Een film over het leven in een notendop. Flora is eigenaar van het restaurant Arturo al Portico, waar ze als gastvrouw de mensen verwelkomt, ze naar hun plaats brengt en verzorgt. De gasten zijn divers: jong, oud, vaste klanten, vakantiegangers, familieleden,getrouwd of vrijgezel.

La Cena geeft een heerlijke inkijk in het leven van een gastheer/vrouw in functie. Daar zijn er niet zoveel van. Mooi zijn de momenten dat er wordt ingezoomd op tafel en je als en luistervink kan horen wat er zoal besproken wordt aan tafel. Het gehele leven komt voorbij.

Dat gegeven is een recept voor succes in de zetting van een Italiaans restaurant in Italië, waar de mensen toch al wat meer passie tonen in hun leven en hun spraak. Mijn vrouw en ik kregen spontaan heimwee naar Italië. Het kabbelt zo de gehele film voort. De duur van de film 122 minuten zal voor de gewone kijker wellicht wat te lang zijn maar voor antropologen, gastheren,vakmensen is dit een feest van herkenning. Mooi gefilmd, klein gehouden met zeer herkenbare scenes.

Dit artikel afdrukken