Lees ook
imageYves Leterme, de Vlaamse MP, is een opmerkelijk politicus. Ook al is hij Minister President van een dichtbevolkt gebied, hij schroomde niet om een boek te schrijven over boeren: Voor Landbouw. Tien mythes over de Vlaamse boer.

Het is alsof je Kennedy hoort zeggen 'ik ben een boer'. En dat weet Leterme. Hij meent het en is volstrekt geloofwaardig.

Vandaag werd bekend dat hij zich voor het boek goed heeft laten influisteren door mensen uit de praktijk. Althans het ging er om eentje. Het zullen er vast nog wel meer zijn geweest. Leterme is geen salonboer, maar informeert zich terdege en maakt van daaruit beleid.

Zien we onze Nederlandse JP dit doen? Zijn MP-schap garandeert op zijn best dat het ministerie van Landbouw Natuur en Voedselkwaliteit (helaas, de Visserij is al uit de reeks verdwenen) in ieder geval nog een tijdje bestaat. Als het aan de PvdA lag, werd het nl. opgedoekt. Maar wie maakt hier - na Cees Veerman - duidelijk dat Landbouw eigenlijk geen keuze is? Welke gek doopt zich in de pek en veren van granen, kolen en varkens? - want echt, geen hond begrijpt waar je je druk over maakt. Leterme, een bijzondere man, die begrijpt dat eten niet zomaar een 'commodity' is. Op Agriflanders zei hij: "Ook in het rijke Vlaanderen is het uiterst belangrijk dat we voor ons voedsel niet te afhankelijk zijn van anderen. Voedsel is en blijft immers een strategisch goed. Stel dat de wereldwijde melkproductie in Nieuw-Zeeland en Australië wordt geconcentreerd. Dat lijkt me uiterst risicovol. Wat als de melk om een of andere reden niet in onze contreien geraakt? Wat als een besmettelijke ziekte ‘down under’ de productie dwarsboomt? Wat als het verre continent bijvoorbeeld getroffen wordt door droogte, zoals momenteel het geval is? Het verzekeren van een eigen productie is dus het motto. Dat geldt trouwens niet alleen voor voedsel, maar ook voor energie. Het is dan ook niet zonder reden dat Landbouw en Energie niet onder de minderportefeuille Economie ressorteren, maar aparte bevoegdheden zijn.”

Grappig toch, van olie willen we niet afhankelijk zijn. Van eten wel. Terwijl er nogal wat issues openstaan: GMO's, de 'functionalisering' van eten , het verdwijnen van het primaire product uit de winkels, concentratie van de productie van merkproducten in een klein aantal mondiaal werkende fabrieken, grote inkoopfuncties die alleen nog inkopen op plekken waar in bulk primair product kan worden gemaakt. En dat laatste op basis van 5 soorten planten of dieren per categorie. Die allemaal geteeld worden op het criterium dat ze in no time klaar zijn voor slacht of oogst. That's it.

Landbouw is (g)een keuze.
Dit artikel afdrukken