Alle eiwitten zijn eiwitten, maar sommige eiwitten doen meer voor een mens dan andere. Plantaardige eiwitten blijken volgens een nieuwe methode om de kwaliteit van eiwit te meten minder goed te scoren dan zuiveleiwitten.
De FAO organiseerde in 2011 de "2011 FAO Expert Consultation on Protein Quality Evaluation in Human Nutrition". Een van de meest opvallende resultaten uit het recent gepubliceerde eindrapport is de aanbeveling om over te stappen op een nieuwe methode om de kwaliteit van eiwitten in voedsel te meten.
Eiwitten uit volle melkpoeder blijken aanmerkelijk beter te scoren dan plantaardige eiwitten, meldt AFN. De nieuwe methode, Digestible Indispensible Amino Acid Score (DIAAS), noteerde voor volle melkpoeder een score van 69 voor babies, 122 voor kinderen en 143 voor oudere kinderen, adolescenten en volwassenen. De DIAAS-score voor een mengsel van tarwe, erwten en volle melkpoeder was respectievelijk 56, 68 en 82.
De sinds 1989 gebruikte methode, Protein Digestibility Corrected Amino Acid Score (PDCAAS), blijkt aan vervanging toe. Nieuwe research laat zien dat een nieuwe kwaliteitsmeter nodig is, die vooral rekening houdt met de verteerbaarheid van aminozuren aan het einde van de dunne darm. "Bij de evaluatie van de eiwitkwaliteit in voedsel, moeten voedingseiwitten als individuele nutriënten behandeld worden en waar mogelijk zouden data voor verteerbare of 'bioavailable' aminozuren in voedingstabellen op basis van individuele aminozuren vermeld moeten worden", zo stelt het FAO rapport.
De zuivelindustrie is blij met de nieuwe methode. Zo wordt de groei van de Nederlandse melkproductie wordt in hoge mate verwerkt tot melkpoeder voor export naar o.m. het Verre Oosten. Onderwijl wordt Nederlanders gevraagd over te stappen op plantaardig eiwit. Wat weten we eigenlijk van eiwit om dat zo eenvoudig te adviseren?
Fotocredits: "Day 294/366 - Muscle Milk Light was on sale at the gym!", Newbirth35
Dit artikel afdrukken
Eiwitten uit volle melkpoeder blijken aanmerkelijk beter te scoren dan plantaardige eiwitten, meldt AFN. De nieuwe methode, Digestible Indispensible Amino Acid Score (DIAAS), noteerde voor volle melkpoeder een score van 69 voor babies, 122 voor kinderen en 143 voor oudere kinderen, adolescenten en volwassenen. De DIAAS-score voor een mengsel van tarwe, erwten en volle melkpoeder was respectievelijk 56, 68 en 82.
De sinds 1989 gebruikte methode, Protein Digestibility Corrected Amino Acid Score (PDCAAS), blijkt aan vervanging toe. Nieuwe research laat zien dat een nieuwe kwaliteitsmeter nodig is, die vooral rekening houdt met de verteerbaarheid van aminozuren aan het einde van de dunne darm. "Bij de evaluatie van de eiwitkwaliteit in voedsel, moeten voedingseiwitten als individuele nutriënten behandeld worden en waar mogelijk zouden data voor verteerbare of 'bioavailable' aminozuren in voedingstabellen op basis van individuele aminozuren vermeld moeten worden", zo stelt het FAO rapport.
De zuivelindustrie is blij met de nieuwe methode. Zo wordt de groei van de Nederlandse melkproductie wordt in hoge mate verwerkt tot melkpoeder voor export naar o.m. het Verre Oosten. Onderwijl wordt Nederlanders gevraagd over te stappen op plantaardig eiwit. Wat weten we eigenlijk van eiwit om dat zo eenvoudig te adviseren?
Fotocredits: "Day 294/366 - Muscle Milk Light was on sale at the gym!", Newbirth35
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Warempel, onze groene vrienden hebben hier ook niets tegen in te brengen blijkbaar, gezien het aantal reacties.
Willem,
Dit onderzoek zal wel meer gedetailleerde info geven dan het 'oude nieuws' wat mij allang bekend was.
Mijn 'groene vrienden' weten al 'tig jaren dat het ene eiwit niet gelijk is aan het andere.
Willem, Martijn Katan staat niet bekend om zijn rekkelijke standpunten inzake voedingsleer. Alleen wat bewezen is, vindt hij de moeite van het noemen waard. Het andere vindt hij het ontkennen waard. Katan zei me jaren geleden: "Mensen kunnen best zonder vlees, maar dan moeten moeten ze wel zorgvuldig letten op wat ze verder eten. Een simpeler oplossing is wel vlees, maar dan minder. Twee keer in de week een bescheiden stukje is gezond en scheelt onbetwistbaar voor het milieu."
Wellicht ook wel een wat simplistische uitspraak. Het ene plantaardige eiwit is de andere niet (zie:
http://en.wikipedia.org/wiki/PDCAAS). Bovendien kun je combi's maken. Eiwit uit granen combineren met die uit peulvruchten en je komt een eind richting kwaliteit van dierlijk eiwit (waarin overigens ook grote variatie w.b. 'kwaliteit').
We weten volgens mij helemaal niet wat een optimale eiwitkwaliteit is en dus ook niet welke aminozuursamenstelling het meest gezond is. Zeer interessant onderwerp maar we staan volgens mij aan het begin. Naast de bron, speelt ook nog mee 'de verwerking' en de 'matrix'. Verwerking -met name hitte-pasteurisatie- lijkt een niet al te gunstig effect te hebben op de kwaliteit. Enfin, ik hoor graag experts aan het woord.