1 min
'Natuurlijke geur- of smaakstoffen' zijn beter, denk jij waarschijnlijk ook. Wat voor stofjes zijn dat en waarom zitten ze in ons voedsel? NPR zocht het uit.
Veel mensen denken dat natuurlijk vanzelfsprekend gezond is, ook al is de giftigheid van slangen, paddenstoelen en sommige bessen algemeen bekend. Die verwachting van gezondheid is dan ook de reden dat fabrikanten graag 'natuurlijke kleurstoffen' in hun voedsel stoppen. Dat 'natuurlijk' is een nogal breed begrip. De Amerikaanse Food and Drug Administration definieert het als “oliën, harsen en andere extracten, verkregen van natuurlijke bronnen als planten, vlees en vis.” Het zijn als het ware volledig verwerkte en ingedikte extracten van onderdelen van iets dat ooit een vers product was. Dergelijke extracten voegen smaak toe, geen voedingswaarde.
Een voorbeeld is een ingedikte bouillon van garnalenschillen. Levensmiddelentechnologen isoleren er precies de smaakjes uit die ze nodig hebben om een product een 'natuurlijke' smaak te geven. Die elementen worden vervolgens gebruikt en slim samengesteld om bijvoorbeeld een surimi-staafje de gewenste krabsmaak te geven. Net zoiets geldt voor sinaasappelsmaak die aangevuld wordt met andere smaakstoffen die geëxtraheerd zijn uit een ander natuurlijk product. Zo kan een snoepje of drankje met natuurlijke sinaasappel-smaakstof ook elementen van gras en berk bevatten.
Alle experts die NPR sprak zien geen wezenlijk verschil tussen zulke natuurlijke toevoegingen en hun synthetisch vervaardigde tegenhangers. Het natuurlijke product wordt uit elkaar gehaald tot een 'natuurlijke kleur of smaakstof' op nogal vergevorderd elementair niveau. Het chemische product vliegt het proces als het ware van de andere kant aan en wordt geconstrueerd tot een nagenoeg identiek product. Omdat ze niet wezenlijk van elkaar verschillen op chemisch niveau vinden de experts beide producttypen even gezond. Het publiek denkt daar heel anders over, terwijl Harvard al eens had laten zien dat er op scheikundig niveau amper verschil is.
Dit artikel afdrukken
Een voorbeeld is een ingedikte bouillon van garnalenschillen. Levensmiddelentechnologen isoleren er precies de smaakjes uit die ze nodig hebben om een product een 'natuurlijke' smaak te geven. Die elementen worden vervolgens gebruikt en slim samengesteld om bijvoorbeeld een surimi-staafje de gewenste krabsmaak te geven. Net zoiets geldt voor sinaasappelsmaak die aangevuld wordt met andere smaakstoffen die geëxtraheerd zijn uit een ander natuurlijk product. Zo kan een snoepje of drankje met natuurlijke sinaasappel-smaakstof ook elementen van gras en berk bevatten.
Alle experts die NPR sprak zien geen wezenlijk verschil tussen zulke natuurlijke toevoegingen en hun synthetisch vervaardigde tegenhangers. Het natuurlijke product wordt uit elkaar gehaald tot een 'natuurlijke kleur of smaakstof' op nogal vergevorderd elementair niveau. Het chemische product vliegt het proces als het ware van de andere kant aan en wordt geconstrueerd tot een nagenoeg identiek product. Omdat ze niet wezenlijk van elkaar verschillen op chemisch niveau vinden de experts beide producttypen even gezond. Het publiek denkt daar heel anders over, terwijl Harvard al eens had laten zien dat er op scheikundig niveau amper verschil is.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#36 Dennis,
Omdat ik een gepersonaliseerde bonuskaart heb krijg ik van AH ook persoonlijke bonusaanbiedingen. Als gevolg daarvan heb ik het afgelopen jaar in ieder geval 3 nieuwe soorten graanproducten uit de range "AH biologische granen" gekocht. Zonder die persoonlijke bonusaanbiedingen had ik dat vermoedelijk niet gedaan.
Ik kies er zelf bewust voor om me te laten informeren over nieuwe producten, maar ik bepaal dan uiteraard zelf in hoeverre ik die dan ga kopen.
Tuurlijk Dennis, de omgeving van in dit geval de supermarkt speelt ook een grote rol, je wordt op elke hoek van de laantjes wel verleid tot het kopen van snoeperijen. Het is je eigen wil die sterk genoeg moet zijn om er niet door verleid te raken. Maar dan nog is het slechts aanbod van die omgeving die zegt "kijk eens wat lekker, koop mij!" en geen bepaling. Er staat bijv geen bord in de supermarkt dat je de winkel niet uitkomt als je geen zak kruidnoten koopt. Ze bieden aan, verplichten je tot niks, alleen met spaaracties, als je perse die plaatjes wilt sparen je dan 2 van een artikel moet nemen omdat je ze bij 1 niet krijgt. Maar dan nog heb je de keus het wel of niet te kopen. Pas als er nog maar 1 supermarkt is en ze alleen maar keus hebben tussen aardappels, brood, sla, bloemkool, schouderkarbonades en riblappen bepaalt de supermarkt wat je kan en mag kopen, dan is er nauwelijks keus.
Zolang er meer dan voldoende keus is bepalen zij alleen maar wat er in de schappen ligt en bieden ze het aan en daar mogen wij uit kiezen, hebben ze niet wat je wilt, dan ga je naar een ander die het wel heeft ipv perse dat merk kopen die je eigenlijk niet lekker vindt.
Ik zie dus enorme verschillen tussen bepalen en aanbieden.
Dat voorbeeld van die klantenkaart gaat bij mij niet op. Ik heb wel een bonuskaart, maar staat niet geregistreerd bij AH, dus helaas geen persoonlijke aanbiedingen voor mij, maar gelukkig daarom ook geen gezeik aan mijn kop(mailbox) van de AH als "beste mevrouw spijkers, nu voor u..........". Dat bepaal ik zelf wel in de winkel.
Zo lever ik ook geen airmiles bij ze in, omdat ze dan mijn postcode willen weten, gaat ze niet aan. Ja, ik kan een valse opgeven, maar dat vind ik ook weer zo lullig voor degeen die toevallig die postcode heeft en helemaal nooit bij AH komt.
Sytske, Astrid,
Uiteraard ben je zelf degene die spullen in de winkelwagen legt en ze afrekent. Maar vraag je eens af hoe bewust het proces van keuzevorming eigenlijk is. De boeken van bijvoorbeeld Dick Swaab geven een leuke inkijkje op dit gebied. Het wordt hoe langer hoe meer duidelijk dat bewustzijn eigenlijk achterloopt op allerlei onbewuste processen die het echte werk doen. Het bewustzijn loopt in feite continu achter de feiten aan. Hoe bewust is een bewuste keuze dan?
Waar ik dan ook op doel, is een meer indirecte vorm van het beïnvloeden van jouw (en mijn) keuzes en smaakvoorkeur, via een soort tweetrapsraket.
Een stelling ter illustratie. Stel dat je met regelmaat bij dezelfde supermarkt je boodschappen doet en je daarbij je klantenkaart gebruikt (het voorbeeld werkt ook zonder zo'n kaart, maar dan wat ingewikkelder). Op een dag besluit die supermarkt om de winkel enigzins anders in te richten en worden er een stuk of 100 nieuwe producten opgenomen in het assortiment. Ik denk (en Jan Peter kan dat wellicht bevestigen) dat die supermarkt op basis van jouw aankoopgedrag met behoorlijk grote zekerheid kan voorspellen welk van die 100 nieuwe artikelen jij gaat uitproberen, en vermoedelijk ook welke je daarna vaker zult kopen.
Dat leidt tot een interessante vraag, want als bovenstaande stelling waar is, maak je die keuze om een paar van die producten uit te proberen dan werkelijk zelf? Als die supermarkt met grote zekerheid weet wat jouw keuze zal worden, kunnen ze immers ook die keuze sturen. En als zo'n nieuw product een nieuwe smaak introduceert, kunnen ze (op een heel indirecte wijze) daarmee ook sturen in jouw smaakvoorkeur.
Het is intrigerend om na te denken over wat dit op langere termijn en grote schaal betekent voor een individu en voor een gemeenschap.
#30
cc: #32 , #33 en #34
Ja, Pieter, maar die constatering is wel heel algemeen..
Met hetzelfde recht kan ik zeggen: "...wordt bepaald door je aanwezigheid op aarde."
Ik denk dat inprenting van voorkeuren en het anticiperen op veranderingen iets fijner ge-tuned verloopt, en daar getuigt afwijkend koop- en eetgewoonte en gedrag in het algemeen van.
Ik vrees dat Camus en Sartre niet meer op de boekenlijsten van vwo-Frans staan (*), maar de verantwoordelijkheid voor keuze die in het existentialisme 'wezensonderdeel' van menselijk handelen is, valt niet te excuseren tegen uitsluitend invloed van buitenaf, ook al hou je een paar procent achter de rug.
Het feit dat een mens 'altijd' in staat geacht mag worden tot een vrije keuze, maakt hem/haar (en wat ertussen ligt, anders ben ik anno 2017 gender-sexist...) tot vrij mens.
(Een Franstalige uitgave van Asterix mag ook al..)
#32 Dennis,
Geen idee, dat zal diverse oorzaken hebben. Wat mij eerder goed geholpen heeft is mindful eten. Echt goed proeven wat ik eet/drink. Bij nieuwe producten/gerechten doe ik dit nog steeds.
Hoewel de omgeving verantwoordelijk is voor wat ik wel of niet KAN kopen beslis ik uiteraard zelf wat ik dan wel of niet koop. Bij Jumbo (dat is de supermarkt hier in de buurt) zijn er diverse gangpaden die ik niet of nauwelijks bezoek.