1 min
Is het nou duurzaam of biologisch? Waar hebben we het over? Is bio plotseling niet meer de enige weg naar duurzaamheid?
De klant eet geen landbouwmethodes maar een smakelijk, authentiek stuk vlees. We moeten dus niet verzanden in discussies wat wel en wat niet biologisch is. Je kunt ook kijken naar een tussenoplossing. Verzin een goede term die lekker bekt en laat de consument weten dat het bijna-biologische producten betreft. Dat zou een goede zaak zijn, want de boer kan dan een hogere prijs vragen en een deel van zijn kosten terugverdienen. Dat is goed voor de boer, maar ook goed voor de hele sector. Dat schrijft Uli Schnier, voorzitter van de Taskforce Biologische Landbouw, in een bijdrage in het blad Ondernemen in innovatie, een nieuwsbrief van het ministerie van LNV. Het gaat er volgens Schnier om de consument in beweging te krijgen. Die geeft niks om de keten, maar wil iets lekkers op z’n bord. Met andere woorden: aan het eind van de keten wordt heel anders gedacht dan aan het begin.
Puur en alleen kijken naar 'biologisch' maakt blind voor andere ontwikkelingen. Kijk voorbij de horizon van de eigen definitie. Kom uit het eigen harnas en ga op zoek naar verbinding met andere waardes, al zijn die niet direct biologisch, zoals klimaat-neutraal, energiezuinig en duurzaam transport. En vooral: ga uit van de klantvraag, aldus Schnier.
bron: Ondernemen in innovatie - Nieuwsbrief van LNV, november 2007
met dank aan foodholland
Dit artikel afdrukken
De klant eet geen landbouwmethodes maar een smakelijk, authentiek stuk vlees. We moeten dus niet verzanden in discussies wat wel en wat niet biologisch is. Je kunt ook kijken naar een tussenoplossing. Verzin een goede term die lekker bekt en laat de consument weten dat het bijna-biologische producten betreft. Dat zou een goede zaak zijn, want de boer kan dan een hogere prijs vragen en een deel van zijn kosten terugverdienen. Dat is goed voor de boer, maar ook goed voor de hele sector. Dat schrijft Uli Schnier, voorzitter van de Taskforce Biologische Landbouw, in een bijdrage in het blad Ondernemen in innovatie, een nieuwsbrief van het ministerie van LNV. Het gaat er volgens Schnier om de consument in beweging te krijgen. Die geeft niks om de keten, maar wil iets lekkers op z’n bord. Met andere woorden: aan het eind van de keten wordt heel anders gedacht dan aan het begin.
Puur en alleen kijken naar 'biologisch' maakt blind voor andere ontwikkelingen. Kijk voorbij de horizon van de eigen definitie. Kom uit het eigen harnas en ga op zoek naar verbinding met andere waardes, al zijn die niet direct biologisch, zoals klimaat-neutraal, energiezuinig en duurzaam transport. En vooral: ga uit van de klantvraag, aldus Schnier.
bron: Ondernemen in innovatie - Nieuwsbrief van LNV, november 2007
met dank aan foodholland
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
What's in a name? Deze discussie hebben we al eerder gehad op foodlog.nl (kan het helaas zo snel niet terugvinden waar). Maar uit solidariteit met die voorhoede van boeren en tuinders wereldwijd die wél zonder gif aardappelen en kool telen, betrek ik toch efkes de stelling: biologisch is beter. Als het kan, waarom zou je het dan niet doen?
Is dat nou precisielandbouw?
Voor Nederland is opvallend dat Schnier zijn taakopvatting lijkt te veranderen. Na jaren ijveren voor 'biologisch heel logisch' geeft hij die benadering kennelijk op.
Mij lijkt dat logisch want er is een valse tegenstelling gecreëerd tussen biologische en gangbare teelt. Die loopt zelfs vrijwel volgens de lijnen intensief vs extensief, technologisch vs. anti-technologisch. Het ziet ernaar uit, dat die opvatting van biologisch met deze woorden is verlaten.
Er bestaan toch al langer dergelijke schema's?
Geïntegreerde teelt, l'agriculture raisonnée...
Spuiten wanneer het nodig is en specifiek, dus niet meer volgens vaste spuitschema's. Ik denk dat dit spoedig de ware landbouwnorm zal worden.
Exact. Het verminderen van kunstmest en pesticiden is al een hele winst. Het is de gulden middenweg die laveert tussen twee belangrijke problemen: Aan de ene kant, plagen. Sommige aardappelrassen zouden niet eens meer overleven zonder middelen. Wie een moestuin heeft komt al snel tot de conclusie dat pesticides niet uit boosaardigheid zijn uitgevonden; teel maar eens kool. Aan de andere kant holt de biodiversiteit op het Nederlandse platteland achteruit en kan de afhankelijkheid van kunstmest, wat de facto een fossiele brandstof kan worden genoemd, mij niet klein genoeg zijn.
Er zal nooit honderd procent biologisch geteelt worden. Voor het niet-biologische gedeelte is vermindering een uitstekend alternatief.