‘Boeren’ is een prachtig vak. Je werkt met dieren en de natuur, krijgt de beweging van de seizoenen en generaties mee en hebt een vrij leven. Je woont landelijk en werkt bij mooi weer buiten en bij slecht weer niet persé. Soms zit je tot laat op de trekker, maar je krijgt wel die mooie zonsondergang mee.
Net als Nederlanders in het algemeen, zien boeren niet hoeveel geluk ze hebben. Regelgeving, stikstof, slecht bestuur en anti-zuivelcampagnes baren ons zorgen. Toch zie ik het mooie van boeren.
Met mijn ouders boer ik op 63 hectare grasland in de Alblasserwaard. Daar produceren we melk en weidevogels. We geven het landschap gezicht omdat we de koeien weiden. Meer dan 200 dagen per jaar, waarvan de helft dag en nacht.
Gras is een van de weinige gewassen die je op onze grond goed kunt telen. Het is voer, maar koeien maken er hoogwaardig eten en drinken voor mensen van. Met aanvullend krachtvoer helpen we de dieren het gras beter te benutten, de koeien te gezond houden en een fatsoenlijk inkomen te verdienen. Voor die spannende balans hebben we al ons vakmanschap nodig.
Als boer leef je op je eigen stukje aarde met je eigen vee. Mijn ouders waren de afgelopen twee weken op vakantie. Daardoor droeg ik de volle verantwoording voor de zeven koeien die zouden kalven. Vier daarvan deden dat binnen 48 uur. Het is zoveel werk dat er weinig ruimte voor andere dingen is. Het boerenvak vraagt om toewijding voor het land en leven waar je de verantwoording voor hebt.
Mijn overgrootvader wenste mijn pa veel succes toen hij op onze boerderij startte. Hij zei hem dat er al 1.000 jaar koeien in de waard worden gemolken. Alleen wie er met zijn pet naar gooit, zou daar kunnen mislukken. Hij zette mijn vader in de lange traditie van boeren. Hij wees hem op zijn verantwoordelijkheid voor zijn stuk grond met dieren. Wie boert, weet dat je moet melken en zaaien in plaats van eindeloos praten over wie niet met wie wil. Wie zo met de wereld omgaat, eindigt met een verwaarloosd land.
Landbouw doorstaat de tand des tijds omdat mensen moeten eten en boeren snappen dat ze daarvoor keuzen moeten maken. Dat elementaire begrip is de kern van onze identiteit die direct verbonden is met de aarde.
Ze zien niet hoeveel geluk ze hebben, pakken het mijne af en maken de aarde er niet beter op. Ik hoop dat u nu snapt wat ik bedoel als ik zeg dat onteigening verkeerd is.
Geef boeren de kans zich aan te passen zoals ze dat al eeuwen doen op de bewegingen van de natuur. Geef mij de kans om goed voor mijn grond te zorgen en vraag de politiek dat te doen voor de aarde als geheel door keuzen te maken.
Dit artikel afdrukken
Met mijn ouders boer ik op 63 hectare grasland in de Alblasserwaard. Daar produceren we melk en weidevogels. We geven het landschap gezicht omdat we de koeien weiden. Meer dan 200 dagen per jaar, waarvan de helft dag en nacht.
Gras is een van de weinige gewassen die je op onze grond goed kunt telen. Het is voer, maar koeien maken er hoogwaardig eten en drinken voor mensen van. Met aanvullend krachtvoer helpen we de dieren het gras beter te benutten, de koeien te gezond houden en een fatsoenlijk inkomen te verdienen. Voor die spannende balans hebben we al ons vakmanschap nodig.
Als boer leef je op je eigen stukje aarde met je eigen vee. Mijn ouders waren de afgelopen twee weken op vakantie. Daardoor droeg ik de volle verantwoording voor de zeven koeien die zouden kalven. Vier daarvan deden dat binnen 48 uur. Het is zoveel werk dat er weinig ruimte voor andere dingen is. Het boerenvak vraagt om toewijding voor het land en leven waar je de verantwoording voor hebt.
Mijn overgrootvader wenste mijn pa veel succes toen hij op onze boerderij startte. Hij zei hem dat er al 1.000 jaar koeien in de waard worden gemolken. Alleen wie er met zijn pet naar gooit, zou daar kunnen mislukken. Hij zette mijn vader in de lange traditie van boeren. Hij wees hem op zijn verantwoordelijkheid voor zijn stuk grond met dieren. Wie boert, weet dat je moet melken en zaaien in plaats van eindeloos praten over wie niet met wie wil. Wie zo met de wereld omgaat, eindigt met een verwaarloosd land.
Landbouw doorstaat de tand des tijds omdat mensen moeten eten en boeren snappen dat ze daarvoor keuzen moeten maken. Dat elementaire begrip is de kern van onze identiteit die direct verbonden is met de aarde.
Ik hoop dat u nu snapt wat ik bedoel als ik zeg dat onteigening verkeerd isDen Haag interesseert dat niet. De politiek is zo verdeeld dat ze niet in staat is om een regering te vormen, maar omdat Nederland wil bouwen, lijkt ze wél in meerderheid van mening dat boeren moeten worden onteigend. De landbouw zou té vervuilend zijn. Dat klinkt ‘groen’, maar is voor boeren een gedachte van mensen die los van de aarde zijn geraakt. Mogelijk nemen ze daarom evenmin verantwoordelijkheid voor de veel grotere vervuiling die ze veroorzaken door hun consumptie van heel wat minder essentiële zaken.
Ze zien niet hoeveel geluk ze hebben, pakken het mijne af en maken de aarde er niet beter op. Ik hoop dat u nu snapt wat ik bedoel als ik zeg dat onteigening verkeerd is.
Geef boeren de kans zich aan te passen zoals ze dat al eeuwen doen op de bewegingen van de natuur. Geef mij de kans om goed voor mijn grond te zorgen en vraag de politiek dat te doen voor de aarde als geheel door keuzen te maken.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik zie meer in next level ruilverkavelingen in grond en stikstofruimte met zijdelings klimaat doelstellingen met aanwezigheidsplicht en overheidssteun om te extensiveren of innoveren. Dit met bijzijn van een vertegenwoordiger van de overheid die het collectief belang behartigt en een zak geld beheert. Onteigening is een zwaktebod in mijn ogen. Ingezet als je er echt niet uit kunt komen. Vooralsnog is er niemand langsgekomen in mijn gebied om het er over te hebben en een plan te maken terwijl ik toch vlak naast het Naardermeer boer. Dat belooft wat voor de formatie met zo'n houding.
Dank je wel, Chris van Bruggen , voor deze mooie en goed verwoorde opinie! Ik hoop dat heel veel mensen je stuk lezen (ook in Den Haag).
Goed stuk Chris
Je hebt goed de essentie van het boer zijn verwoord. Het is een way of live die in je genen zit.
Met het botte onteigenen om huizen te bouwen en niet weten of je natuurdoelen (wensnatuur) überhaupt ooit haalt , help je de roots van de boeren onnodig om zeep.
Nogmaals consuminderen voor een breed deel van de bevolking helpt op allerlei fronten veel beter.
Chris van Bruggen,
Er zijn zoals gewoonlijk meerdere kanten aan het verhaal. Bijv. als er in en om een natura-2000 gebied maatregelen genomen moeten worden op het gebied van grond- en oppervlaktewater (structureel omhoog) om een goede staat van instandhouding in het natura-2000 gebied te bereiken en te behouden, dan kun je maar beter heel blij zijn als boer met onteigening als je in of tegen een dergelijk gebied aan boert.
Interessant is ook hoe de verdeling van bijv. (natuur)grond maar ook opgekochte stikstof "rechten" vervolgens plaats gaat vinden, eerlijk en transparant met gelijke kansen voor eenieder of vriendjespolitiek, oplichting, manipulatie, vuile spelletjes etc. etc. (Ik zou rekening houden met het laatste).
Ook interessant is waarom bijv. een optie als in een zone van x honderd meter rondom het gebied alleen biologisch-grasland toestaan met een lage bemestingsnorm en vooral weidegang (en de waardedaling vergoeden uiteraard) niet aan bod komt kennelijk. Het eigendomsrecht word dan gerespecteerd, maar het gebruik en de gevolgen voor het natura-2000 gebied word dan aan banden gelegd.
Mijn advies: pak het geld en ga in het buitenland boeren. En verkoop je huid duur.