Weleens een kippenren gezien?

Chalias, ik zal je in twee afleveringen op je wenken bedienen. In een uiterst scherp, op correcte redeneerlijnen op te bouwen argument.

Het is niet persoonlijk. Het gaat om het argument. Wie daarin kaatst kan hier de bal verwachten. Dit is een interactief nieuwsmedium, waarin ik de debatlijn steeds scherper bewaak om zin en onzin te kunnen uitfilteren voor het lezende publiek. Anders ontstaat mist. Die is er al zat over eten.

Dick, om het nog simpeler te stellen graag een reactie op mijn uitvoerige reactie. je komt er niet zo simpel mee weg om eerst grof uit te halen en dan te vragen naar een deskundige van buiten af. Er zijn hier reeds heel wat deskundigen die jou een lesje kunnen leren.

Een normale broiler moet in 42 dagen 1500 gram wegen met 3,6 kg voer. De volwaard moet in 56 dagen 1500 gram wegen met 4,4 kg voer. Daarom zijn ze 10 tot 20% voor de consument duurder.
Kijk nu eens naar de foto bij het begin van deze discussielijn. Daar zie je enorme volwaard kuikens van slechts 4 weken oud. Een normale vleeskip is op die leeftijd 3 tot 4 keer kleiner. Het volwaardkuiken maakt dus een explosieve groei door.
Dat heeft alles te maken met een afwijkende voedselconversie. Dat zorgt voor een overvloedige maar waterige weing smaak hebbende vleesaanwas.
Dat komt weer omdat door de supersnelle groei het vlees onvoldoende doorbloeding kent.
Waarom zou je zo'n dier geen plofkip mogen noemen.
Alleen om het simpele feit dat het dier er 14 dagen langer over doet om tot 1500 gram gewicht te komen en daar 0,8 kilogram meer voer voor nodig heeft? Een normale vleeskip doet er tussen de 16 en 20 weken (tussen de 112 en 140 dagen) over om 1500 gram te wegen en eet daarvoor bij mij ongeveer 15 tot 20 kilo voor. Kippen zijn echte voerverspillers in de omstandigheden waar ze bij mij opgroeien dus de feitelijk voedselopname kan wat lager liggen.
Het enige verschil tussen de plofkip en de volwaardplofkip is dat de volwaard inderdaad uit een andere al wat langer bestaande foklijn komt komt. Zie ook de reactie van Hans de Haan hierboven. Het bijzondere van deze foklijn die van oorsprong uit Frankrijk komt is de dwergfactor waardoor vooral de moederdieren kleiner zijn en minder voedsel opnemen. Daar kan je er dus meer van houden tegen lagere kosten in een kleinere ruimte. Arme dieren zal ik maar zeggen.
Ook uit deze lijn van dwergvorm bij de ouder dieren zijn weer lijnen gefokt die snel fikse dieren produceren die een weinig langzamer groeien. Dat zal dus wel de z.g. volwaardkip zijn. Uit die dwerggroeilijn wat de ouderdieren betreft heeft men in Frankrijk de Vedettte ontwikkeld dat is een kip die weer wat langzamer groeit. Deze vedettes zijn heel geschikt voor de produktie van de Label rouge kippen. Een kwaliteitekip!
Rest de vraag waarom men daar in Nederland niet voor gekozen heeft in plaats van die volwaardplofkip die volgens sommigen niet zo mag heten. Waarom niet, is me nog steeds niet duidelijk.
Misschien weet de dieren bescherming het. Die heeft immers zijn naam verbonden aan deze kip.
Op zich al erg vreemd omdat de dierenbescherming zich normaal bezighoudt met de leefomstandigheden van dieren. Hierna zie je de overwegingen van de dierenbescherming met daarop volgend mijn commentaar.
De dieren zijn van een langzamer groeiend en actiever ras dan de gangbare.
Ze krijgen 40 procent meer ruimte dan kuikens in de gangbare vleeskippenhouderij.
Ze hebben toegang tot een overdekte uitloop
Ze hebben niet of nauwelijks pootproblemen en borstblaren.
Ziektes als buikwaterzucht (vocht in de buikholte) doen zich niet voor.
Het percentage dieren dat voortijdig sterft is niet meer dan 1 procent.
De moederdieren worden niet op rantsoen gezet (bio-industrie wel), waardoor ze niet chronisch honger lijden.

Veel van hun overwegingen hebben uitsluitend betrekking hoe je dieren houdt.
Dat langzamer groeiend en actiever ras is slechts onder een vergrootglas waarneembaar zoals ik hierboven, hoop ik, duidelijk heb gemaakt.
Dat 40% meer ruimte is echt een vorm van cijferverlakkerij want hoeveel is 40% van een A4-tje, de ruimte die plofkippen krijgen? Geheel onbetekenend dus.
De ziekte buikwaterzucht doet zich niet voor. Ook weet zo'n voorbeeld van volksverlakkerij.
Buikwaterzucht doet zich namelijk bij alle vleesrassen voor zowel bij de klassieke als bij de moderne vleesrassen. Uit ervaring weet ik dat de ziekte zich pas ontwikkeld op latere leeftijd. Ik heb nu een favorolles hen, een klassiek Frans vleesras, van 8 jaar die de ziekte recent ontwikkeld heeft. Dat gebeurde ook bij de andere dieren. Dus als je de volwaardkip na 56 dagen slacht dan hebben ze de tijd niet om die ziekte te ontwikkelen. (Daarom worden de koeien in de UK ook eerder geslacht dan voorheen want dan doen de verschijnselen van BSE zich niet voor. Het vrijwaardt de consument echter niet van vlees van koeien die nog steeds verkeerd gevoerd worden).
Dus de dierenbescherming hanteert wederom een onzuiver argument. Het argument dat slechts 1% van de dieren voortijdig sterft is zeker in Nederland volstrekte onzin. Hier ligt dat percentage veel en veel hoger. Het heeft ook weer te maken hoe je de dieren houdt en niet welk ras het is. Inderdaad worden de moederdieren niet op rantsoen gezet om de simpele reden dat ze kleiner zijn zoals ik hierboven al uiteen zette. Maar doordat ze kleiner zijn worden veel meer in een kleiner ruimte gezet. Dat ze niet lijden is dus bepaald niet waar.
Dus waarom de dierenbescherming niet vecht voor beter leefomstandigheden van alle kippen, maar simpel één willekeurig ras heeft uitgekozen en dan moeten wij maar geloven dat het allemaal goed komt. Dat is is werkelijk volksverlakkerij en het niet berekend zijn op je taak van de eerste orde. Niet voor niets dat het voortdurend rommelt in de gelederen van de dierenbescherming.
Al met al heb ik het gevoel dat de volwaard kip maar beter gemeden kan worden tot de label rougekip ook hier geintroduceerd gaat worden.

Hans, ben blij dat jullie je laten zien. Jammer alleen dat we nu een illusie armer zijn over wie de Boerenkip liet verdwijnen ;-)

Btw, ik begrijp nu pas dat de Volwaard van dezelfde raslijn is als de biokip die de consument in de winkel treft. Dat was mij tot op heden ontgaan. Veel andere consumenten, zie het voorbeeld van Chalias hierboven, waarschijnlijk eveneens. Ik vind het toch een interessant punt, dat onmiddellijk een vervolgvraag opwerpt: waarom niet ook aan de consument duidelijk gemaakt waarom de Volwaard slechts 20% duurder hoeft te zijn dan een conventionele kip, cq. welke elementen van de prijsopbouw het verschil in eindprijs tussen een bio (2-4 duurder dan een 'gewone'kip) en een Volwaardkip bepalen én welke consequenties die hebben voor de kwaliteit van het vlees én het welzijn van de kip.

Een dergelijke open vorm van marketingcommunicatie zou - denk ik - de basis kunnen leggen voor een verdere opwaartse differentiatie én de Nederlandse pluimveehouderij (waarover Trouw gisteren nogal triest gestemd was) kunnen helpen de import van de weinig diervriendelijk gehouden Braziliaanse 'salsakip' tegen te gaan. Niet door importmaatregelen, maar omdat er zo een consument ontstaat die qua smaak en levenskwaliteit bewuster koopt. Daar winnen zowel de consument als de kip zelf bij. Bovendien zorgt het ervoor dat er minder kippen in Braziliaanse 'sweatshops' hoeven te verblijven. Zo bezien gaan zelfs onze economische belangen en die van de Braziliaanse kip gelijk op.

Is Volwaard gewoon Volwaard en daarmee basta? Nee, het legt de basis voor een concept waar jullie naar mijn mening veel meer mee kunnen en zouden moeten doen. Leg de consument weer uit wat kwaliteit is, hoe het tot stand komt en dat hij een looser is als hij dat niet snapt.
Hij is er klaar voor, want hij gaat inmiddels 4x met vakantie, het hele gezin belt mobiel en zijn vrouw heeft een Gucci-tas van 13 in een dozijn die toch een klein fortuin kost. Hij heeft alles al en is nu op zoek naar immateriële tekens van welvaart. Maar pas op, anders stopt hij het toch alsnog in zijn tuin met complete zitkamer ;-)

Dat zouden meer mensen moeten doen, een kijkje nemen bij een pluimveehouderij. Ik heb me in elk geval al opgegeven, met dank voor het aanbod.