Functioneel pimpen of echt eten?

foto: Patrick Q

De zg. functional foods komen eraan. Voeding die verrijkt is met stoffen die we niet meer binnenkrijgen maar wel nodig hebben. Hoe kun je daar nou tegen zijn?
We voeden ons grotendeels met meelpulp die te weinig essentiële mineralen, vitaminen en beschermende stoffen (zoals anti-oxidanten) bevat. Omdat het gat tussen wat moet en de realiteit de aandacht van politiek en de media heeft, zijn de laatste maanden de berichten over 'gepimpte voeding' niet van de lucht.

Foliumzuur wordt toegevoegd aan brood, pasta en margarine (om de zg. neurale buisdefecten tegen te gaan). Niet alleen varkensvlees en melk, maar ook snoepjes worden verrijkt met Omega-3-vetzuren. Die Omega-3's zijn op dit moment het nieuwe toverwoord, want ze helpen tegen van alles (Alzheimer, ADHD, hart- en vaatziekten). Het is niet moeilijk hier een lange lijst van te maken ... waarin zelfs moedermelk voorkomt!

Kort geleden schreef ik er een kort tekstje over om te prikkelen. Ik voorspelde erin dat we in de toekomst niet beter gaan eten, maar dat we het eten-dat-we-eigenlijk-niet-zouden-moeten-eten gewoon met behulp van een stoot technologie beter gaan maken. Never change a successful recipe! (maar van binnen kun je er prima mee aan de slag). Denk dus aan Pringles met vitamine C en Bugles met extra mineralen. Rode hamburgers met een stoot gezonde betacaroteen. Pepsi met resveratrol (een stofje waar je ouder van wordt), Snickers met een basale reeks extra anti-oxidanten en …. nog veel meer. En natuurlijk aan de stoombakjes, zakjes en pakjes.

Is zo'n toekomst slecht?

Op het eerste oog helemaal niet. Je zorgt ervoor dat mensen weer binnenkrijgen wat ze grosso modo moeten eten. Ziektekosten blijven beheersbaar. Ongemerkt draai je het om: het gaat om gezondheidsbeheersing en niet om ziektekostenmanagement. Wellness in plaats van sickness

Groot voordeel van deze strategie is dat het publiek die producten al eet. Je hoeft dus geen moeite te doen om eetgewoonten te veranderen (dat kost een fortuin aan campagnes en een goudmijn aan tijd).
Geen ingewikkelde campagnes dus om mensen weer zelf te laten koken met, zoals in het geval van Jamie Oliver, een tegengesteld effect (of is dat - zoals ik elders suggereerde - heel slimme marketing?).

Toch ben ik bang dat we iets vergeten. Veel van die industrieel gemaakte functional foods zijn gebaseerd op synthetisch nagebouwde gezonde stoffen. Wat die straks voor effect gaan hebben, daar weten we niets van. Wetenschappelijk valt er bovendien weinig verstandigs over te zeggen.
Niet voor niets stelde begin deze maand een groep wetenschappers voor het publiek eens te laten delen in wat er allemaal gebeurd met ons eten en de omgeving waaraan we zonder dat wie daar dan ook maar iets over te zeggen heeft worden blootgesteld. Ijdele hoop, waarschijnlijk. Maar het signaal is duidelijk.

Wat de elite doet is duidelijk: die is allang weer aan het koken geslagen, ook al gaat het met vallen en opstaan :)