image Zojuist is een nieuw onderzoeksrapport verschenen van Which - de Engelse Consumentenbond - waarvoor graan-ontbijtproducten zijn onderzocht op basis van het rood/oranje/groen systeem dat de Europese bonden voorstaan. De resultaten zijn duidelijk: veel van die gezonde cereals met blije en blozende kinderen op de verpakking lijken regelrecht op ouderwets snoepen uit de suikerpot.
De producten werden getest op suiker-, vet- en zoutgehalte. Op het gebied van suiker zijn de resultaten niet mis te verstaan. Driekwart (76%) van de 275 onderzochte producten bevat teveel suiker. De koplopers bevatten maar liefst 55% suiker! Dat betekent dus dat je met iedere 50 gram 'gezonde granen' die je denk eten meer dan 25 gram pure suiker binnenkrijgt.

Op zout scoorde 19% van de producten significant te hoog. Ten aanzien van verzadigde vetten lag het percentage op 7%.

Opvallend is dat nogal wat huismerken hoog scoren op suikergehalte. De ergste mix-overtreders (én suiker, én vet én zout) zijn producten van Kellogg's en Quaker's.

Het rapport is downloaden - er staan de nodige Engelse huismerken in, maar tevens de consumentenmerken als Kellogg's, Quaker's en Nestlé die je in Nederlandse winkels kunt vinden.

Boeiende lectuur over misleidende producten waarvan er bijv. één als producttitel heeft 'be good to yourself - precise'. En natuurlijk wil moeder niet alleen de beste granen voor haar kinderen maar ook het beste product dat daarvan is gemaakt (het blijkt rood te scoren op suikers).

Nou ben ik benieuwd naar de volgende stap. Zouden er nu suikervervangers gebruikt gaan worden? Die komen nl. wel door de test heen én zijn wetenschappelijk omstreden. Onbeslisbaar dus en daarom veilig terrein. Ik ben graag expliciet waarom ik deze gemene opmerking in de staart plaats: met deze posting wil ik meteen de zin én grenzen ('onzin' vind ik te ver gaan) laten zien van de druk die je met dit systeem van onderzoek kunt uitoefenen.
Dit artikel afdrukken