Vijf patronen, vier identieke stammen
Onderzoekers voerden vijf typen voeding aan vier verschillende muizenstammen. Binnen elke stam waren alle individuele muizen genetisch identiek. De vijf voedingspatronen waren: standaard muizenvoer (als controle), voeding equivalent aan een Westers voedingspatroon, aan een mediterraan, Japans of ketogeen patroon.
Het onderzoek mag niet zomaar naar mensen worden vertaald, maar is een krachtige aanwijzing voor de gedachte dat het niet zinvol is om er in de wetenschap van uit te gaan dat er één optimaal voedingspatroon voor iedereen bestaatTerwijl de ene stam muizen gunstig reageerde op het ene voedingspatroon, pakte dat voor een andere stam ongunstig uit. Zo werd een bepaalde stam dik bij het Westerse patroon, maar niet bij het ketogene patroon en was dat bij een andere stam precies omgekeerd.
Het artikel vermeldt niet of ook het genetisch profiel van de darmflora, het zogenaamde microbioom, gecontroleerd werd. Net als epigenetische variaties kan ook dat zorgen voor individuele verschillen.
Krachtige aanwijzing
Afgezien van deze kanttekening, is het veelzeggende van dit onderzoek dat zowel het voedingspatroon als de genetica van de dieren heel nauwkeurig gecontroleerd werden. Daarom kan ruis in de variërende reacties van de muizen op hun voeding worden uitgesloten.
Het onderzoek mag niet zomaar naar mensen worden vertaald, maar is een krachtige aanwijzing voor de gedachte dat het niet zinvol is om er in de wetenschap van uit te gaan dat er één optimaal voedingspatroon voor iedereen bestaat. Dat heeft gevolgen. Het gros van het onderzoek gaat nog altijd uit van de gedachte dat we allemaal hetzelfde zijn en hetzelfde op voeding reageren. In zijn kern is de biomedische voedingswetenschap vooral gericht op het vinden van één universeel gezonde voeding. Het muizenonderzoek maakt dat uitgangspunt op zijn minst sterk betwijfelbaar.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
De vraag daargelaten of er überhaupt zoiets bestaat als EEN optimaal voedingspatroon: dit is inderdaad geen verrassing. Aan de binnenkant verschillen we minstens zoveel als aan de buitenkant.
Geen verrassing? De voedingswetenschap die te vaak en veel te lang stoelde op epidemiologisch onderzoek moet opnieuw beginnen. Van voren af aan.
"Elegant simpel onderbouwd", zei ik op twitter. Ach, reageerde jaap seidell : "En een even simpele weerlegging van dat idee ;-) How to feed Humans? Like a species." Een stukje van de immer kritische David L. Katz. Korte samenvatting: uiteraard verschillen we, maar we zijn geen kanariepietjes of krokodillen (of nog erger: heel veel verschillende kanariepieten en kroko's).
Vraag: hoe sterk is het stuk van Katz als logisch argument tegen de bevindingen van dit muizenonderzoek?
"Suitable nutrition" is niet hetzelfde als "optimal nutrition". Van het laatste kan ik me wel voorstellen dat er persoonlijke variatie in is. (Al geloof ik niet, in tegenstelling tot de meeste Foodsnobbers, dat ons dieet de allesbepalende factor is voor onze lichamelijke en geestelijke gezondheid).
Enno, kun je wat je daar zegt aan de hand van een paar sprekende voorbeelden vertalen voor 'gewone lezers' die het ook willen begrijpen?