4 min
Net Positive Leaders zorgen voor een voedselsysteem dat meer teruggeeft aan de aarde dan dat het neemt. Zo’n leider word je aan de Net Positive Young Academy, een initiatief van onder meer Deloitte en Stichting Low Food. Foodlog deed mee. In dit artikel blikken medecursisten terug op hun deelname: "Wat me is bijgebleven is het uitdagen van je eigen aannames en het blijven luisteren naar verschillende perspectieven."
Na de fieldtrips van lesdag 2 en 3 gingen we verward weer naar huis: ‘hoe ziet de toekomst van ons eten er nou uit?’ vroegen we ons af na alle bedrijfsbezoeken. Wordt dat en masse geproduceerd zoals we in een varkensslachterij zagen, of op kleine schaal zoals bij Rotterzwam, waar oesterzwammen groeien op het koffiedikafval van de stad? Is de toekomst hightech à la het ultramoderne kassencomplex van Netherlands Plant Eco-phenotyping Centre of low-tech gelijk aan de regeneratieve gemeenschapsboerderij Erve Kiekebos?
“Die toekomst is niet zwart-wit of goed-fout”, ziet medecursist Florine Bruijn (26 jaar, Strategy Consultant bij Deloitte) mede dankzij de Academy in. “Er is een groot grijs gebied waar we elkaar moeten vinden. Transparantie bijvoorbeeld over hoe ons eten en drinken gemaakt wordt, is nodig voor mensen om een mening te vormen. De verantwoordelijkheid daarvoor ligt bij alle stakeholders in de keten.”
Juist het geven van inzichten in verschillende manieren van voedselproductie is waarom we zulke uiteenlopende bedrijven bezochten tijdens de Academy. “Als je iets wilt veranderen in het voedselsysteem, moet je wel weten waarmee je te maken hebt”, zegt Joris Lohman (medeorganisator van de Academy en directeur strategie bij Food Hub).
De Academy biedt een unieke kans om professionals buiten de eigen organisatie te ontmoeten. Daarover hoor ik de deelnemers vol lof spreken. Eén van de cursisten, Miruna Moiceanu (26 jaar, Health & Sustainability Specialist bij Ahold Delhaize), vertelt: “Ik krijg niet vaak de kans om mensen buiten Ahold te spreken. Tijdens de Academy kon ik vol overgave in het voedselsysteem duiken en werd ik blootgesteld aan organisaties en mensen waarmee ik anders niet in contact zou zijn gekomen. Mijn eerste doel toen de Academy begon: mensen ontmoeten. Dat is helemaal gelukt.”
Bruijn kan het alleen maar eens zijn met Moiceanu: “Ik heb een nieuwe groep mensen leren kennen, jong en vol energie, met wie ik me kan identificeren.” Een breed netwerk is cruciaal voor verandering, vindt Bruijn: “Verandering komt niet in silo’s. Samen kan je leren en elkaar voorzien van nieuwe inzichten. De mooiste kennis vergaar je samen.”
Samen leren tijdens koken en eten
Bruijn vindt de keuken de uitgelezen plek om met elkaar te leren: “Voor mij is voeding dé manier om met elkaar te verbinden, een goed gesprek te voeren en van elkaars culturen te leren.” Ze boft, want de vierde lesdag bereiden we samen met kookboekenschrijver en tv-kok Nadia Zerouali couscous in haar Amsterdamse Couscousbar.
Zerouali leert ons over culinary appropriation: culturele toe-eigening van voedsel. Ze noemt als voorbeeld de pho van Albert Heijn die niets met pho te maken heeft en de roti zonder roti van HEMA: “HEMA verkoopt roti zonder oog te hebben voor de culturele elementen van deze maaltijd. Dat is onrespectvol naar de cultuur waar het voedsel vandaan komt en versterkt stereotypen.”
Met haar ervaringen maakt Zerouali duidelijk hoe belangrijk het is om open te staan voor elkaars verhalen. Ook Moiceanu voelt hoe sterk dat is: “Wat me is bijgebleven is het uitdagen van je eigen aannames en het blijven luisteren naar verschillende perspectieven.” Flipping assumptions noemde Arthur de Wilde (co-founder van de Academy en manager bij Deloitte’s strategische denktank Center for the Edge) dat. Als voorbeeld noemt Moiceanu de visie op het verbeteren van de landbouw in Afrika met hulp uit Europa: “Ik was helemaal klaar met verhaal dat we Afrika zouden moeten helpen. Ik vond het een arrogante gedachte dat wij als Nederlanders wel even komen vertellen hoe het zit. Na veel lezen over dit onderwerp weet ik dat het juist wel een goed idee is. Onze kennis kan Afrika helpen zichzelf te voeden.”
Tijdens de laatste lesdag – in het hippe Deloitte-gebouw The Garage Amsterdam – nodigt hoofddocent Wilbert van der Kamp ons uit om een concreet stappenplan te maken voor onze geformuleerde doelen uit de vierde lesdag. “Mijn doel”, vertelt Moiceanu, “is het educeren van mijn internationale marketingcollega’s over klimaat. Na de Academy ontwikkelde ik voor hen een nieuwe workshop met sprekers over de basics van klimaat en duurzaamheid. Hoe en waarover marketing professionals communiceren heeft een impact op de keuzes van onze klanten.”
Medecursist Carlijn Teunissen (30 jaar, ESG Projectmanager bij Join Program) had als doel “daadkrachtige verandering in haar speelveld te initiëren en waar te maken.” De storytelling masterclass van Sebastiaan Aalst (co-owner en strategisch directeur bij Food Cabinet) heeft haar veel gebracht. “Om draagvlak voor verandering te creëren, moet ik mijn manier van communiceren aanpassen aan de persoon met wie ik spreek. Ik houd rekening met iemands belangen, maar ook met hoe iemand aankijkt tegen bijvoorbeeld duurzaamheid. Een collega van een andere afdeling kan een heel ander doel hebben dan ik, dus ik formuleer mijn boodschap zo dat het aansluit bij zijn agenda.”
De academy is voorbij, maar het samen leren nog niet. Bijna dagelijks delen we artikelen of evenementen met elkaar. Regelmatig bezoekt een groepje medecursisten samen een lezing. Bruijn: “Ik hoop dat we elkaar in de toekomst blijven zien. Ik vind de Academy zo’n goede ervaring. Ik zou het zonde vinden om de connecties die ik heb gemaakt kwijt te raken.”
Dit artikel afdrukken
“Die toekomst is niet zwart-wit of goed-fout”, ziet medecursist Florine Bruijn (26 jaar, Strategy Consultant bij Deloitte) mede dankzij de Academy in. “Er is een groot grijs gebied waar we elkaar moeten vinden. Transparantie bijvoorbeeld over hoe ons eten en drinken gemaakt wordt, is nodig voor mensen om een mening te vormen. De verantwoordelijkheid daarvoor ligt bij alle stakeholders in de keten.”
Juist het geven van inzichten in verschillende manieren van voedselproductie is waarom we zulke uiteenlopende bedrijven bezochten tijdens de Academy. “Als je iets wilt veranderen in het voedselsysteem, moet je wel weten waarmee je te maken hebt”, zegt Joris Lohman (medeorganisator van de Academy en directeur strategie bij Food Hub).
De mooiste kennis vergaar je samenVerandering komt niet in silo’s
De Academy biedt een unieke kans om professionals buiten de eigen organisatie te ontmoeten. Daarover hoor ik de deelnemers vol lof spreken. Eén van de cursisten, Miruna Moiceanu (26 jaar, Health & Sustainability Specialist bij Ahold Delhaize), vertelt: “Ik krijg niet vaak de kans om mensen buiten Ahold te spreken. Tijdens de Academy kon ik vol overgave in het voedselsysteem duiken en werd ik blootgesteld aan organisaties en mensen waarmee ik anders niet in contact zou zijn gekomen. Mijn eerste doel toen de Academy begon: mensen ontmoeten. Dat is helemaal gelukt.”
Bruijn kan het alleen maar eens zijn met Moiceanu: “Ik heb een nieuwe groep mensen leren kennen, jong en vol energie, met wie ik me kan identificeren.” Een breed netwerk is cruciaal voor verandering, vindt Bruijn: “Verandering komt niet in silo’s. Samen kan je leren en elkaar voorzien van nieuwe inzichten. De mooiste kennis vergaar je samen.”
Samen leren tijdens koken en eten
Bruijn vindt de keuken de uitgelezen plek om met elkaar te leren: “Voor mij is voeding dé manier om met elkaar te verbinden, een goed gesprek te voeren en van elkaars culturen te leren.” Ze boft, want de vierde lesdag bereiden we samen met kookboekenschrijver en tv-kok Nadia Zerouali couscous in haar Amsterdamse Couscousbar.
Zerouali leert ons over culinary appropriation: culturele toe-eigening van voedsel. Ze noemt als voorbeeld de pho van Albert Heijn die niets met pho te maken heeft en de roti zonder roti van HEMA: “HEMA verkoopt roti zonder oog te hebben voor de culturele elementen van deze maaltijd. Dat is onrespectvol naar de cultuur waar het voedsel vandaan komt en versterkt stereotypen.”
Om draagvlak voor verandering te creëren, moet ik mijn manier van communiceren aanpassen aan de persoon met wie ik spreekCommuniceren kan je leren
Met haar ervaringen maakt Zerouali duidelijk hoe belangrijk het is om open te staan voor elkaars verhalen. Ook Moiceanu voelt hoe sterk dat is: “Wat me is bijgebleven is het uitdagen van je eigen aannames en het blijven luisteren naar verschillende perspectieven.” Flipping assumptions noemde Arthur de Wilde (co-founder van de Academy en manager bij Deloitte’s strategische denktank Center for the Edge) dat. Als voorbeeld noemt Moiceanu de visie op het verbeteren van de landbouw in Afrika met hulp uit Europa: “Ik was helemaal klaar met verhaal dat we Afrika zouden moeten helpen. Ik vond het een arrogante gedachte dat wij als Nederlanders wel even komen vertellen hoe het zit. Na veel lezen over dit onderwerp weet ik dat het juist wel een goed idee is. Onze kennis kan Afrika helpen zichzelf te voeden.”
Tijdens de laatste lesdag – in het hippe Deloitte-gebouw The Garage Amsterdam – nodigt hoofddocent Wilbert van der Kamp ons uit om een concreet stappenplan te maken voor onze geformuleerde doelen uit de vierde lesdag. “Mijn doel”, vertelt Moiceanu, “is het educeren van mijn internationale marketingcollega’s over klimaat. Na de Academy ontwikkelde ik voor hen een nieuwe workshop met sprekers over de basics van klimaat en duurzaamheid. Hoe en waarover marketing professionals communiceren heeft een impact op de keuzes van onze klanten.”
Medecursist Carlijn Teunissen (30 jaar, ESG Projectmanager bij Join Program) had als doel “daadkrachtige verandering in haar speelveld te initiëren en waar te maken.” De storytelling masterclass van Sebastiaan Aalst (co-owner en strategisch directeur bij Food Cabinet) heeft haar veel gebracht. “Om draagvlak voor verandering te creëren, moet ik mijn manier van communiceren aanpassen aan de persoon met wie ik spreek. Ik houd rekening met iemands belangen, maar ook met hoe iemand aankijkt tegen bijvoorbeeld duurzaamheid. Een collega van een andere afdeling kan een heel ander doel hebben dan ik, dus ik formuleer mijn boodschap zo dat het aansluit bij zijn agenda.”
De academy is voorbij, maar het samen leren nog niet. Bijna dagelijks delen we artikelen of evenementen met elkaar. Regelmatig bezoekt een groepje medecursisten samen een lezing. Bruijn: “Ik hoop dat we elkaar in de toekomst blijven zien. Ik vind de Academy zo’n goede ervaring. Ik zou het zonde vinden om de connecties die ik heb gemaakt kwijt te raken.”
Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door het Net Positive Network. Foodlogs Bianca van der Ha deed op uitnodiging mee aan de derde editie van de Net Positive Young Academy. De Academy is gestart in 2022. In een serie van drie artikelen geeft Foodlog een inkijkje in de vijfdaagse Academy en wat deelnemende young professionals drijft.
Hierboven vind je het derde – en laatste – artikel over de laatste twee lesdagen. We kookten met culinair ondernemer Nadia Zerouali en maakten onze visies concreet en praktisch. Cursisten blikken terug en vooruit: wat gaan ze doen met het geleerde?
Het eerste artikel ging over de Net Positive Young Academy, lesdag 1 en waarom young professionals meedoen. Tijdens de eerste lesdag bekijken we het voedselsysteem vanuit verschillende – economische, sociale, ecologische en technologische – hoeken.
Het tweede artikel gaat over lesdag 2 en 3, de dagen ‘met de voeten in de modder’. We bezochten onder andere een varkensslachterij, Rotterzwam en het Netherlands Plant Eco-phenotyping Centre. Bij ngo Mensa Mensa spraken we met Carolien Martens (Nederlandse Hartstichting) en Bram Wits (oud-politiek assistent staatssecretaris Dijksma en oud-landbouwraad Ghana en Nigeria). Zij deelden hoe zij verandering teweeg brengen.
Wil je ook een Net Positive Leader worden? Meld je hier aan voor de volgende editie van de Academy. Dat kan tot en met maandag 6 mei 2024. Het programma van de Academy ziet er als volgt uit:
Hierboven vind je het derde – en laatste – artikel over de laatste twee lesdagen. We kookten met culinair ondernemer Nadia Zerouali en maakten onze visies concreet en praktisch. Cursisten blikken terug en vooruit: wat gaan ze doen met het geleerde?
Het eerste artikel ging over de Net Positive Young Academy, lesdag 1 en waarom young professionals meedoen. Tijdens de eerste lesdag bekijken we het voedselsysteem vanuit verschillende – economische, sociale, ecologische en technologische – hoeken.
Het tweede artikel gaat over lesdag 2 en 3, de dagen ‘met de voeten in de modder’. We bezochten onder andere een varkensslachterij, Rotterzwam en het Netherlands Plant Eco-phenotyping Centre. Bij ngo Mensa Mensa spraken we met Carolien Martens (Nederlandse Hartstichting) en Bram Wits (oud-politiek assistent staatssecretaris Dijksma en oud-landbouwraad Ghana en Nigeria). Zij deelden hoe zij verandering teweeg brengen.
Wil je ook een Net Positive Leader worden? Meld je hier aan voor de volgende editie van de Academy. Dat kan tot en met maandag 6 mei 2024. Het programma van de Academy ziet er als volgt uit:
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
“Vooruitgang is een kijkrichting”zegt ons aller Loesje….
Maar eens met Dick dat de betrokkenheid van een grote accountant meer concreetheid suggereert. Misleiding ligt dan op de loer.
Eens met Ruud dat het streven naar ons veel kan brengen
Het is goed om een anekdote bij het begrip 'Net Positive' te plaatsen. Het begrip is geïntroduceerd door Paul Polman, de man die Unilever duurzaam wilde maken (een project dat nogal verwaterd is inmiddels). Het resulteerde in een boek.
Net Positive pakt onder het grote bedrijfsleven, want als Polman (die goed kan rekenen) het zegt zal het waar zijn. Helaas, kunnen rekenen is nog geen verstand hebben van agronomie en biologie.
Net Positive (meer geven dan nemen) is net als circulaire landbouw een illusie (een nog verdergaande zelfs). De verliezen in de cirkel zijn zo groot dat ze in een wereld die is ingericht rond menselijke belangen een illusie is. Minder dan 50% verliezen in stikstof is al heel wat. Fosfaat terughalen via de inspanningen van bedrijven is volstrekt onmogelijk. Meer CO2 binden (dat is waartoe de netto positieve inspanning van Polman zich beperkt) is al even onmogelijk als je je realiseert dat we terugwillen naar de koolstof die extra is uitgestoten sinds de Industriële Revolutie. Die koolstof is bijgeplust met behulp van de productie van stikstof in de vorm van plantaardig materiaal. Waar willen we dat opslaan?
Kijk even naar dit plaatje en je ziet hoeveel PPM koolstof uit de atmosfeer terug in de aarde moet om op het niveau van 1950 (ik laat dus een heel stuk boskap pre-1950 zitten en ook nog eens de fossiele verbranding van kolen en vroege oliestook) uit te komen: we willen naar zo'n 300 en zitten op zo'n 420. En dan moet je ook nog snappen dat het hele systeem is gaan veranderen door (of naast?) die toevoeging.
Ik zat ooit naast een wereldberoemde agronoom en bioloog (ik bescherm zijn naam maar) toen hij tijdens een congres het boek Net Positive als cadeautje kreeg. Hij fluisterde me toe "I'm afraid I'm not going read such bullocks'.
Dat is niet om te zeggen dat het onzin is om naar meer circulariteit te streven, maar wel dat het wekken van valse verwachtingen misschien ook weer niet zo'n goed idee is.
Op Foodlog is dit onderwerp al bijna 15 jaar een strijd tussen enerzijds havikken als Hendrik J. Kaput ('als het niet kan, is het onzin') en anderzijds duiven als Ruud Hendriks ('maar het streven verandert wel je denken en doen'). Het is goed om het daar eens niet gepolariseerd over te hebben maar er ook heel nadrukkelijk bij te zeggen dat we maar liever geen fysieke wereld van flauwekul moesten laten ontstaan. Voor je het weet zit Net Positive nl. heel leugenachtig in de rapportage protocollen van de CSRD. De betrokkenheid van een accountinghuis verdient het om er heel duidelijk over te zijn.