2 min
In Engeland is de vraag hoe 'mensen beter te laten eten' een 'very hot item'. Dat uit zich in de labeloorlog - alias de domme of niet zó domme consument - en in een discussie over het al dan niet verbieden van reclame voor Junkfood.
Vanmorgen valt op Nu.nl te lezen dat wij dezelfde kant opdrijven. Een meerderheid van de Nederlanders vindt dat reclame voor junkfood gericht op kinderen verboden moet worden. 57 Procent pleit voor een dergelijk verbod, tegen 18 procent dat het met zo'n verbod oneens is.
Opvallend blijkt vervolgens dat hoger opgeleiden, meerverdieners en mensen zonder kinderen het meest voor zo'n verbod zijn. Want uiteraard: het zijn weer de dombo's aan de onderkant van de maatschappij die het allemaal niet begrijpen. Het slimme volk roept om bescherming (?)van het domme. Dat is tenslotte in de meerderheid en het moet natuurlijk geen centen gaan kosten.
Het onderzoek waarop deze cijfers gebaseerd zijn werd uitgevoerd door Adformatie, het reclame-vakblad. Uiteraard, want wat aan de andere kant van het Kanaal gebeurt, waait vaak over en dan moet je er klaar voor zijn.
Ik begin me af te vragen of we hier nou ook zo'n lekker geëngageerde labeloorlog gaan krijgen.
Voedingsaanbevelingshoogleraar Frans Kok - bij die gelegenheid door Wouter Klootwijk aangeduid als Prof. Johma - noemde afgelopen maand de bestaande stoplichten van het zg. 'IKB'-label ('Ik kies bewust') onvoldoende.
Onwillekeurig moet ik denken aan de even snedige als 'gallige' woorden uit de Leeuwarder Courant-column van diezelfde Wouter Klootwijk. Jacobus de Boer las het natuurlijk en maakte de tekst ook voor niet-Friezen beschikbaar: "De regering vraagt aan de Gezondheidsraad wat burgers moeten eten. De Gezondheidsraad laat door een voedselgeleerde de nieuwe Richtlijnen Goede Voeding schrijven. We moeten voortaan elke dag een ei eten, twee glazen bier drinken en een uur fietsen. Er waren al eens eerder richtlijnen geschreven. Toen moest een ei juist niet en fietsen deed je nog uit jezelf. Het is te zot voor fatsoenlijke woorden, maar de regering maakt je er gek mee.
De richtlijnen willen ook dat je elke dag een appel eet, een echte. Want in een appel zit iets wat Hero niet in een flesje krijgt. Een sapje is niet hetzelfde als de vruchten die op het etiket zijn afgebeeld. Toch staat op de flesjes van Hero geschreven dat er 100 procent in zit van wat je volgens de richtlijnen nodig hebt. Liegt Hero? Ja, maar ga maar eens klagen over misleiding. Dan zegt Hero doodleuk tegen de rechter: edelachtbare, we hebben voor onze vruchtensap met harde stukjes erin een prijs gekregen, de prijs voor het gezondste nieuwe product van 2004. Van wie dan, zegt de rechter. Van de regering, zegt Hero.
Het Voedingscentrum, dat de prijzen uitdeelt, en zojuist een zak patat de gezondheidsprijs van 2006 verleende, echt waar, omdat er wat minder vet aan de frieten kleeft, dat Voedingscentrum dus is het officiële voedselvoorlichtingsorgaan van de regering. Maar als je voor de zekerheid alleen maar eet en drinkt wat een gezondheidsprijs of bijna een prijs, zoals mayonaise, een zak chips en een ijsje, echt waar, dan ben je al ontploft voor er weer nieuwe Richtlijnen Gezonde Voeding zijn geschreven met misschien wel twee eieren per dag."
Precies: rode, groene en oranje stippen of niet, ik ben heel benieuwd waarop straks die richtlijnen gebaseerd zijn. De Engelsen hebben in ieder geval een goede afleiding gevonden om over die vraag niet te hoeven nadenken.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Wouter, op Adfoblog vandaag Simone de Droog rond dit onderwerp: "Bijzonder dat een reclameverbod toch altijd als enige oplossing wordt gezien". Vlgs mij is je punt vergelijkbaar. De discussie over oorzaak en gevolg in de relatie tussen reclame en overdaad leidt een beetje af geloof ik ;-)
Mensen maken koopbesluiten en besluiten - om het maar weer een keer zo te zeggen - dombo te wezen of niet.
Mij gaat het hier om de vraag welke legitimatie er is voor de 'reclamische opvoeding' dmv rode, groene en oranje stippen waar we straks kennelijk aan moeten. Morrend als het aan de industrie ligt waarschijnlijk, want als de normen moeten worden aangeschroefd vallen een boel 'ik kies bewuste'-producten buiten de boot. Daar wringt natuurlijk ook in the UK de schoen commercieel.
Die legitimatie in wetenschappelijke zin bestaat niet. In pragmatische zin wel, maar dan zitten we opeens midden met onze neus in een ethische discussie over industriële belangen en de maatschappij als proefkonijn.
Frans Kok zegt dat met zoveel woorden - én slaagt er tegelijk zich verdacht te maken als 'Prof Johma' - en wij kletsen allemaal over die gemene reclame-makers. Dát, helemaal met jou eens, is nonsens!
@Nick,
"Haal je hier oorzaak en gevolg niet door elkaar?"
Deels wel. TV heeft tv-reclame mogelijk gemaakt. De computer en internet internetreclame. Maar reclame zorgt ook weer voor nieuwe vraag en dus aanbod. Oorzaak en gevolg zwepen elkaar op.
B@P bekvechten is idd niet de bedoeling. Ik ben een diep gelover in beschaving en daarmee in het streven naar zoveel mogelijk vrijheid. Ik geloof dat overheden voor teveel schade hebben gezorgd om nog geloofwaardig te zijn als Alvader. Een totaal vrije economie heeft echter ook scherpe kantjes.
Met een hoger welvaartsniveau bedoel ik bijvoorbeeld dat veel mensen een wasmachine hebben en dus ondertussen iets anders kunnen doen. Bijvoorbeeld een goed boek lezen. Hazenpeper maken. Of naar een soap kijken. Handmatig de was doen is zeer tijdrovend.
De ontwikkeling van dit soort uitvindingen is gestimuleerd door vrije markt en vrije communicatie.
Wetenschappelijk bewijs hiervoor is het aantal aangevraagde patenten en het aantal wasmachines per huishouden e.d. en dat ligt (gok ik) het hoogste in de VS, het land van de reclame. Er ijn studies genoeg die aantonen dat reclame de vraag naar goederen stimuleert. En dus de economische ontwikkeling.
Ik denk niet dat Hugo Chavez het met zijn capitalismo es muerte-filosofie het beter doet. Maar dat is inderdaad een mening.
"Het lijkt mij onomstotelijk bewezen dat reclame de afgelopen eeuw heeft bijgedragen aan de enorme verhoging van het welvaartsniveau."
Haal je hier oorzaak en gevolg niet door elkaar?
Nou ja. Ik wil niet gaan bekvechten en ik gun eenieder zijn mening. Maar wetenschappelijk bewijs is wat anders dan een bepaalde maatschappelijke overtuiging.