Geen kankernieuws ditmaal. Glyfosaat veroorzaakt (ook) andere gezondheidsschade. Dat claimt het Italiaanse onderzoeksinstituut Istituto Ramazzini. Deze week bood het instituut een nieuw onderzoek aan aan het Europees Parlement.
Over de schadelijkheid van glyfosaat, de werkzame stof in 's werelds meest gebruikte onkruidverdelgingsmiddel Roundup, is al jaren veel te doen. De controverse laaide op toen in 2015 het IARC, het kankeragentschap van de WHO, vaststelde dat glyfosaat 'waarschijnlijk' kankerverwekkend is. Amerikaanse en Europese veiligheidsautoriteiten kwamen - herhaaldelijk - tot het oordeel dat het onwaarschijnlijk is dat glyfosaat gevaarlijk is voor de mens. Afgelopen december verlengde de EU, mede omdat maar niet zeker is of en zo ja hoe schadelijk het middel is, de toelating van glyfosaat met 5 jaar in plaats van de beoogde 15 jaar.
Microbioom
Tijd voor een nieuw en onafhankelijk onderzoek, oordeelde het Istituto Ramazzini uit Bologna. Het instituut haalde via crowdfunding €300.000 op bij zijn 30.000 leden. De wetenschappers, een internationaal team van onderzoekers van verschillende universiteiten en instituten, stelden gedurende 3 maanden ratten bloot aan een dagelijkse dosis van 1,75 microgram glyfosaat per kilo lichaamsgewicht, opgelost in water. Dat is de dosis die de Amerikaanse autoriteit EPA veilig acht, de Acceptable Daily Intake.
Bij de ratten traden geen gezondheidsproblemen op, wel bleek het glyfosaatgehalte in het lichaamsweefsel te accumuleren. Vervolgens lieten de onderzoekers de onderzoeksratten zich voortplanten. Bij de nakomelingen constateerden ze verstorende effecten op de seksuele ontwikkeling, genen en nuttige darmbacteriën. "Dat zou niet moeten gebeuren en het is heel opmerkelijk dat het zich voordoet", zegt Daniele Mandrioli, een van de auteurs van de onderzoeksartikelen die op 29 mei zullen verschijnen. "Verstoring van het microbioom is geassocieerd met een aantal negatieve gezondheidsresultaten, zoals obesitas, diabetes en immunologische problemen."
Nóg meer wetenschappelijke onzekerheid dus, en dus is er grootschalig lange termijnonderzoek nodig, aldus mede-auteur Philip J. Landrigan. Dat gaat nog eens €5 miljoen kosten; de crowdfunding is al gestart.
Zagen aan de poten van het onderzoek
Er vallen kanttekeningen te maken bij dit nieuwe onderzoek. De wetenschappers keken niet naar kankerrisico's, maar naar gezondheidseffecten in het algemeen. Dat deden ze op grond van een wankele hypothese, vindt wetenschapssite GeneticLiteracyProject. Een van de redenen dat glyfosaat relatief veilig geacht wordt, is dat het zich specifiek richt op een metabool proces van planten, waarmee die bepaalde aromatische aminozuren kunnen synthetiseren. Zoogdieren hebben dit metabole proces helemaal niet nodig. Maar omdat bacteriën dit proces wel kunnen gebruiken, zo luidde de hypothese, kunnen de darmbacteriën misschien wel verstoord raken als zoogdieren glyfosaat binnenkrijgen. Daar waren de onderzoekers dus naar op zoek, maar ze gingen voorbij aan het feit dat in ons darmstelsel al zoveel aromatische aminozuren voorkomen dat de darmbacteriën geen reden hebben om aan het synthetiseren te slaan. Vooral statistisch zouden de onderzoekers de plank nogal misslaan. Zo is er geen zicht op de omvang van het experiment en de aantallen ratten per groep of controlegroep. "Hoe je het ook bekijkt, 108 gedeeld door 6 geeft een gemiddelde groepsgrootte van 18, en met een 2:1 verhouding van proefrat en controlegroep, levert dat niet bepaald een experiment op met veel statistische zeggingskracht." En zoals critici tegenwoordig standaard zeggen: onderzoek op muizen en ratten is niet zomaar ook geldig voor mensen.
Het mag nieuw onderzoek zijn, het glyfosaatdossier wordt er alleen nog maar complexer op. Recent wees de Franse glyfosaat-onderzoeker Gilles-Eric Séralini dat de kankers die glyfosaat veroorzaken geen gevolg zijn van glyfosaat, maar van de stoffen die samen met glyfosaat een zogeheten formulering vormen.
Dit artikel afdrukken
Microbioom
Tijd voor een nieuw en onafhankelijk onderzoek, oordeelde het Istituto Ramazzini uit Bologna. Het instituut haalde via crowdfunding €300.000 op bij zijn 30.000 leden. De wetenschappers, een internationaal team van onderzoekers van verschillende universiteiten en instituten, stelden gedurende 3 maanden ratten bloot aan een dagelijkse dosis van 1,75 microgram glyfosaat per kilo lichaamsgewicht, opgelost in water. Dat is de dosis die de Amerikaanse autoriteit EPA veilig acht, de Acceptable Daily Intake.
Bij de ratten traden geen gezondheidsproblemen op, wel bleek het glyfosaatgehalte in het lichaamsweefsel te accumuleren. Vervolgens lieten de onderzoekers de onderzoeksratten zich voortplanten. Bij de nakomelingen constateerden ze verstorende effecten op de seksuele ontwikkeling, genen en nuttige darmbacteriën. "Dat zou niet moeten gebeuren en het is heel opmerkelijk dat het zich voordoet", zegt Daniele Mandrioli, een van de auteurs van de onderzoeksartikelen die op 29 mei zullen verschijnen. "Verstoring van het microbioom is geassocieerd met een aantal negatieve gezondheidsresultaten, zoals obesitas, diabetes en immunologische problemen."
Nóg meer wetenschappelijke onzekerheid dus, en dus is er grootschalig lange termijnonderzoek nodig, aldus mede-auteur Philip J. Landrigan. Dat gaat nog eens €5 miljoen kosten; de crowdfunding is al gestart.
Zagen aan de poten van het onderzoek
Er vallen kanttekeningen te maken bij dit nieuwe onderzoek. De wetenschappers keken niet naar kankerrisico's, maar naar gezondheidseffecten in het algemeen. Dat deden ze op grond van een wankele hypothese, vindt wetenschapssite GeneticLiteracyProject. Een van de redenen dat glyfosaat relatief veilig geacht wordt, is dat het zich specifiek richt op een metabool proces van planten, waarmee die bepaalde aromatische aminozuren kunnen synthetiseren. Zoogdieren hebben dit metabole proces helemaal niet nodig. Maar omdat bacteriën dit proces wel kunnen gebruiken, zo luidde de hypothese, kunnen de darmbacteriën misschien wel verstoord raken als zoogdieren glyfosaat binnenkrijgen. Daar waren de onderzoekers dus naar op zoek, maar ze gingen voorbij aan het feit dat in ons darmstelsel al zoveel aromatische aminozuren voorkomen dat de darmbacteriën geen reden hebben om aan het synthetiseren te slaan. Vooral statistisch zouden de onderzoekers de plank nogal misslaan. Zo is er geen zicht op de omvang van het experiment en de aantallen ratten per groep of controlegroep. "Hoe je het ook bekijkt, 108 gedeeld door 6 geeft een gemiddelde groepsgrootte van 18, en met een 2:1 verhouding van proefrat en controlegroep, levert dat niet bepaald een experiment op met veel statistische zeggingskracht." En zoals critici tegenwoordig standaard zeggen: onderzoek op muizen en ratten is niet zomaar ook geldig voor mensen.
Het mag nieuw onderzoek zijn, het glyfosaatdossier wordt er alleen nog maar complexer op. Recent wees de Franse glyfosaat-onderzoeker Gilles-Eric Séralini dat de kankers die glyfosaat veroorzaken geen gevolg zijn van glyfosaat, maar van de stoffen die samen met glyfosaat een zogeheten formulering vormen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik heb het altijd zo vreemd gevonden: "Dit middel verhoogt niet de kans op kanker, en is 'dus' toegestaan". Alsof kanker het enige is waar we ons zorgen over hoeven te maken. Als het heel veel nuttige insecten dood? Ons minder vruchtbaar maakt? Of ongeboren baby's verhoogde kans op aandoeningen geeft? Ons microbioom aantast? Intoleranties veroorzaakt? Hersenfunctioneren vermindert? Of (verhoogde kans op) andere aandoeningen? Is het dan nog steeds goed, want het is niet kankerverwekkend? Wordt daar überhaupt op getest?
Helemaal gelijk Otto Rood.
Daarnaast is het onderzoek naar kanker ook niet volledig, dat weer Monsanto ook.
''De e-mails die nu openbaar zijn gemaakt, brengen Monsanto ernstig in verlegenheid. Ze staan in schril contrast met de publieke voorstelling van zaken, waar Monsanto resoluut de veiligheid van haar product verdedigt. Echter, in een e-mail uit 2009 stelt Donna Farmer, hoofd toxicologie van Monsanto, dat ‘niet gesteld kan worden dat Roundup geen kanker veroorzaakt’. De reden blijkt dat het bedrijf het nooit goed heeft onderzocht. Er is gekeken naar individuele ingrediënten zoals glyfosaat, maar nooit is Roundup in zijn geheel op zogeheten ‘carcinogeniteit’ bestudeerd, zo schrijft ze.''
Zie ook.
''EU-rapport Roundup geschreven door beruchte Monsanto-expert''
Eén van de studies die werd geschrapt vanwege ‘onbetrouwbaarheid’, en voor IARC wel van belang was. (punt 3)
Richard, heb je ook verwijzingen naar frustratie van het bovenstaande onderzoek dat niet over kankerrisico's gaat?
Erg vermoeiend. Al die onderzoeken met een dikke kop erboven met een zware claim, die dan bij nalezing van het betreffende onderzoek op drijfzand blijkt te berusten. Te kleine studie of anderszins slecht opgezet. Maar wel de 5 minuten beroemdheid.
Zo vreemd is het niet dat we en masse in fake nieuws trappen. Als zelfs serieuze media dit soort nieuws met ronkende koppen brengen. Gelukkig zetten jullie de vraagtekens in het begeleidende artikel meestal wel.