Culinaire film: Perfume - the story of a murderer

tijd:147 min

Op dit moment draait in de bioscopen de verfilming van Patrick Suskind's prachtig mooie Perfume (1985).

Geur en lekker eten horen bij elkaar als de zon en de zee. Bij ons thuis citeert Lucette regelmatig de woorden: " O, goden maak mij geheel tot neus", een uitspraak van Catullus in een van zijn door haar vertaalde gedichten (1985) in de ongekuisde versie.

Zo belangrijk is geur in ons leven.

Een andere uitspraak die je onder ons dak wel eens hoort, is: ’Mijn neus gaat te gast’, als we ergens iets lekkers, bijzonders ruiken. Je kent dat wel, zo'n moment dat je graag je neus achterna wilt lopen, zoals met de geur van vers brood, gebakken nootjes en gegrild kip.
Voor zover wij weten, komt de uitspraak uit Indonesië.

Geur is een ondergeschoven eetzintuig: we hebben het over smaak, zelden over geur. In deze film krijgt het de aandacht die het verdient. De tekst in de film is minimaal, de beelden laten zien laten in een prachtig opgebouwde spanningsboog zien hoe wezenlijk geur is in het leven van Jean Baptiste Grenouille (Ben Wirshaw). Dustin Hofman is Giuseppe Baldini, de leermeester van de naar kennis hongerende geurmaker Jean Baptiste.

Regisseur Tom Tyker (1965) maakt geur tastbaar. Het is een knap staaltje van fimwerk als je ervoor kunt zorgen dat ik niet meer de bioscoop zat, maar opging in de geur van de filmbeelden zelf.

Voor hen die niet het boek gelezen hebben in het kort de verhaallijn.

Jean-Baptiste wordt geboren in de 18e eeuw op een hoop oud vuil tijdens de markt. Zijn moeder baart haar zoon tijdens de markt op een hoop rotte vissen, hij is al opgegeven voor hij een kans van leven heeft. Het kleine mannetje overleeft en gaat van pleeggezin naar pleeggezin alwaar ze hem uitbuiten en als werkkracht inzetten. Hij heeft intussen ontdekt dat hij een bijzonder gave heeft. Hij is in staat geuren van allerlei materialen op te slaan en te herkennen op afstand. Hij raakt geobsedeerd door de geur van jonge vrouwen en wil die geur beheersbaar maken voor zichzelf.



Voor hij het weet heeft hij het eerste slachtofer gemaakt en vermoordt hij een meisje om de geur te bezitten. In de tussentijd leert hij technieken om geur te concentreren en te behouden. Hij begint zijn zoektocht naar het perfecte parfum. Om het te maken moet hij dertien vrouwen doden. Dta ziet hij niet als wreedheid, maar als materiaalverzameling voor zijn doel. Dat anderen hier anders over denken zal duidelijk zijn. Een man hunt wordt opgezet, en terwijl hij de laatste essence in een flesje giet wordt hij gepakt. Het vervolg hierop verklap ik maar niet. Deze film moet je gewoon zien.

Inmiddels is de film ook al in de prijzen gevallen