkant van de verpakking, voor mijn aangeschafte tomatenconserven de merknaam "Alpino" heeft gekozen? Noordelijker dan de Alpen in Italië kun je immers niet komen. De bedrijfssite ingetikt.. Nee, de reden was niet meer dan dat een directeur zelf een ex-alpenjager (Alpino) was, en trots daarop. Het spul is ook intens rood. Vroeger koos men nog namen omdat men er zelf een blije associatie mee had, niet vanwege een doordachte marketingstrategie. Ook fabrikanten die een bier "Palm" noemen, maar daar surrealistisch in plaats van een boom een trekpaard boven zetten, zonder de naam in "Paard" te wijzigen, verdienen respect. Rationeel denken over marketing is goed, maar niet te lang. Het woord "dal" op een berg is overigens ook iets om op te merken.