1 min
Dat schrijft ditmaal geen NGO, maar EU-adviseur Karl Falkenberg aan Jean Claude Juncker, voorzitter van de Europese Commissie, in een strategisch advies aan de Europese Commissie.
Het EU-landbouwbeleid heeft gezorgd voor een belangrijke productiegroei. Daardoor heeft Europa zich ontwikkeld tot een grote exporteur van landbouwproducten.
Aantasting vele aspecten
Dit succes vreet zijn eigen kinderen op, zegt het rapport met zoveel woorden. Het aantal boeren en de werkgelegenheid in de landbouw nemen af. Monocultuur pakken doen schade aan de leefomgeving en het milieu. Toch wordt ook het in het afgelopen decennium vernieuwde Gemeenschappelijke Landbouwbeleid van de EU (GLB) nog steeds voornamelijk uitgegeven aan grootschalige intensieve landbouw, zegt Falkenberg in zijn 30 pagina's tellende advies. Dat zorgt voor toenemende sociale ongelijkheid en milieuproblemen. Op lange termijn ziet Falkenberg een cascade aan problemen ontstaan. Door toenemende mechanisering heeft het bestaande GLB gezorgd voor afnemende werkgelegenheid op het platteland, zijn de boereninkomens en bedrijfsvermogens uitgehold en zijn bodems en de biodiversiteit aangetast.
Meer mensen, lokaal, minder machines en beesten
Tegen die achtergrond adviseert Falkenberg het GLB niet langer primair te richten op verdere industrialisering van de landbouw. Hij pleit zelfs voor meer mensen en minder machines in de landbouw en een holistische aanpak ('holistic governance') van voedselproductie, haar milieueffecten en de leefbaarheid van het platteland. Daarmee definieert hij precies het omgekeerde van de nu door voornamelijk economische marktwerking krachtig voelbare trend. De nieuwe aanpak zou volgens hem geen lagere, maar juist hogere opbrengsten kunnen bereiken dan een sterk gemechaniseerde landbouw. Bovendien zou zo'n aanpak voor meer werkgelegenheid zorgen en ecologisch beter scoren. Ook zou de veedichtheid in de EU omlaag moeten om de hoge nitraatgehaltes in het oppervlaktewater terug te dringen.
Falkenberg meent dat veel consumenten een voorkeur hebben voor lokale producten. Die voorkeur zou - ondanks de open wereldmarkt - volgens Falkenbergs denktank dan ook moeten zorgen voor de koopbereidheid van consumenten voor Europese boerenproducten ten koste van goedkopere buitenlandse. Bovendien moet het zorgen voor een inkomensverbetering van de Europese boer en zorgen voor meer hoogwaardig voedsel dat het milieu spaart.
De EU ministers van Landbouw spreken in november weer over het te vernieuwen GLB.
Dit artikel afdrukken
Aantasting vele aspecten
Dit succes vreet zijn eigen kinderen op, zegt het rapport met zoveel woorden. Het aantal boeren en de werkgelegenheid in de landbouw nemen af. Monocultuur pakken doen schade aan de leefomgeving en het milieu. Toch wordt ook het in het afgelopen decennium vernieuwde Gemeenschappelijke Landbouwbeleid van de EU (GLB) nog steeds voornamelijk uitgegeven aan grootschalige intensieve landbouw, zegt Falkenberg in zijn 30 pagina's tellende advies. Dat zorgt voor toenemende sociale ongelijkheid en milieuproblemen. Op lange termijn ziet Falkenberg een cascade aan problemen ontstaan. Door toenemende mechanisering heeft het bestaande GLB gezorgd voor afnemende werkgelegenheid op het platteland, zijn de boereninkomens en bedrijfsvermogens uitgehold en zijn bodems en de biodiversiteit aangetast.
Meer mensen, lokaal, minder machines en beesten
Tegen die achtergrond adviseert Falkenberg het GLB niet langer primair te richten op verdere industrialisering van de landbouw. Hij pleit zelfs voor meer mensen en minder machines in de landbouw en een holistische aanpak ('holistic governance') van voedselproductie, haar milieueffecten en de leefbaarheid van het platteland. Daarmee definieert hij precies het omgekeerde van de nu door voornamelijk economische marktwerking krachtig voelbare trend. De nieuwe aanpak zou volgens hem geen lagere, maar juist hogere opbrengsten kunnen bereiken dan een sterk gemechaniseerde landbouw. Bovendien zou zo'n aanpak voor meer werkgelegenheid zorgen en ecologisch beter scoren. Ook zou de veedichtheid in de EU omlaag moeten om de hoge nitraatgehaltes in het oppervlaktewater terug te dringen.
Falkenberg meent dat veel consumenten een voorkeur hebben voor lokale producten. Die voorkeur zou - ondanks de open wereldmarkt - volgens Falkenbergs denktank dan ook moeten zorgen voor de koopbereidheid van consumenten voor Europese boerenproducten ten koste van goedkopere buitenlandse. Bovendien moet het zorgen voor een inkomensverbetering van de Europese boer en zorgen voor meer hoogwaardig voedsel dat het milieu spaart.
De EU ministers van Landbouw spreken in november weer over het te vernieuwen GLB.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#24 dick, laat van Dam jouw computational science gebruiken om een goed landbeleid te bepalen ipv een populistische beleid tegen de moderne land en tuinbouw. Hij wil een onbetaalbaar walhalla creëren voor de burger over de rug van hardwerkende mensen die nog steeds een heel stukje van de ruggengraat van de Nederlandse economie zijn.
Zijn opmerkingen vormen weerstand bij de groep die hij moet managen, dat straalt een oorlogs beleid van de huidige coalitie uit. De achterban wil best hun politieke leider volgen maar niet een die het in hun ogen niet begrijpt, hen belachelijk maakt, en hun eten uit hun monden trekt.
...
Dick en Piet, niet doen. Dick dwingt mensen in de verdedigingsmodus. Piet ergert zich daaraan.
Punt.
Heeft ook alles met die sociale cohesie van Scheffer te maken, het is belangrijk dat we die niet verliezen, in noordelijke marginale regios ( niet economisch natuurlijk, dat zit wel goed)lijkt me dat makkelijker te verwezenlijken dan bij ons.
Ik weet dat het een zij-draadje is, maar het gesprekje tussen Wouter #101 en Dick #102 over de verschillen tussen Nederland en Noorwegen wat betreft het in de maatschappij aanwezige vertrouwen vond ik te interessant om er niet iets aan toe te voegen.
Beiden vragen zich af waarom Noorwegen wat betreft 'trust' hoger scoort dan Nederland (volgens Dick #100). Een poging tot verklaring van een grote mate van vertrouwen is twee jaar geleden in de NRC gedaan, zij het met betrekking tot Denemarken. Ik had het stukje bewaard, maar het staat gelukkig ook online.
In Belachelijk veel belasting betalen en toch gelukkig zijn zegt onderzoeker Gert Tinggaard Svendsen dat de verklaring vooral ligt in de neiging van Denen om zich te verenigen, zich te organiseren: 'wie je elke week op de zangvereniging tegenkomt, belazer je niet'. Misschien speelt het zelfde mechanisme in Noorwegen?