1 min
Onder de titel 'Vleesch', maakte Wim T. Schippers in 1967 een kort filmverslag van het slachten van een koe. Heel zakelijk, hoewel Schippers niets van vlees moest hebben.Het onderwerp werd door de VPRO. geweigerd voor het programma Hoepla. Op de VPRO-site legt Schippers uit waarom de uitzending werd tegengehouden. Naar het schijnt raakte de toenmalige VPRO-redactie collectief misselijk van het zien van het filmpje. Ook toen al wilden we niet de dood, maar wel het vlees.
Het filmpje werd weer boven water gehaald door de VPRO. Het is een vroeg antivlees-document. Niettemin vond de directeur van het abattoir waar Schippers filmde het een uitstekende film. Het drama van het doden en verwerken werd niet aangezet met muziek of andere effecten. Slechts het tonen van het echte proces was toen voor Schippers kennelijk voldoende om zijn antivlees-gevoelens te uiten.
Bevat het voor kinderen en volwassenen van vandaag schokkende beelden?
Let op: de koeien in het filmpje hebben nog horens. Die gaan er tegenwoordig al ver voor de slacht af.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Sterker nog, ik denk wel eens dat die koeien gezegend zijn. Wij mensen weten dat we gaan sterven. Ik meen dat de meerderheid van de mensen in ons land aan hartfalen of kanker zal sterven. Hartfalen is in feite stikken (zoek de term asphyxie maar eens op) en kanker is wegkwijnen. Hoeveel "humaner" zou het zijn als wij zo goed als niets over de dood die ons te wachten staat wisten en dan ineens: Einde.
Iedereen die huivert over slachten mag zich wel eens gaan realiseren dat de dood onvermijdelijk is.
Het tweede karakter bestaat uit 2 stukken, waarvan het linker koe is en het rechter de betekenis variatie/soorten geeft. Een andere combinatie met dit karakter is jinbutsu (Japanse uitspraak) en dat betekent 'mens'.
Als je dongwu (Jap. dobutsu) vertaalt als 'bewegend ding', dan is 'jinbutsu' waarschijnlijk 'op twee benen lopend ding'. Tot dusver de lesjes Sino-Japanse etymologie. :-)
Ja, het Chinese woord voor dier is 动物, dongwu, 'bewegend ding'. Maar of dit dan ook betekent dat Chinezen in het diepst van hun wezen anders kijken naar een dier? Een computer heet, letterlijk vertaald, 'electrische hersenen'. Zouden ze er dan anders mee omgaan?
Het schijnt dat het chinese woord voor dier letterlijk vertaald " ding dat beweegt" is. Terwijl de op latijn gebouwde talen het hebben over "animalus" wat het dier ook een geest toekent.
De wijze waarop je naar het dier plaatst zit dan dus heel erg diep.
Als ik kijk naar het filmpje van Schippers zie ik niks schokkends. En dat ligt vooral aan het feit dat ik accepteer dat een dier wordt gedood voor ons eten. Ik zou niet weten hoe de dieren humaer aan hun eind kunnen komen dan dat hier te zien is. De rust en individuele aandacht vind ik opmerkelijk.
Totaal anders dan de beelden uit Our Daily Bread, waar de schutter geen contact maakt met het dier, en alles in gemechaniseerde vorm plaats vindt.
Aandacht en contact zijn voor mij dus belangrijke criteria om te beoordelen of ik de slacht gepast vind of niet.
En ja ... iedere vleeseter mag dit zien. It's part of the deal.
Geen fijne beelden, niet de film van Schippers en al helemaal de Australische beelden niet! Er is wel een groot verschil in behandeling van de dieren: de koeien worden behandeld als dieren (niet gesleept aan hun poten) en het schieten gebeurt zo te zien zo goed als dat mogelijk is. De schapen in het andere filmpje worden zonder enig respect als dode objecten behandeld, alsof het zakken aardappelen waren.
Wat Ailko's vraag betreft: waarom zou iedere vleeseter dit niet eens in zijn/haar leven dit moeten zien? Maar volgens mij heb ik die vraag hier wel eens eerder gesteld ...