Een rode kool op je stoep. Gratis uien ergens in de stad en gratis aardappelen op de Dam. Boeren proberen op allerlei manieren hun voorraden in de markt te zetten, liever dan ze als veevoer of zelfs afval te moeten dumpen. Het lijken sympathieke acties, maar het achterliggende probleem wordt er niet mee opgelost.
In het Noord-Hollands Dagblad staat het verhaal van rode-koolteler Jacob Gootjes. Zijn schuren liggen vol rode kolen, maar hij heeft geen afnemers. Gootjes zegt: ,,Het kwam eigenlijk zo maar in me op’’, zegt de teler. ,,Ik geef ze gewoon weg. Want voedsel weggooien is zonde.’’ Hij wilde een ’statement’ maken. Gootjes pakte vijfhonderd rode kolen in, en stopte er een briefje bij. ’Hierbij bied ik u deze rode kool aan. Waarom? Omdat de prijs dit jaar dramatisch laag is. Heeft u er iets voor over?’ Het banknummer volgt. En de hartelijke groeten. Van Jan Jacob Gootjes, rode koolteler uit Zuid-Schermer.
Waar het uiteindelijk om gaat, werd op Foodlog door Keimpe van der Heide helder beschreven in zijn artikel niet nog meer piepers op de dam. Ook in de laatste "It's food, stupid" avond in de Rode Hoed (23 april) staat dit thema centraal: komt er een Food Revolution?
De redactie van dit medium is blij met een oproep van Keimpe van der Heiden tot glocalisatie. Hoe moeilijk dat begrip ook mag zijn, met versimpelingen van de wereld kun je raar terecht komen.
Fotocredits: aangeleverde foto in het Noord-Hollands Dagblad
Dit artikel afdrukken
Waar het uiteindelijk om gaat, werd op Foodlog door Keimpe van der Heide helder beschreven in zijn artikel niet nog meer piepers op de dam. Ook in de laatste "It's food, stupid" avond in de Rode Hoed (23 april) staat dit thema centraal: komt er een Food Revolution?
De redactie van dit medium is blij met een oproep van Keimpe van der Heiden tot glocalisatie. Hoe moeilijk dat begrip ook mag zijn, met versimpelingen van de wereld kun je raar terecht komen.
Fotocredits: aangeleverde foto in het Noord-Hollands Dagblad
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Voedsel is iets eigen-aard-igs. Dick beweert steeds dat die markt zo moeilijk is omdat alle boeren (bijna) het zelfde produceren. Niet onwaar, maar naar mijn gevoel geeft dat de waarheid net niet helemaal weer.
Voedsel is een inelastisch goed volgens de theorie. Niet onwaar. Immers, als de prijs halveert gaan mensen niet twee keer zo veel eten. En omgekeerd, als voedsel schaars is en de prijzen verdubbelen moeten ze toch blijven eten. [Alleen brandstof is nog minder elastisch]
Maar dat is op sectorniveau. Op ondernemersniveau is er juist sprake van een heel hoge prijselasticiteit. Als een boer uien of aardappels of kool produceert is hij vrij om de prijs te vragen die hij wil. Alleen, als hij €0,01 per kg meer vraagt dan zijn buurman (mits vergelijkbaar product) dan verkoopt hij niets en de buurman alles.
Boeren pakken alles helemaal verkeerd aan, die dommerds. Dat is de kern van veel kritiek. Waarom komen ze niet op het idee om product te maken waar geen afnemer omheen kan?
Jan Robben heeft al enkele keren aangegeven dat telers al die discussies op Foodlog geneuzel vinden, omdat geen teler er zich in herkent.
telers leveren volop product waar geen afnemer omheen kan. Kijk maar in iedere supermarkt: nergens opntbreekt het schap met bioproduct. Nergens ontbreken de aardappels uit Malta.
[Let wel: Krispijn heeft ongelijk met zijn kritiek op de Malta's. Het zijn geen aardappels uit Malta, het zijn NIEUWE aardappels uit Malta. Een niche dus]
telers hebben zich dus onmisbaar gemaakt - op sectorniveau. Maar niet op ondenemersniveau. Toch blijven ze dom [vertaling van een ander onderdeel van de kritieken], ze moeten iets maken wat een andere teler niet kan maken.
Kortom, een product wat teler A wel kan maken en wat teler B niet kan maken. Is teler A nou zo slim of teler B nou zo dom?
Uiteraard zijn er ondernemersverschillen. Maar steeds geldt: ook bij onderscheidend product is de prijselasticiteit aanzienlijk. (= als je veel hogere prijzen dan de collega's ontvangt gaan die proberen in te halen)
Huib, ik koop van jou al sinds enkele jaren de rode kool, witte kool, koolraap, spitskool. Die zijn niet gratis. Waarom doe ik dat zou ik willen vragen aan de goegemeente. Het antwoord moet ik een iegelijk schuldig blijven! Of zou het een emotionele binding zijn met een antroposofische gedachtengang? En zou ik daarom kunnen behoren tot een selectief groepje van alternatievelingen?
Huib, je introduccert een scherpe gedachte: Als iedereen onderscheidend product gaat leveren is het probleem dan opgelost?
Ik ga daar eens over nadenken.
Huib, ik denk niet dat ik me herken in je korte samenvatting. Van Breukelen geef al aan waar niemand met voldoende gevoeligheid ten aanzien van menselijke waarden en relaties nog over na hoeft te denken.
Andere reacties op mijn bijdrage dan verwacht.
#2, Geachte heer van Breukelen,
ik teel voor jou al sinds enkele jaren de rode kool, witte kool, koolraap, spitskool. Die zijn niet gratis. Waarom doe ik dat zou ik willen vragen aan de goegemeente. Het antwoord moet ik een iegelijk schuldig blijven! Of zou het een emotionele binding zijn met een antroposofische gedachtengang? En zou ik daarom kunnen behoren tot een selectief groepje van alternatievelingen?
Let wel, ik sta achter de teeltmethoden die ik gebruik. En ik hoop dat consumenten het product waarderen, kwalitatief met name. Maar is het een product waar consumenten niet omheen kunnen? Ik zou het niet weten.
Wat ik NIET wilde aangeven met mijn reactie:
dat onderscheidend product/goede marketing/relaties tussen consumenten en producenten zinloos is.
Wel dat oplossingsrichtingen voor- en nadelen hebben. Dick gaf in een vorige draad aan dat veel jonge boeren graag doorgaan op het oude pad: groeien, groeien, groeien. En weinigen op het pad van onderscheidend product. Ik ben het met Dick helemaal eens.
Wat ik met name wilde aangeven is dit: productie van onderscheidend product heeft zijn beperkingen.
De prijs is hoger, maar is het prijsverschil groot genoeg om de hogere kostprijs te compenseren? Als ik geregeld met trekker en wagen naar het land moet rijden om 5 kistjes koolraap te oogsten, dan kan de prijs wel goed zijn, maar toch: het feit dat rode koolteler Jacob Gootjes €nul per kg ontvangt, betekent niet dat onderscheidend product zo maar een grote toevoeging is *
[Bij productie van 4 sterren-vlees is de vraag: kunnen alle delen tot waarde gebracht worden] Krispijn vd Dries teelde bio-aardappelen waar een (Duitse) afnemer zei dat hij ze zou afnemen. De vraag is dus: van dat onderscheidend product, kan ik dat allemaal verwaarden - of moet een deel afgezet als bulk?
Let wel: ik zal nimmer zeggen dat consumenten de schuldige zijn dat boeren hun product niet kwijtraken. Ik word altijd verlegen als mensen als van Breukelen zeggen dat ze mijn product afnemen.
* Niemand zegt dat hier. Toch kan het niet anders zijn dan dat bijv kastelers matig enthousiast zijn over alle goede adviezen van FL.