Vanaf afgelopen vrijdag is ons land een adviesorgaan rijker: de Ecologische Autoriteit. Vanaf maandag 19 september gaat de Autoriteit aan de slag. Tot 1 november is oud-lokaal CDA-politica en burgemeester Marja van der Tas tijdelijk voorzitter van de Autoriteit. Die is door minister Van der Wal ingesteld om een laatste woord te hebben om plannen goed of af te keuren die in de provincies gemaakt worden ter uitvoering van het in Den Haag slechts op hoofdlijnen bepaalde stikstofbeleid.
Via de NOS liet Van der Tas boeren al meteen weten dat ze met een strenge club te maken gaan krijgen. "Ik denk dat we met elkaar voldoende kennis hebben om te zien dat stikstof absoluut een grote drukfactor is op onze natuur." Pikant, want juist die stelling ligt wetenschappelijk onder vuur. Mogelijk hebben in het complex van factoren dat boomsterfte en de ontwikkeling van eenzijdige natuur veroorzaakt, klimaateffecten (warmte en droogte), lage grondwaterstanden en waterwinning een groot en misschien wel het grootste aandeel. Dat geluid lieten afgelopen zomer verschillende experts in verschillende toonzettingen horen.
Het kabinet wil biodiverse natuur, schoon water en een gezondere bodem. Om dat te realiseren, moeten de provincies plannen maken voor het landelijk gebied. De ministerraad heeft op 9 september besloten een onafhankelijke ecologische autoriteit in te stellen om de inhoud en onderbouwing van deze plannen te beoordelen. De Ecologische Autoriteit wordt ondergebracht bij de Commissie Milieueffectrapportage (Commissie m.e.r). Ze zal met deskundigen uit kennisinstellingen en rijksinstituten en bureaus op het gebied van ecologie beoordelen of de juiste ecologische informatie gebruikt wordt bij de onderbouwing van plannen, zoals natuurdoelanalyses en gebiedsprogramma’s, die onderdeel zijn van het Nationaal Programma Landelijk Gebied. In een latere fase kan de Ecologische Autoriteit ook gevraagd en ongevraagd advies geven over wetenschappelijke inzichten voor besluitvorming over brede ecologische vraagstukken.
Dat schrijft de Commissie m.e.r. In haar brieven aan de Kamer schrijft de voor de uitvoering van het stikstofbeleid verantwoordelijke minister Van der Wal te verwachten dat de Autoriteit 'gezaghebbende uitspraken' kan doen in antwoord op 'de breed gevoelde behoefte' aan het staken van conflicterende interpretaties van wat goed is voor de Nederlandse natuur en biodiversiteit.
Nog nét geen wet
Uit de instellingsbrief blijkt dat de autoriteit minder bindende uitspraken doet dan bijvoorbeeld de Autoriteit Consument en Markt die tevens een handhavende functie heeft. De Ecologische Autoriteit moet uitspraken doen die het de politiek en regering mogelijk maken om te zeggen dat een commissie van wijzen een waarheidsgetrouwe uitspraak heeft gedaan en neemt die dan over zonder er zelf verantwoordelijkheid voor te hoeven nemen. Dat moet de blokkade en verwarring over wat waar en goed is om te doen in het nu al jaren slepende stikstofprobleem én het zich aandienende waterkwaliteitsprobleem oplossen. Al is het oordeel van de autoriteit nog net geen wet, het moet wel als onbetwijfelbaar worden beschouwd.
Geloofwaardigheid in gevaar
De gedachte dat stikstof de belangrijkste boosdoener is en inzetten op alle mogelijke moeite om de emissies terug te dringen, brengt experts en wetenschappers in de gevarenzone. Het heeft er alle schijn van dat zonder gelijktijdige zeer ingrijpende maatregelen op het gebied van grondwaterstand, waterwinning en klimaatbeheer stikstofmaatregelen een beperkt en misschien zelfs geen effect zullen sorteren. Welke Autoriteit die zichzelf serieus neemt durft het risico te nemen wetenschap en expertise zo op de spits te drijven en mogelijk hard te laten vallen?
Bescheiden 'steunpunt'
Het was verstandiger geweest als de Ecologische Autoriteit zou zijn ingericht als een bescheiden maar met alle beschikbare expertise ingericht 'steunpunt'. Dat had binnen alle beperkingen de best mogelijke adviezen kunnen geven, maar de feilbare verantwoordelijkheid nadrukkelijk kunnen leggen bij de lokale politiek. Het zou hebben getuigd van realisme zonder een onfeilbaar oordeel te eisen zoals het gepolariseerde Den Haag dat wil om de vrede te bewaren. Het beste beleid is voorlopig gebaseerd op best guesses waar iedereen in alle weer verbindende onzekerheid mee kan leven. Maar het kabinet kiest anders. Het creëert de illusie van zekerheid. Dat is gevaarlijk en vol risico's voor het vertrouwen in wetenschap, experts én de politiek. Jammer, want het vertrouwen in de bruikbaarheid van de wetenschappelijke modellen voor specifieke gevallen rond dit dossier was al laag.
Dit artikel afdrukken
Het kabinet wil biodiverse natuur, schoon water en een gezondere bodem. Om dat te realiseren, moeten de provincies plannen maken voor het landelijk gebied. De ministerraad heeft op 9 september besloten een onafhankelijke ecologische autoriteit in te stellen om de inhoud en onderbouwing van deze plannen te beoordelen. De Ecologische Autoriteit wordt ondergebracht bij de Commissie Milieueffectrapportage (Commissie m.e.r). Ze zal met deskundigen uit kennisinstellingen en rijksinstituten en bureaus op het gebied van ecologie beoordelen of de juiste ecologische informatie gebruikt wordt bij de onderbouwing van plannen, zoals natuurdoelanalyses en gebiedsprogramma’s, die onderdeel zijn van het Nationaal Programma Landelijk Gebied. In een latere fase kan de Ecologische Autoriteit ook gevraagd en ongevraagd advies geven over wetenschappelijke inzichten voor besluitvorming over brede ecologische vraagstukken.
Dat schrijft de Commissie m.e.r. In haar brieven aan de Kamer schrijft de voor de uitvoering van het stikstofbeleid verantwoordelijke minister Van der Wal te verwachten dat de Autoriteit 'gezaghebbende uitspraken' kan doen in antwoord op 'de breed gevoelde behoefte' aan het staken van conflicterende interpretaties van wat goed is voor de Nederlandse natuur en biodiversiteit.
Al is het oordeel van de Autoriteit nog net geen wet, het moet wel als onbetwijfelbaar worden beschouwdDe Autoriteit bestaat uit een voorzitter en maximaal veertien plaatsvervangende voorzitters waarvan er bij de instelling zeven benoemd zijn door Van der Wal. Vanaf 1 november neemt Hans Mommaas, van huis uit vrijetijds- en recreatieonderzoeker en directeur van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL), de voorzitterstaak van Van der Tas over. Tot die tijd blijft hij directeur van het PBL dat eind 2019 de overheid adviseerde een Ecologische Autoriteit in te stellen.
Nog nét geen wet
Uit de instellingsbrief blijkt dat de autoriteit minder bindende uitspraken doet dan bijvoorbeeld de Autoriteit Consument en Markt die tevens een handhavende functie heeft. De Ecologische Autoriteit moet uitspraken doen die het de politiek en regering mogelijk maken om te zeggen dat een commissie van wijzen een waarheidsgetrouwe uitspraak heeft gedaan en neemt die dan over zonder er zelf verantwoordelijkheid voor te hoeven nemen. Dat moet de blokkade en verwarring over wat waar en goed is om te doen in het nu al jaren slepende stikstofprobleem én het zich aandienende waterkwaliteitsprobleem oplossen. Al is het oordeel van de autoriteit nog net geen wet, het moet wel als onbetwijfelbaar worden beschouwd.
Er valt slechts gezamenlijk te leren en we zullen moeten accepteren dat zelfs ingrijpende maatregelen niet altijd de gewenste effecten hebbenDe Autoriteit moet beoordelen of in de gebiedsprocessen waarmee provincies uitvoering geven aan het stikstofreductiebeleid op basis van het 'indicatieve kaartje' van minister Van der Wal correcte keuzen worden gemaakt. Dat zal niet meevallen. De commissie Hordijk maakte duidelijk dat op individueel niveau stikstofbeleid slecht valt te onderbouwen. Een en ander omdat de beschikbare kennis te algemeen en te weinig specifiek is. Gisteren liet TNO een opinie verschijnen die, kort samengevat, zei dat lerende meetsystemen inzicht moeten gaan verschaffen over de effecten van maatregelen. Voor enige Autoriteit in gebiedsprocessen is het dan ook veel te vroeg. Er valt slechts gezamenlijk te leren en we zullen moeten accepteren dat zelfs ingrijpende maatregelen niet altijd de gewenste effecten hebben.
Geloofwaardigheid in gevaar
De gedachte dat stikstof de belangrijkste boosdoener is en inzetten op alle mogelijke moeite om de emissies terug te dringen, brengt experts en wetenschappers in de gevarenzone. Het heeft er alle schijn van dat zonder gelijktijdige zeer ingrijpende maatregelen op het gebied van grondwaterstand, waterwinning en klimaatbeheer stikstofmaatregelen een beperkt en misschien zelfs geen effect zullen sorteren. Welke Autoriteit die zichzelf serieus neemt durft het risico te nemen wetenschap en expertise zo op de spits te drijven en mogelijk hard te laten vallen?
Bescheiden 'steunpunt'
Het was verstandiger geweest als de Ecologische Autoriteit zou zijn ingericht als een bescheiden maar met alle beschikbare expertise ingericht 'steunpunt'. Dat had binnen alle beperkingen de best mogelijke adviezen kunnen geven, maar de feilbare verantwoordelijkheid nadrukkelijk kunnen leggen bij de lokale politiek. Het zou hebben getuigd van realisme zonder een onfeilbaar oordeel te eisen zoals het gepolariseerde Den Haag dat wil om de vrede te bewaren. Het beste beleid is voorlopig gebaseerd op best guesses waar iedereen in alle weer verbindende onzekerheid mee kan leven. Maar het kabinet kiest anders. Het creëert de illusie van zekerheid. Dat is gevaarlijk en vol risico's voor het vertrouwen in wetenschap, experts én de politiek. Jammer, want het vertrouwen in de bruikbaarheid van de wetenschappelijke modellen voor specifieke gevallen rond dit dossier was al laag.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Gaat deze autoriteit leveren waar het PBL om vroeg ?
"In een policy brief van december 2019 constateert het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) dat
er behoefte is aan een ‘geïnstitutionaliseerde plek waar een wetenschappelijk onderbouwd
ecologisch oordeel geveld kan worden ten behoeve van beleid, vergunningverlening of
rechtspraak’.
Huidige doel autoritoriteit;
"Het kabinet wil biodiverse natuur, schoon water en een gezondere bodem. Om dat te realiseren, moeten de provincies plannen maken voor het landelijk gebied. De ministerraad heeft op 9 september besloten een onafhankelijke ecologische autoriteit in te stellen om de inhoud en onderbouwing van deze plannen te beoordelen."
"Dat zal niet meevallen. De commissie Hordijk maakte duidelijk dat op individueel niveau stikstofbeleid slecht valt te onderbouwen."
En dat terwijl de commissie Hordijk bij het maken van het eindrapport nog niet eens beschikte over de EIGEN validatie studie van OPS (!) zoals Jaap Hanekamp haarfijn uitlegt;
Let wel de EIGEN validatie van AERIUS/OPS, welke het RIVM (bewust) eerst weigerde aan de commissie te leveren maar via een WOO beschikbaar gesteld moest worden (!)
1 ‘performs poorly’). Dat is opzienbarend gezien het feit dat AERIUS/OPS, ondanks deze vroegtijdige negatieve kwalificatie, toch in gebruik is genomen en nog steeds in gebruik is.
2 .....lees zelf maar even 2, 3 en 4
Het komt er op neer dat Aerius/OPS onzin uit kraamt.....
En als Aerius/OPS onzin uitkraamt, de provincies via alle gebiedsanalyses met deze BEREKENDE schade plannetjes maken om deze 'schade' te herstellen dan zal de 'controle' op dit herstel door de huidige opzet van deze autoriteit weinig uithalen.
Ik stelde deze vraag gisteravond persoonlijk aan Leen Hordijk in Leeuwarden; wat is uw visie op de in maart 2022 via WOO bekend gemaakte validatiestudie van OPS.
Het antwoord komt er op neer dat het eindrapport nog niet het eindrapport is !
Een nuttige avond overigens in het Provinciehuis van Friesland met Hordijk, Lindeboom en Rabbinge
Waarbij ALLE 3 de heren wisten te melden dat het RIVM een geheel eigen koers vaart i verschillende vormen (!) waaruit blijkt dat RIVM een verlengstuk is van de politiek.
Er werd ook duidelijk dat de (alle) 11 gebiedsanalyses in FRL NIETS anders zijn dan BEREKENDE en verzonnen schade aan de stikstofgevoelig verklaarde gebieden in Friesland.
Of de gedeputeerden dit nu ook eindelijk zo begrijpen betwijfel ik..........
René, eigenlijk zeg jij in het kort:
1- of stikstof schadelijk is voor de natuur in Nederland is maar de vraag.
2- en als dat al zo is ligt dat dan aan de emissie van boeren of is industrie en verkeer niet in belangrijkere mate verantwoordelijk?
3- als de ammoniak wel verantwoordelijk zou zijn hoe kan je dan een individuele boer verantwoordelijk maken voor depositie die niet te herleiden valt naar die boer?
En dit los van het feit dat de boer momenteel wel rigoureus wordt aangepakt en de industrie en het verkeer niet, of zelfs gepamperd wordt.
Klopt dit een beetje in begrijpelijk Nederlands?
De ecologische autoriteit gaat m.i. in deze vorm niet beoordelen wat wordt beweerd met alle schade berekeningen zodat dit NIET bruikbaar is voor vergunningverlening en rechtspraak zoal PBL adviseerde.
De broodnodige controle blijft dus maar uit; rara wie heeft er belang bij om het deze richting uit te sturen......
ter info;
Verder kwam er gisteravond ter sprake de DENITRIFICATIE ofwel omzetting naar N2 (waarvan we 78% in de lucht hebben).
Han Lindeboom wees daar op, Rabbinge wist er van, RIVM volgens deze heren OOK maar vervolgens doen we er niks mee........
Piet Hoogland wijst hier al geruime tijd op...
#2 ik herken dit als een mening geven, verpakt in een reactie aan een ander. Dat kan je ook direct doen natuurlijk en dan is meteen duidelijk waar jij voor staat
Een soort waarheidsburo? :)
Waar zijn we beland in dit land?
Waarheden worden verzwegen, omgebogen of genegeerd door de regering om zo de WEF agenda door te drukken en het volgende verdienmodel klaar te zetten.
Dit ten koste van de democratie en mensenrechten.
Schamen moeten ze zich en allen die er in mee gaan, diep schamen!
De tijd is aangebroken dat het niet meer voldoende is om er bij te staan en er naar te kijken.
Uitspreken als het niet goed is, is een burgerplicht.
Uiteindelijk gaat het erom wat je voor de ander, voor je medemens hebt betekend.