Wat het leven op aarde echt opmerkelijk maakt, is zijn buitengewone diversiteit
De term biodiversiteit verscheen voor het eerst in een publicatie van de eminente entomoloog Edward Wilson in 1988. De term biodiversiteit is een samentrekking van twee woorden 'biologische' en 'diversiteit'. Zoals Brad Cardinale zegt, vertegenwoordigt biodiversiteit het ‘de verscheidenheid en variabiliteit van het leven, inclusief variatie binnen genen, soorten, functionele eigenschappen en fylogenie’.
Biodiversiteit is een hiërarchisch multidimensionaal concept. Traditioneel drukken we haar uit als het aantal soorten per oppervlakte-eenheid (soortenrijkdom). Het wordt echter beter weergegeven door soortenrijkdom en relatieve abundantie van soorten te integreren in een continuüm van maatregelen die het mogelijk maken om de gevoeligheid van diversiteitsdynamiek voor relatieve abundantie van soorten te kwantificeren (bijvoorbeeld Shannon en Simpson diversiteit). We gebruiken deze zogenaamde Hill-getallen om de diversiteit van verschillende ecosystemen te vergelijken of om de diversiteit van een gegeven ecosysteem in de loop van de tijd te volgen. Biodiversiteit kan worden gemeten over ruimtelijke schalen als het aantal unieke soorten binnen gemeenschappen (alfa-diversiteit), als het totale aantal unieke soorten tussen alle gemeenschappen in een landschap (gamma-diversiteit), of als het aantal verschillende gemeenschappen binnen een landschap (bèta-diversiteit).
Biodiversiteit in cijfers en niches
Het is opmerkelijk dat 1 m2 grasland tot wel 89 soorten planten kan bevatten en 1 ha tropisch regenwoud zelfs tot 942 plantensoorten. Cijfers voor bodemdiversiteit zijn nog veel hoger, met schattingen van meer dan 10.000 soorten micro-organismen in één gram grond. Hoe is het mogelijk dat zoveel soorten organismen samen bestaan in zo'n klein gebied?
Deze vraag heeft een langdurige zoektocht gemotiveerd om de samenleving van soorten te begrijpen. Moderne samenlevingstheorie geeft aan dat soorten kunnen samenleven vanwege nicheverschillen. Dat wil zeggen dat verschillende soorten worden beperkt door behoefte aan verschillende resources, aanwezigheid van natuurlijke vijanden of milieufactoren, die allemaal kunnen variëren in tijd en ruimte. Deze nicheverschillen resulteren in een sterkere negatieve impact van een soort op hun eigen groei (intraspecifieke concurrentie) dan op de groei van andere soorten (interspecifieke concurrentie), waardoor co-existentie wordt bevorderd. Maar kunnen er 942 niches zijn in 1 ha tropisch regenwoud of 10.000 in een gram grond? Deze vraag wordt nog steeds sterk bediscussieerd onder ecologen.
Verlies aan biodiversiteit en de impact ervan
Door mensen veroorzaakte verstoringen in bijvoorbeeld klimaat en landgebruik, versnelt de snelheid van soorten uitsterving op onze aarde. Biodiversiteitsexperts schatten dat ongeveer 30% van de soorten wereldwijd bedreigd of uitgestorven zijn sinds het jaar 1500. Veel soorten worden met uitsterven bedreigd door habitatvernietiging, klimaatverandering en overexploitatie.
Dit kan leiden tot verder verlies van soorten en het instorten van ecosystemen, wat op zijn beurt de menselijke gezondheid en het welzijn zal beïnvloeden, aangezien we afhankelijk zijn van ecosystemen voor essentiële diensten zoals voedsel, water en medicijnenEcologen zijn het er meer en meer over eens dat veranderingen in biodiversiteit niet alleen het gevolg zijn van veranderingen in het milieu, maar ook veranderingen in het milieu veroorzaakt. Het voortdurende verlies van biodiversiteit bedreigt de werking en stabiliteit van natuurlijke ecosystemen en beïnvloedt cruciale processen zoals de cyclus van voedingsstoffen, bestuiving en ziekteregulatie. Bovendien worden gemeenschappen met verminderde biodiversiteit minder bestendig en veerkrachtig onder veranderende omstandigheden. Dit kan leiden tot verder verlies van soorten en het instorten van ecosystemen, wat op zijn beurt de menselijke gezondheid en het welzijn zal beïnvloeden, aangezien we afhankelijk zijn van ecosystemen voor essentiële diensten zoals voedsel, water en medicijnen.
Dringende acties onontbeerlijk
Geconfronteerd met elkaar versterkende bedreigingen voor de biodiversiteit, is onmiddellijke actie onontbeerlijk om de natuurlijke diensten van de planeet te beschermen. Grootschalige inspanningen zijn vereist voor ecologisch herstel om de alarmerende trend van verlies aan biodiversiteit te keren, bijvoorbeeld door te denken in natuur gebaseerde oplossingen, over te schakelen naar natuurinclusieve landbouw en te bouwen aan herstel van ecosystemen.
Op natuur gebaseerde oplossingen maken gebruik van de inherente diensten van ecosystemen. Ze kunnen helpen mondiale uitdagingen zoals klimaatverandering en waterschaarste aan te pakken en tegelijkertijd de biodiversiteit behouden blijft. Natuurinclusieve landbouw benadrukt duurzame praktijken die niet alleen biodiversiteit behouden, maar ook verbeteren en erkent de symbiotische relatie tussen landbouwsystemen en het milieu. Tegelijkertijd proberen herstelinitiatieven nieuw leven te blazen in gedegradeerde ecosystemen om biodiversiteit te herstellen. Door gezamenlijk deze strategieën te omarmen, kunnen we een route uitstippelen naar een duurzamere toekomst, waarin de unieke biodiversiteit van de aarde intact blijft en haar welzijn en dat van haar bewoners wordt gewaarborgd.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
George en Yann, #29, de discussie over voedselproductie, de noodzaak, en de gevolgen er van is een wezenlijke, die iedereen raakt en waardoor er ook iedereen een mening over heeft of probeert te vormen. Maar hij is zo ingewikkeld geworden er vergt zoveel kennis van de processen die daarbij spelen.
Dan kan ik het misschien wel begrijpen de jullie het vermoeiend vinden om er hier, in het openbaar, met andere deskundigen, die wellicht andere invalshoeken hebben, over in discussie te gaan en doe je dat liever met betreffenden onderling, zoals jullie suggeren.
Maar dan gaan jullie voorbij aan de waarde die deze discussies hebben op dit platform. Punt een is dat de input vanuit allerlei zeer goed ingevoerde deskundigen komt of kan komen wat de discussie verbreed en punt twee is dat het zeer verhelderend werkt voor mensen zoals ik die niet zo ver ingevoerd zijn in de materie, maar toch graag er wat van af willen weten om een mening te vormen. Ik heb van foodlog meer geleerd dan van mijn hele opleiding (die was dan ook niet al te uitgebreid).
En last but not least, in het openbaar, uitwisselingen van gegevens uit onderzoek, interpretaties hiervan en hoe hiermee tot oplossingen gekomen kan worden is de enige manier om de polarisering tegen te gaan en verhalen die niet kloppen, niet deugen of niet werken, door te prikken.
Als heel de discussie buiten beeld gevoerd wordt en de geleerden komen dan met een kant en klare oplossing, dan weten jullie toch ook wel hoe het zal gaan met de uitvoerbaarheid en de medewerking van het veld, niet dan?
Amen Jopie!
Deze reactie heb ik een tijdje laten rusten, laten rijpen. Ik twijfelde of het verstandig is om deze te plaatsen, maar ik doe het toch.
Foodlog is een prachtig discussieplatform, waar over de jaren ontzettend veel kennis en ervaring bij elkaar gekomen is. Een unieke plek, waar deskundigen, mensen uit de praktijk en geïnteresseerden meningen en ideeën uitwisselen over uiteenlopende onderwerpen, wat over de jaren tot prachtige discussies geleid heeft.
Aan de andere kant (zie hieronder) constateer ik de laatste tijd een verharding. Buitenstaanders die hier hun reacties plaatsen zullen dat zelden als een warm bad ervaren. Er zijn teveel Statlers en Waldorfs die bijdrages/meningen/mensen afbranden. Misschien is dat soms terecht, en even vaak niet. Het gevolg is dat nieuwkomers te vaak afhaken of bang zijn zich uit te spreken.
Ik wil even bij deze draad blijven. George Kowalchuk - Yann Hautier slaat de spijker op zijn kop. Foodlog zou verhelderen en verbinden, maar dat is zeker niet af te leiden uit de primaire reacties. Verbinding is zeer zeker de intentie van Dick Veerman en de redactie, maar er lijkt zich een community/stam te vormen die daar duidelijk anders over denkt.
Onze stam weet hoe de wereld (en zeker de landbouw) in elkaar zit, een afwijkende mening wordt niet geproefd en bevraagd, maar in de meeste gevallen neergesabeld in een paar oneliners die alleen door geharnaste stamleden te begrijpen zijn. Daardoor ontwikkelt zich weinig tegengeluid.
Een poging om deze alomvattende kijk van de stam op de landbouw samen te vatten:
• de Nederlandse landbouw anno nu is de allerbeste van de hele wereld en is op dit moment beter dan die ooit geweest is. Dat geldt voor het landbouwsysteem als geheel, maar ook op aspecten als milieubelasting, vee dichtheid, energie intensiteit
• er zijn geen problemen met natuur, milieu, water, dierenwelzijn of biodiversiteit. Er zijn alleen foute (te lage) normen, foute meetmethodes, foute modellen, ongelijk speelveld en het grootste Kwaad van allen: de overheid met al die onwetende ambtenaren
• burgers die zich kritisch uitspreken over één van bovenstaande onderwerpen weten niets van landbouw zoals die door de stam gedefinieerd is
Ik chargeer hier bewust, er zijn nog steeds een voldoende bijdrages die het lezen van Foodlog de moeite waard blijven maken.
De redactie spant zich zeker in om openheid en inhoud voorop te stellen.
Tegelijk wil ik pleiten voor meer openheid, mildheid en nieuwsgierigheid in de reacties. Dat zoiets werkt laat deze draad óók zien. Na de eerste gestrekte benen is er na een uitgebreide en open reactie Mark Soetman een commentaar van George of Yann die laat zien dat de partijen veel dichter bij elkaar zitten dan ze aan hetbegin van deze draad dachten.
#32 Mark, " Daar is jullie kennis en denken van wezenlijk belang. Natuurinclusief is naast een vage term veelal de weg naar veel te veel areaal."
Dus 'land sharing vs land sparing': door natuurinclusief te gaan is meer land nodig voor dezelfde opbrengst, that's the problem. Een paardenbloem temidden van raaigras = opbrengstverlies.
'land sparing' is een argument wat je bij de ecomodernisten tegen komt: over ecomodernisme dit artikel: De ouderwetse ideologie van het ecomodernisme: Kruistocht tegen de Groene Kerk .
Het zal mij benieuwen wanneer het in de discussies nu eens echt over biodiversiteit zal gaan, als 'evenwaardige partner' tov landbouw en economie bijvoorbeeld.
In tegenstelling tot wat jij stelt 'het hoge discussieniveau', zie ik daar bij Fl geen vooruitgang in.
George Kowalchuk - Yann Hautier #29 fijn dat jullie reageren. Hoewel deze draad anders doet vermoeden, is juist het hoge discussieniveau van Foodlog de drijvende kracht gebleken in de afgelopen 15 jaar. Jullie bijdrage is vanuit biodiversiteit aanvullend en interessant (en in lijn met een eerdere bijdrage van Franciska de Vries ), maar niet buiten de denkkaders van FL.
Goed dat jullie het nuanceren, want ‘…. bijvoorbeeld door te denken in natuur gebaseerde oplossingen, over te schakelen naar natuurinclusieve landbouw…’ kan anders worden opgevat dan de aanvullende ‘…denken wij aan zaken als werken met de plant microbioom in plaats van ertegen; maatregelen die bijdragen aan nutriënt- en koolstofretentie in de bodem; hoe natuurlijke vijanden van plagen gebruikt kunnen worden in zowel de kas als daarbuiten.’
Kringlooplandbouw bestaat niet en zal nooit bestaan, wat niet wil zeggen dat de zoektocht naar minder gbm, lekken dichten en andere problemen het hoofd bieden, geen onderdeel moet zijn van de toekomst van landbouw. Daar is jullie kennis en denken van wezenlijk belang. Natuurinclusief is naast een vage term veelal de weg naar veel te veel areaal.