1 min
We hebben het er hier al vaak over gehad: de markt vraagt eindelijk meer bio maar producenten willen er liever niet aan. Dat komt omdat de meeropbrengsten niet opwegen tegen de meerkosten.
Beetje stekelige vraag, maar het zal toch niet waar wezen: heeft de overheid een vraag gestimuleerd die economisch helemaal niet haalbaar kan worden ingevuld?
Door een grote vraag in de markt is er voor de meeste productgroepen momenteel ruimte voor uitbreiding van het aanbod van biologische producten. Er is een behoefte aan uitbreiding van het aantal biologische bedrijven om de huidige tekorten in het aanbod te kunnen oplossen. Er wordt echter nog maar mondjesmaat omgeschakeld naar biologische landbouw. Een belangrijk knelpunt is het gebrek aan vertrouwen in de markt. Dat staat in de 'Quick Scan Omschakeling Biologische Landbouw anno 2007' die minister Verburg van LNV gisteren naar de Tweede Kamer gestuurd heeft.
De grootste tekorten in het aanbod komen voor bij de productgroepen zuivel, varkensvlees, industriegroenten, verse markt groenten en glasgroenten. Uitbreiding van bestaande biologische bedrijven en extra import van biologische producten is in de meeste gevallen onvoldoende om aan de huidige grote marktvraag te kunnen voldoen.
Belemmeringen voor omschakeling
Ondanks de grote vraag naar meer biologische producten is het aantal bedrijven dat omschakelt nog maar klein. Als belangrijke belemmeringen voor omschakeling worden genoemd:
- Onbekendheid met en negatief beeld van de biologische bedrijfsvoering
- Onvoldoende vertrouwen in de biologische markt
- Economische drempels als hoge investeringen en daling van het inkomen in de omschakelperiode
- Geen economische voordeel ten opzichte van gangbare productie
- Vergrijzing en gebrek aan ondernemerschap in de agrarische sector
Een algemeen voorkomend gevoel is een huiver voor verstoring van de nog vaak fragiele markt door een te snelle of niet marktgestuurde groei van het aanbod. Voor de sectoren zuivel, varkensvlees en pluimvee spelen de ketenpartijen een belangrijke sturende rol in de omschakeling. In deze sectoren is men vrij positief over de mogelijkheden voor uitbreiding van de productie door nieuwe omschakeling.
Skal
Medio 2007 staan ruim 2520 bedrijven onder controle van Skal, de onafhankelijke controleinstantie op de biologische productie in Nederland. Dit aantal is nog nooit zo hoog geweest. Het totaal aantal bedrijven bestaat uit zo'n 1474 landbouwbedrijven en 1047 fabrikanten, importeurs, handels- en opslagbedrijven van biologische producten. Skal constateert dat er na enkele jaren van stagnatie weer een lichte groei te zien is in het aantal primaire landbouwbedrijven.
Over de eerste helft van 2007 is in vergelijking met 2006 en voorgaande jaren een grotere toename te zien in nieuw aangeslotenen. Er kwamen dit eerste half jaar 68 nieuwe bedrijven bij, tegen 43 in het hele eerste halfjaar van 2006. Daarentegen zijn er 36 biologische bedrijven gestopt. Het aantal afmeldingen in 2006 was groter dan het aantal nieuwe omschakelaars. In 2007 bestaat tot dusver een positief saldo van 32 omschakelaars.
Zie voor meer informatie het rapport Quick Scan Omschakeling Biologische Landbouw anno 2007
bron: Ministerie van LNV
met dank aan foodholland
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Pjotr, je melkvoorbeeld is irrelevant.
De consument heeft ook geen probleem met de prijsstijging van benzine en diesel, terwijl hij die producten duur vindt. Dat zijn vervelende marktfeiten die we ondergaan uit de gewoonte tot aurorijden en melk drinken. We stoppen niet met rijden of melk drinken, maar zouden onmiddellijk goedkopere brandstof gaan tanken of melk kopen als we die ergens konden vinden. Maar die keus hebben we niet.
Je ontkent wat mij betreft de werkelijke drivers die bio (zouden moeten) doen groeien:
- wantrouwen in de voedingsindustrie: een beter product voor consumenten die, heel egoistisch, het vertrouwen in de voedingsindustrie verloren hebben (minder mogelijk vervelende stoffen vanuit een industrieel product)
- kwaliteit: een betere smaak (die vaker niet, dan wel wordt waargemaakt)
Mogelijk geeft een betere conjunctuur meer mensen de gelegenheid voor bio te kiezen. Met altruisme, zoals je suggereert in je reacties, heeft dat niets te maken. De basis onder natuurlijk boeren is niet duurzaamheid maar natuurlijk egoisme en kwaliteit. Die houdt ook stand bij een slechtere economie. Een door de consument te betalen altruisme-premie niet.
@Dick: de consument heeft absoluut geen moeite met de prijsstijging van melk. Inmiddels is de literprijs 15% gestegen en volgens een bekende in een aanpalende supermarkt wordt er geen druppel minder verkocht.
Die 2% waar jij het over hebt is een oud cijfer (2006). Gepeild in de periode van laagconjunctuur. In mijn directe omgeving wordt er steeds meer gelonkt naar bio en halal. En een van de redenen geef je zelf aan: meer product voor je geld.
En wat ik nu vergeet, Pjotr, is dat die stijgende prijzen prima te realiseren zijn als je geen natuurboer bent.
Relatief trek je nl. het model dat AGS heeft gemaakt altijd achter je aan. Je bent en blijft dus een dief van je portemonnee of een dwaze idealist.
Dat laatste is overigens niet erg. Het siert de mens. Ik reken mezef er ook toe. Maar laten we ophouden dat van iedereen te verlangen. Zo zit de mensheid niet in elkaar.
Er is wel een oplossing: die heet kwaliteit. De natuurboer is de laatste die echt eten maakt. Voor een kwaliteitselite. Dan komt het prima voor elkaar.
Pjotr, is jouw berekening met de natte duim dan wel gestoeld op feiten?
De boer krijgt vooralsnog alleen meer voor melk. De consument heeft de grootst mogelijke moeite met 20% prijsverhoging als bio- of duurzaampremie. Dat is ook een met onderzoek gestaafd feit. De consument is slechts bereid voor duurzaam en bio te gaan als het geen prijsconsequentie heeft.
De door jou gesignaleerde trend in bio-groei is een opgeklopt feit en goochelwerk met cijfers zodat de groeipercentages nog ergens op lijken. Tientallen procenten groei - die niet eens gehaald worden - op amper 2% koopaandeel is en blijft oninteressant.
De melkprijs is een marktfeit. De andere prijsstijgingen die landbouwproducten wellicht gaan doormaken ook. Ze zijn het gevolg van schaarste, het exploderende China en het feit dat we graan en gras in onze auto's gaan stoppen.
Met de wil van de consument om te investeren heeft het geen fluit van doen.
De vraag is ook of je daarvoor altijd maar weer bij de overheid moet zijn. Misschien volstaat gewoon het afrekenen van "groen" bij de kassa wel voor een deel. Maar als je meer of beter wilt moet je investeren in vertrouwen. Dat kan ook om de hoek.