2 min
Jaarlijks verdwijnt er meer kalium uit het wereldwijde landbouwareaal dan eraan wordt toegevoegd. Aangezien kalium, net als fosfor en stikstof, een cruciale meststof is, bedreigt slecht kaliumbeheer de voedselzekerheid en gezonde ecosystemen. In Nature beschrijven Britse onderzoekers hun bevindingen én geven ze 6 aanbevelingen waarmee te voorkomen is dat gewasopbrengsten dalen, de prijs van kalium boeren de das om doet en de winning van kalium het milieu schaadt.
In 2021 gebruikte de wereld 45 miljoen ton kalium. Naar verwachting stijgt de kaliumproductie in 2025 naar 69 miljoen ton.
Op dit moment is er geen nationaal of internationaal beleid of regelgeving voor het duurzame beheer van kalium in de bodem. Dat bestaat wel voor die twee andere cruciale voedingsstoffen voor gewassen, stikstof en fosfor. In hun publicatie in Nature Food pleiten Britse onderzoekers voor beter kaliumbeheer en een robuust intergouvernementeel coördinatiemechanisme.
Kaliumtekort
Kalium is een essentiële voedingsstof voor de groei van planten die helpt bij de fotosynthese. Volgens de onderzoekers kampt 20% van de landbouwgronden wereldwijd met een ernstig kaliumtekort. In sommige regio's zijn door intensieve landbouwpraktijken de tekorten nog veel nijpender, bijvoorbeeld in Zuidoost-Azië (44%), Latijns-Amerika (39%) en Afrika ten zuiden van de Sahara (30%).
Om kaliumtekorten in de bodem aan te vullen, gebruiken boeren kaliumrijke meststoffen. En daar zit een bottleneck, want het mineraal kalium (potassium in het Engels) dat het hoofdbestanddeel van kaliumkunstmest uitmaakt, wordt in maar 12 landen gewonnen. Canada, Rusland, Wit-Rusland en China zijn met elkaar goed voor 80% van de €14 miljard grote wereldmarkt voor kaliummeststoffen, aldus Phys.org. Rusland en Wit-Rusland exporteren samen 42% van de wereldvoorraad kaliumchloride.
500% duurder
In april 2022 steeg de prijs van potas met 500% ten opzichte van het jaar ervoor door een 'perfect storm' van een stijgende vraag naar kunstmest, stijgende brandstofprijzen, herstel van de coronapandemie en de Russische invasie in Oekraïne. Na die inval stelden Groot-Brittannië, de VS, Canada en de EU invoersancties in, wat de wereldwijde aanvoer verstoorde en de prijspiek nog verder versterkte.
"De volatiliteit van de kaliumprijzen heeft grote gevolgen voor het wereldwijde voedselsysteem," zegt co-auteur Dr. Peter Alexander van de Universiteit van Edinburgh. "Toegang tot kalium is van vitaal belang voor boeren om hun gewasopbrengsten op peil te houden, maar de recente hoge kosten van kalium maken het voor de meest kwetsbaren moeilijker om er aan te komen."
Milieu-effecten
Er is nog onvoldoende bekend over de milieu-effecten de kalimijnbouw, die miljoenen tonnen afval genereert dat voornamelijk uit zouten bestaat die kunnen uitlogen in de bodem en naar het grondwater. "De milieueffecten van kalimijnbouw en gebruik in de landbouw moeten beter worden onderzocht," zegt hoofdonderzoeker Will Brownlie dan ook in Scientias. "Er is nog veel dat we niet weten over de effecten van kunstmatige kaliumverrijking op de omliggende ecosystemen. Door slimmer om te gaan met voedingsstoffen als stikstof, fosfor en kalium kunnen we van meerdere voordelen profiteren, vervuiling voorkomen en de opbrengst van gewassen vergroten met een minimaal verlies aan voedingsstoffen."
Zes aanbevelingen
De onderzoekers doen zes aanbevelingen om milieuschade te voorkomen en teeltrendementen niet in gevaar te brengen:
Dit artikel afdrukken
Op dit moment is er geen nationaal of internationaal beleid of regelgeving voor het duurzame beheer van kalium in de bodem. Dat bestaat wel voor die twee andere cruciale voedingsstoffen voor gewassen, stikstof en fosfor. In hun publicatie in Nature Food pleiten Britse onderzoekers voor beter kaliumbeheer en een robuust intergouvernementeel coördinatiemechanisme.
Kaliumtekort
Kalium is een essentiële voedingsstof voor de groei van planten die helpt bij de fotosynthese. Volgens de onderzoekers kampt 20% van de landbouwgronden wereldwijd met een ernstig kaliumtekort. In sommige regio's zijn door intensieve landbouwpraktijken de tekorten nog veel nijpender, bijvoorbeeld in Zuidoost-Azië (44%), Latijns-Amerika (39%) en Afrika ten zuiden van de Sahara (30%).
Om kaliumtekorten in de bodem aan te vullen, gebruiken boeren kaliumrijke meststoffen. En daar zit een bottleneck, want het mineraal kalium (potassium in het Engels) dat het hoofdbestanddeel van kaliumkunstmest uitmaakt, wordt in maar 12 landen gewonnen. Canada, Rusland, Wit-Rusland en China zijn met elkaar goed voor 80% van de €14 miljard grote wereldmarkt voor kaliummeststoffen, aldus Phys.org. Rusland en Wit-Rusland exporteren samen 42% van de wereldvoorraad kaliumchloride.
500% duurder
In april 2022 steeg de prijs van potas met 500% ten opzichte van het jaar ervoor door een 'perfect storm' van een stijgende vraag naar kunstmest, stijgende brandstofprijzen, herstel van de coronapandemie en de Russische invasie in Oekraïne. Na die inval stelden Groot-Brittannië, de VS, Canada en de EU invoersancties in, wat de wereldwijde aanvoer verstoorde en de prijspiek nog verder versterkte.
"De volatiliteit van de kaliumprijzen heeft grote gevolgen voor het wereldwijde voedselsysteem," zegt co-auteur Dr. Peter Alexander van de Universiteit van Edinburgh. "Toegang tot kalium is van vitaal belang voor boeren om hun gewasopbrengsten op peil te houden, maar de recente hoge kosten van kalium maken het voor de meest kwetsbaren moeilijker om er aan te komen."
Milieu-effecten
Er is nog onvoldoende bekend over de milieu-effecten de kalimijnbouw, die miljoenen tonnen afval genereert dat voornamelijk uit zouten bestaat die kunnen uitlogen in de bodem en naar het grondwater. "De milieueffecten van kalimijnbouw en gebruik in de landbouw moeten beter worden onderzocht," zegt hoofdonderzoeker Will Brownlie dan ook in Scientias. "Er is nog veel dat we niet weten over de effecten van kunstmatige kaliumverrijking op de omliggende ecosystemen. Door slimmer om te gaan met voedingsstoffen als stikstof, fosfor en kalium kunnen we van meerdere voordelen profiteren, vervuiling voorkomen en de opbrengst van gewassen vergroten met een minimaal verlies aan voedingsstoffen."
Zes aanbevelingen
De onderzoekers doen zes aanbevelingen om milieuschade te voorkomen en teeltrendementen niet in gevaar te brengen:
- Breng de wereldwijde kaliumvoorraden en -stromen in kaart: onderzoek hoeveel kalium er is en hoe het wordt gebruikt, om de landen en gebieden te vinden die het meeste risico lopen op een tekort.
- Zet nationale systemen op voor het monitoren van kaliumprijzen: elk land moet kunnen voorspellen wat er gaat gebeuren en reageren op fluctuaties in kaliumprijzen, om zo de voedselzekerheid te waarborgen.
- Help boeren met kaliumbeheer: verder onderzoek is nodig naar de effecten van kaliumgebrek op verschillende gewassen en bodemtypes, om boeren te helpen hun bodemkwaliteit op peil te houden.
- Onderzoek de milieueffecten van kaliummijnbouw: er moet meer inzicht komen in de gevolgen van het mijnen van kalium voor het milieu, en er moeten duurzame toepassingsmethoden worden ontwikkeld.
- Creëer een circulaire kaliumeconomie: bouw een systeem waarbij we zo min mogelijk nieuw kalium gebruiken, maar zoveel mogelijk hergebruiken en recyclen, om verspilling te voorkomen en de voorraad te behouden.
- Intergouvernementele samenwerking: maak, net als voor stikstof en fosfor, internationale afspraken over het duurzaam gebruik van kalium, zodat we voedseltekorten voorkomen en de voedselvoorziening veiligstellen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#24. Wat gebeurt er uiteindelijk met de kalium nadat het is opgenomen door een gewas.
Deels zal het blad terug op het land komen en wat wordt geoogst wordt geconsumeerd of verdwijnt in het groenafval.
Maar daarna? Verbrand de mens en of dier het? of komt het terug in de natuur via mest stromen?
Als het verbrand is het weg. Als het via mest stromen terug zou kunnen in de natuur zitten we als mensen in deze tijd dat we het mengen met chemicaliën uit medicijnen etc en het tegenwoordig dus ook verbranden als slibafval.
Nog niet zo lang terug bracht men deze stoffen via diverse kanalen weer terug in de natuur. oa door het baggeren van de sloten, maar toen waren er ook veel meer sloten natuurlijk.
Hendrik, nog iets. Ik zat eigenlijk te wachten tot je eindelijk deze passage met de naam J.S. Mill zou citeren:
Ganz neuerdings sind es J. Garnier und Baudrillart, welche sich gegenüber stehen. Garnier pflichtet der zuerst und am Besten von Duno- yer | 3 vertheidigten Ansicht bei, die mit ihnen noch Viele theilen, daß das ganze Bereich der menschlichen Arbeit als Industrie zu betrachten und den bereits bekannten Gruppen der Industriezweige noch die der immateriel- len Industrie (industrie immaterielle) hinzuzufügen sei. Baudrillart, der Nachfolger Garniers als Chef-Redacteur des Journal des Economistes, weist indeß in seinem neuesten Werke|4, sich zugleich auf J.S.Mill stützend, diese Eintheilung zurück.Nach unserer Ueberzeugung mit Unrecht.
Het geheim van het hele verhaal dat je hier nu al jaren probeert te brengen is dat Ernst Engel een exponent is van het typisch Duitse Ordoliberalisme, je zou kunnen zeggen de Duitse variant van New Deal achtige opvattingen. Vandaar de prik naar John Stuart Mill.
Voor Engel kun je eigenlijk gewoon Wallace lezen (wat jij ook eigenlijk doet; daarom verbaast het me altijd zo dat je zo rabiaat bent over Engel).
Ik denk dat de lezer die eindelijk het kader rond de beroemde Wet van Engel (die een maat is voor welvaart) eens willen begrijpen baat hebben bij dit artikel: Ordoliberalism, European Monetary Union and State Power. Wat jij doet is de Wet en de ordoliberale gedachte (een politieke economische opvatting, net zoals neoliberalisme, klassiek liberalisme, socialisme of marxisme dat zijn) door elkaar gooien. De wet is een statistisch gegeven, de ordoliberale gedachte een politieke opvatting.
Lezers, zie het onderschrift bij #45.
Hendrik, het wordt zo een beetje über Jehova-achtig. Je vertelt niet eens meer wat ik daar moet lezen. Kun je het uitleggen?
Lezers, zie het onderschrift bij #45.
Die Ausgaben eines Haushalts für Nahrungsmittel nehmen mit
steigendem Einkommen zwar absolut zu, ihr relativer Anteil aber sinkt.
Eine
Regierung, welche Gewerbefreiheit gestatten und
daneben die Unfreiheit des Bodens bestehen lassen
wollte, d.h. also die Production der Gegenstände für
Wohnung, Kleidung ec. begünstigen, dagegen die
der Gegenstände der Ernährung beeinträchtigen,
würde im Großen ebenso falsch handeln, als es eine
Behörde im Kleinen thut, welche Marktfreiheit für die
Gewerbserzeugnisse gestattet, nicht aber auch für die
landwirthschaftlichen.
Statistisches Bundesamt | WISTA | 2 | 2021
De wet van Engel kun je ook omdraaien. Je hebt welvaart wanneer de bestedingen aan voedsel klein zijn ten opzichte van het BNP. Dus, wanneer je welvaart handen en voeten wilt geven dan is het wel zaak dat het landbouwbeleid zodanig wordt ingekleed dat bestedingen voor voedsel klein zijn en blijven. De wet van Engel kan niet los staan van landbouwbeleid. Anders geen welvaart.