In de categorie 'kijkje bij de boer' - daar moesten we maar eens mee beginnen - een kippenbuitenren:
- wat is het verschil tussen deze buitenren met het hok dat je misschien nog wel kent van iemand die zelf kippen houdt?
- waarom dat dakje?
- waarom dragen de mensen op de voorgrond beschermende kleding ook al staan ze gewoon buiten in het gras?
Hieronder nog twee foto's. Eentje zonder die storende lieden ervoor en eentje van de binnenkant van de ren.
PS: dit zijn slachtkuikens van een week of vier. Ze worden gehouden door Piet Verberne en straks vermarkt onder de naam Volwaard.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik zie dat er tussen Europa en Nederland weer flink wordt gesteggeld over het aantal kippen per m2 voor slachtkippen; de norm wordt gemeten in aantal kilo's dier. Hoe jonger het dier, hoe meer er dus zijn toegestaan per m2.
De kosten in relatie tot de te lage baten zijn volgens de pluimveehoudersvoorman de reden dat de ruimte-welzijnsnorm niet omhoog kan.
Het antwoord is helaas heel eenvoedig. Slachthybriden zijn alleen maar ontwikkeld om in 6 weken een produkt neer te zetten van ruim een kilo schoon aan de haak. ( Een z.g. volwaardkip mag 2 weken langer leven. Net lang genoeg om niet massaal door de poten te zakken en te sterven aan hartfalen) De weerbaarheid van de kip heeft hier het onderspit moeten delven. Vandaar dat die mensen allemaal beschermende kleding en schoeisel moeten dragen om de kans op besmetting van buitenaf zoveel mogelijk uit te sluiten. Voor leghybriden geldt ongeveer hetzelfde verhaal. Deze kippen zijn zo gecreeerd dat ze praktisch elke dag een ei kunnen leggen. Normale kippen die goed kunnen leggen leggen elke 2 dagen een ei. Duidelijk is dat ook hier een uitputtingsslag gaande is. Als de kippen die dat overleven na 18 maanden geslacht worden zijn ze totaal uitgewoond. Als je die kippen mee naar huis neemt en goed gaat verzorgen dan leven ze niet veel langer.
Ook deze kippen worden niet op weerbaarheid gefokt en zijn dus extra kwetsbaar voor de insleep van ziekten.
Kortom de bulkproduktie moet zo snel mogelijk Nederland uit. De produkten smaken naar niets en de risico's zijn te groot nu mmensen ook aan vogelpest kunnen sterven.
Chalias, dat is nou juist wat Verberne zo verbaast. Bij plofkippen gebeurt wat jij beschrijft. De pluimveehouder is blij zodra ze levend het erf verlaten omdat ze van de vraatzuchtproblemen door hun poten gaan. Dat dus liever buiten de poort.
Deze kip blijkt zelfs extreem sterke en onrendabele poten te hebben: minder vlees, meer lengte en meer kracht. Het zijn niet alleen kippen die langer mogen leven, maar ook kippen die nog veel langer kunnen leven. Het is me een raadsel waarom die eigenschap niet veel duidelijker en transparanter naar de markt is gebracht. Nou ja, raadsel: we willen met de consument niet over leven en dood commmuniceren - dat begrijp ik natuurlijk wel.
Ik heb de Volwaard-mensen verweten dat er niet veel nadrukkelijker over de gezondheidskant van de kip voor de kip zelf is gecommuniceerd. Het was voor mij een ontdekking dat de Volwaard juist ook als een kwaliteitsproduct is bedoeld en het dierenwelzijn dus niet alleen de toon moest bepalen. Het laatste ging gepaard met alle mogelijke kritiek, incl. van ondergetekende, zodat de kwaliteitspositionering totaal ondergesneeuwd raakte door de betrokkenheid van de Dierenbescherming. Dat is jammer, want Volwaard en DB zijn nu bij voorbaat in het defensief als ze hun eigen product uitleggen. Daar ben ik mede zelf debet aan. Ik blijf mijn kritiek van destijds op de naamgeving Boerenkip terecht vinden, maar wil wel aandacht voor de inhoudelijjke kant van het product Volwaard: kwaliteit X hoger dierenwelzijn X een acceptabele consumentenprijs. Die is onterecht uit beeld verdwenen. Daar had Volwaard adequater op kunnen reageren. Of ik. Ik ben de lulligste niet - dat heb ik destijds ook aangegeven in de Unilever-case (die zich nog altijd in zwijgen hullen)
Toch werd ook ik - niet de makkelijkste - vorige week door Wouter vdL al met de nodige scepsis beoordeeld. Reden voor mij om het juist wel op te pakken. Argumenten zijn er om op te pakken en goed te bekloppen om te kijken of ze houden. Hier ligt vlgs mij case genoeg.
Dick, een echt goede braadkip is na ongeveer 16 weken (de maranskip zelfs nog na 20 weken) mals en goed op smaak. (Ik fok ze zelf)
Nu stel jij dat een volwaard kip, voor die 2 weken langer leven, een geheel andere kip is dan de plofkip. Men heeft dus een, zo als jij stelt, onrendabele kip gecreerd, die toch praktisch dezelfde vleesaanwas en dezelfde afwezigheid van smaak moet hebben als de plofkip. Je maakt mij niet wijs dat je met een levensverlenging van 2 hele weken een smakelijke kip kan creeeren. Overigens duurt het creeren van een vleeshybride met de nodige patenten en bedrijven die zich daar op gaan toeleggen aanzienlijk langer dan het tempo waarin de volwaard kip in de markt is gezet. Lees de geschiedenis maar eens na over de bekende vlees-en leghybride foklijnen en de monopoliepositie die de weinige bedrijven innemen die deze lijnen aanhouden.Het is gewoon boerenbedrog waar de dierenbescherming alleen maar is ingetrapt omdat die kippen 2 weken langer mogen leven en dus ook iets meer leefruimte krijgen.
Chalias, hier schiet mijn kennis te kort. Ik zou nu iets kunnen brabbelen over het feit dat het project teruggaat tot 1999 en dat de Volwaardkloon - als ik het goed heb begrepen - sinds 2003 vanaf de tekentafel in ontwikkeling is. Eea obv een klein type Franse kip en een forser ras (voor de haan).
Als ze willen, laat ik die zaken graag aan de mensen van Volwaard en de DB.
Wat ik geproefd heb, was overigens uitstekend (geen slappe of droge hap, maar juist een smaakgevend klein laagje vet onder de huid). Maar laten we vooral afwachten wat culinaire wijsneuzen in september - als er een blinde proeverij is - daarover weten te melden.