Afgelopen woensdag zat ik weer eens in de trein. Mijn oog viel op de onvermijdelijke Spits. Op de pagina’s over te dik zijn in Nederland. Maar liefst 14% van de jongens en 17% van de meisjes tussen de 5 en 14 jaar is te dik. Dat trekt een enorme wissel op de toekomst van deze kinderen en onze economie.
Fout boel dus, want het zou je eigen verantwoordelijkheid zijn. Zoiets als een keuze dus: je kiest er voor om te dik te worden.
Dat lijkt me nonsens. We beginnen met de kop boven een interview met Elly Kaldenberg , diëtiste en eetcoach. ‘ Te dik, Verantwoordelijkheid ligt bij jezelf’ . Duidelijke boodschap: te dik is gewoon eigen schuld, dikke bult.
Nog zo’n artikel: ‘ fruit verdwijnt uit lunch scholieren’. Niet vanwege de titel, maar vanwege het slot dat verwijst naar een onderzoek van TNS/Nipo in opdracht van AH: ‘ slechts 10% geeft aan gezond eten lekkerder te vinden dan ongezond.’

Dat raad je de koekoek. Nauwelijks een week eerder viel ik echt bijna van mijn stoel toen ik een Kids in balance-projectleider in het NOS-journaal hoorde verklaren dat ‘ het natuurlijk OK moet zijn, dat je af en toe wat lekkers eet, maar dat je toch wel zoveel mogelijk gezond moet eten’.

Je voelt meteen welke dwaze gedachte dit soort taal als normaal beeld oproept: ‘ gezond is niet lekker’. Wat gek toch, dat je het dan zo terugkrijgt als AH rapporteert.

Iedere marketeer zou zijn haren uit zijn hoofd rukken. Hoewel .... die van de chips-, snack- en frisdrankgiganten zaten waarschijnlijk schuddenbuikend in de trein! Hoe kun je nou iets wat je wilt verkopen, zo negatief laden!

Goed is vies en fout is lekker!

Volgens mij is dik zijn het gevolg van een complex van verschillende zaken:
- een kwestie van aanleg
- een gevolg van de manier waarop we leven (zittend, geen beweging, geen verbranding)
- een gevolg van slechte voeding (geraffineerd en geïndustrialiseerd)
- maar bovenal: een gevolg van de cultuur waarin we leven.

Als dat laatste waar is, is het dus niet zozeer ‘mijn’ probleem maar dat van de keuzen die we als collectief hebben gemaakt. Zo léven we nu eenmaal.
Natuurlijk kan ik daar als individu heel veel aan doen. Maar dan moet ik wel verdomd sterk zijn. Het is irreëel te denken dat de gemiddelde Europeaan dat is.

Al helemaal als de leidslieden van gezond eten zelf van de daken schreeuwen wat flagrant niet waar is: fout is veel lekkerder.

Wat moet je hier nou mee?
Dit artikel afdrukken